1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, 2 Bak da utancımızı gör.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, 2 Evlerimiz ellere.
3 Öksüz kaldık, babasız, 2 Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4 Suyumuzu parayla içtik, 2 Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, 2 Yorgun düştük, rahatımız yok.
6 Ekmek için 2 Mısıra, Asura el açtık.
7 Atalarımız günah işledi, 2 Ama artık onlar yok; 2 Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, 2 Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden 2 Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından 2 Derimiz fırın gibi kızardı.
11 Siyonda kadınların, 2 Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12 Önderler ellerinden asıldı, 2 Yaşlılar saygı görmedi.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, 2 Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, 2 Gençler saz çalmaz oldu.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, 2 Oyunumuz yasa döndü.
16 Taç düştü başımızdan, 2 Vay başımıza! 2 Çünkü günah işledik.
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, 2 Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18 Viran olan Siyon Dağının üstünde 2 Çakallar geziyor!
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, 2 Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, 2 Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, 2 Eski günlerimizi geri ver.
22 Bizi büsbütün attıysan, 2 Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
1 ,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!
2 Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!
3 Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.
4 Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.
5 Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.
6 Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.
7 Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.
8 Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.
9 Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.
10 Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.
11 Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.
12 Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste
13 Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.
14 Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.
15 S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.
16 A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!
17 Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,
18 este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.
19 Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!
20 Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?
21 Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!
22 Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult