1 ‹‹Beni sormayanlara göründüm, 2 Aramayanlar beni buldu. 2 Adımla anılmayan bir ulusa, 2 ‹Buradayım, buradayım› dedim.
2 Kötü yolda yürüyen, 2 Kendi tasarılarının ardınca giden 2 Asi bir halka 2 Bütün gün ellerimi uzatıp durdum.
3 O halk ki, bahçelerde kurban keserek, 2 Tuğlalar üzerinde buhur yakarak 2 Gözümün içine baka baka boyuna öfkelendirir beni.
4 Mezarlıkta oturur, 2 Gizli yerlerde geceler, 2 Domuz eti yerler; 2 Kaplarında haram et var.
5 Birbirlerine, ‹Uzak dur, yaklaşma› derler, 2 ‹Çünkü ben senden daha kutsalım.› 2 Böyleleri burnumda duman, 2 Bütün gün yanan ateştir.
6 ‹‹Bakın, yanıt önümde yazılı duruyor. 2 Susmayacak, suçlarının karşılığını vereceğim. 2 Onların da atalarının da suçlarının cezasını 2 Başlarına getireceğim›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü dağların üzerinde buhur yaktılar, 2 Tepelerin üzerinde beni aşağıladılar. 2 Bu nedenle eskiden yaptıklarının karşılığını 2 Başlarına getireceğim.››
8 RAB diyor ki, ‹‹Taneleri sulu salkımı görünce, 2 Halk, ‹Salkımı yok etmeyin, bereket onda› diyor. 2 Kullarımın hatırı için ben de öyle yapacağım, 2 Onların hepsini yok etmeyeceğim.
9 Yakup soyunu sürdürecek, 2 Dağlarımı miras alacak olanları 2 Yahuda soyuna bırakacağım. 2 Seçtiklerim oraları miras alacak, 2 Kullarım orada yaşayacak.
10 Şaron, bana yönelen halkımın sürülerine ağıl, 2 Akor Vadisi sığırlarına barınak olacak.
11 ‹‹Ama sizler, RABbi terk edenler, 2 Kutsal dağımı unutanlar, 2 Talih ilahına sofra kuranlar, 2 Kısmet ilahına karışık şarap sunanlar,
12 Ben de sizi kılıca kısmet edeceğim, 2 Boğazlanmak üzere eğileceksiniz hepiniz. 2 Çünkü çağırdığımda yanıt vermediniz, 2 Konuştuğumda dinlemediniz; 2 Gözümde kötü olanı yaptınız, 2 Hoşlanmadığımı seçtiniz.››
13 Bu yüzden Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Bakın, kullarım yemek yiyecek, 2 Ama siz aç kalacaksınız. 2 Kullarım içecek, 2 Ama siz susuz kalacaksınız. 2 Kullarım sevinecek, 2 Ama sizin yüzünüz kızaracak.
14 Kullarım mutluluk içinde ezgiler söyleyecek, 2 Ama siz yürek acısından feryat edecek, 2 Ezik bir ruhla haykıracaksınız.
15 Adınız seçtiklerimin ağzında ancak lanet olarak kalacak. 2 Egemen RAB sizi öldürecek, 2 Ama kullarına başka bir ad verecek.
16 Öyle ki, ülkede kim bereket istese 2 Sadık Tanrıdan isteyecek; 2 Ülkede kim ant içse, 2 Sadık Tanrı üzerine ant içecek. 2 Çünkü geçmiş sıkıntılar unutulup 2 Gözümden saklanacak.››
17 ‹‹Çünkü bakın, yeni bir yeryüzü, 2 Yeni bir gök yaratmak üzereyim; 2 Geçmiştekiler anılmayacak, akla bile gelmeyecek.
18 Yaratacaklarımla sonsuza dek sevinip coşun; 2 Çünkü Yeruşalimi coşku, 2 Halkını sevinç kaynağı olarak yaratacağım.
19 Yeruşalim için sevinecek, 2 Halkım için coşacağım. 2 Orada ağlayış ve feryat duyulmayacak artık.
20 Orada birkaç gün yaşayıp ölen bebekler olmayacak, 2 Yaşını başını almadan kimse ölümü tatmayacak. 2 Yüz yaşında ölen genç, 2 Yüz yaşına basmayan kişi lanetli sayılacak.
