1 Verdiğimiz habere kim inandı? 2 RABbin gücü kime açıklandı?
2 O RABbin önünde bir fidan gibi, 2 Kurak yerdeki kök gibi büyüdü. 2 Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. 2 Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.
3 İnsanlarca hor görüldü, 2 Yapayalnız bırakıldı. 2 Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. 2 İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, 2 Ona değer vermedik.
4 Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, 2 Acılarımızı o yüklendi. 2 Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, 2 Vurulup ezildiğini sandık.
5 Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, 2 Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. 2 Esenliğimiz için gerekli olan ceza 2 Ona verildi. 2 Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.
6 Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, 2 Her birimiz kendi yoluna döndü. 2 Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.
7 O baskı görüp eziyet çektiyse de 2 Ağzını açmadı. 2 Kesime götürülen kuzu gibi, 2 Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi 2 Açmadı ağzını.
8 Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü. 2 Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden 2 Yaşayanlar diyarından atıldı. 2 Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?
9 Şiddete başvurmadığı, 2 Ağzından hileli söz çıkmadığı halde, 2 Ona kötülerin yanında bir mezar verildi, 2 Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.
10 Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü, 2 Acı çekmesini istedi. 2 Canını suç sunusu olarak sunarsa 2 Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak. 2 RABbin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.
11 Canını feda ettiği için 2 Gördükleriyle hoşnut olacak. 2 RABbin doğru kulu, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak. 2 Çünkü onların suçlarını o üstlendi.
12 Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim, 2 Ganimeti güçlülerle paylaşacak. 2 Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı. 2 Pek çoklarının günahını o üzerine aldı, 2 Başkaldıranlar için de yalvardı.
1 Who hath believed our message? and to whom hath the arm of Jehovah been revealed? 2 For he grew up before him as a tender plant, and as a root out of a dry ground: he hath no form nor comeliness; and when we see him, there is no beauty that we should desire him. 3 He was despised, and rejected of men; a man of sorrows, and acquainted with grief: and as one from whom men hide their face he was despised; and we esteemed him not.
4 Surely he hath borne our griefs, and carried our sorrows; yet we did esteem him stricken, smitten of God, and afflicted. 5 But he was wounded for our transgressions, he was bruised for our iniquities; the chastisement of our peace was upon him; and with his stripes we are healed. 6 All we like sheep have gone astray; we have turned every one to his own way; and Jehovah hath laid on him the iniquity of us all.
7 He was oppressed, yet when he was afflicted he opened not his mouth; as a lamb that is led to the slaughter, and as a sheep that before its shearers is dumb, so he opened not his mouth. 8 By oppression and judgment he was taken away; and as for his generation, who among them considered that he was cut off out of the land of the living for the transgression of my people to whom the stroke was due? 9 And they made his grave with the wicked, and with a rich man in his death; although he had done no violence, neither was any deceit in his mouth.
10 Yet it pleased Jehovah to bruise him; he hath put him to grief: when thou shalt make his soul an offering for sin, he shall see his seed, he shall prolong his days, and the pleasure of Jehovah shall prosper in his hand. 11 He shall see of the travail of his soul, and shall be satisfied: by the knowledge of himself shall my righteous servant justify many; and he shall bear their iniquities. 12 Therefore will I divide him a portion with the great, and he shall divide the spoil with the strong; because he poured out his soul unto death, and was numbered with the transgressors: yet he bare the sin of many, and made intercession for the transgressors.