21 Evler yapıp içlerinde yaşayacak, 2 Bağlar dikip meyvesini yiyecekler.
22 Yaptıkları evlerde başkası oturmayacak, 2 Diktikleri bağın meyvesini başkası yemeyecek. 2 Çünkü halkım ağaçlar gibi uzun yaşayacak, 2 Seçtiklerim, elleriyle ürettiklerinin tadını çıkaracaklar.
23 Emek vermeyecekler boş yere, 2 Felakete uğrayan çocuklar doğurmayacaklar. 2 Çünkü kendileri de çocukları da 2 RABbin kutsadığı soy olacak.
24 Onlar bana yakarmadan yanıt verecek, 2 Daha konuşurlarken işiteceğim onları.
25 Kurtla kuzu birlikte otlayacak, 2 Aslan sığır gibi saman yiyecek. 2 Yılanın yiyeceğiyse toprak olacak. 2 Kutsal dağımın hiçbir yerinde 2 Kimse zarar vermeyecek, yok etmeyecek.›› 2 Böyle diyor RAB.
1 I am inquired of by them that asked not for me; I am found of them that sought me not: I said, Behold me, behold me, unto a nation that was not called by my name. 2 I have spread out my hands all the day unto a rebellious people, that walk in a way that is not good, after their own thoughts; 3 a people that provoke me to my face continually, sacrificing in gardens, and burning incense upon bricks; 4 that sit among the graves, and lodge in the secret places; that eat swine’s flesh, and broth of abominable things is in their vessels; 5 that say, Stand by thyself, come not near to me, for I am holier than thou. These are a smoke in my nose, a fire that burneth all the day. 6 Behold, it is written before me: I will not keep silence, but will recompense, yea, I will recompense into their bosom, 7 your own iniquities, and the iniquities of your fathers together, saith Jehovah, that have burned incense upon the mountains, and blasphemed me upon the hills: therefore will I first measure their work into their bosom.
8 Thus saith Jehovah, As the new wine is found in the cluster, and one saith, Destroy it not, for a blessing is in it: so will I do for my servants’ sake, that I may not destroy them all. 9 And I will bring forth a seed out of Jacob, and out of Judah an inheritor of my mountains; and my chosen shall inherit it, and my servants shall dwell there. 10 And Sharon shall be a fold of flocks, and the valley of Achor a place for herds to lie down in, for my people that have sought me. 11 But ye that forsake Jehovah, that forget my holy mountain, that prepare a table for Fortune, and that fill up mingled wine unto Destiny; 12 I will destine you to the sword, and ye shall all bow down to the slaughter; because when I called, ye did not answer; when I spake, ye did not hear; but ye did that which was evil in mine eyes, and chose that wherein I delighted not.
13 Therefore thus saith the Lord Jehovah, Behold, my servants shall eat, but ye shall be hungry; behold, my servants shall drink, but ye shall be thirsty; behold, my servants shall rejoice, but ye shall be put to shame; 14 behold, my servants shall sing for joy of heart, but ye shall cry for sorrow of heart, and shall wail for vexation of spirit. 15 And ye shall leave your name for a curse unto my chosen; and the Lord Jehovah will slay thee; and he will call his servants by another name: 16 so that he who blesseth himself in the earth shall bless himself in the God of truth; and he that sweareth in the earth shall swear by the God of truth; because the former troubles are forgotten, and because they are hid from mine eyes.
17 For, behold, I create new heavens and a new earth; and the former things shall not be remembered, nor come into mind. 18 But be ye glad and rejoice for ever in that which I create; for, behold, I create Jerusalem a rejoicing, and her people a joy. 19 And I will rejoice in Jerusalem, and joy in my people; and there shall be heard in her no more the voice of weeping and the voice of crying. 20 There shall be no more thence an infant of days, nor an old man that hath not filled his days; for the child shall die a hundred years old, and the sinner being a hundred years old shall be accursed. 21 And they shall build houses, and inhabit them; and they shall plant vineyards, and eat the fruit of them. 22 They shall not build, and another inhabit; they shall not plant, and another eat: for as the days of a tree shall be the days of my people, and my chosen shall long enjoy the work of their hands. 23 They shall not labor in vain, nor bring forth for calamity; for they are the seed of the blessed of Jehovah, and their offspring with them. 24 And it shall come to pass that, before they call, I will answer; and while they are yet speaking, I will hear. 25 The wolf and the lamb shall feed together, and the lion shall eat straw like the ox; and dust shall be the serpent’s food. They shall not hurt nor destroy in all my holy mountain, saith Jehovah.