1 RAB bir gün Amittay oğlu Yunusa, ‹‹Kalk, Ninovaya, o büyük kente git ve halkı uyar›› diye seslendi, ‹‹Çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi.››
3 Ne var ki, Yunus RABbin huzurundan Tarşişe kaçmaya kalkıştı. Yafaya inip Tarşişe giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RABden uzaklaşmak için Tarşişe doğru yola çıktı.
4 Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.
5 Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.
6 Gemi kaptanı Yunusun yanına gidip, ‹‹Hey! Nasıl uyursun sen?›› dedi, ‹‹Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız.››
7 Sonra denizciler birbirlerine, ‹‹Gelin, kura çekelim›› dediler, ‹‹Bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi.›› Kura çektiler, kura Yunusa düştü.
8 Bunun üzerine Yunusa, ‹‹Söyle bize!›› dediler, ‹‹Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?››
9 Yunus, ‹‹İbraniyim›› diye karşılık verdi, ‹‹Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı RABbe taparım.››
10 Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. ‹‹Neden yaptın bunu?›› diye sordular. Yunusun RABden uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.
11 Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunusa, ‹‹Denizin dinmesi için sana ne yapalım?›› diye sordular.
12 Yunus, ‹‹Beni kaldırıp denize atın›› diye yanıtladı, ‹‹O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.››
13 Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
14 RABbe seslenerek, ‹‹Ya RAB, yalvarıyoruz›› dediler, ‹‹Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.››
15 Sonra Yunusu kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
16 Bu olaydan ötürü denizciler RABden öyle korktular ki, Ona kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
17 Bu arada RAB Yunus'u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.
1 耶和华的话临到亚米太的儿子约拿， 说：
2 "起来！ 到尼尼微大城去， 警告其中的居民， 因为他们的恶行已经达到我面前。"
3 可是约拿却起来， 要逃往他施去， 躲避耶和华； 他下到约帕， 找到了一只要开往他施去的船； 他给了钱， 就上船（"上船"原文作"下船"）， 要和他们同往他施去， 离开耶和华。
4 但是耶和华在海上忽然刮起大风， 于是海中狂风大作， 船几乎要破裂了。
5 水手都很惧怕， 各人向自己的神大声呼求； 他们为了减轻船的重量， 就把船上的东西拋在海里， 可是约拿却下了船舱， 躺着熟睡了。
6 船长走到他面前， 对他说： "你怎么啦！ 睡得那么熟？快起来， 求告你的 神吧！ 或者 神会记念我们， 使我们不至于丧命！ "
7 水手就彼此说： "来吧！ 让我们抽签， 好知道这场灾祸临到我们， 是因谁的缘故。"于是他们抽签， 结果抽中了约拿。
8 他们就对约拿说： "请告诉我们， 这场灾祸临到我们， 是因谁的缘故？你是作什么的？你从哪里来？你是哪一国的人？哪一族的人？"
9 他回答说： "我是希伯来人， 我敬畏耶和华天上的 神， 就是那创造海洋和陆地的。"
10 众人就大大惧怕， 对他说： "你为什么这样作呢？（"你为什么这样作呢？"或译： "你作的是什么呢？"）"那些人知道他躲避耶和华， 原来约拿告诉了他们。
11 因为海浪越来越汹涌， 他们又对他说： "我们该怎样处置你， 才能叫海浪平静呢？"
12 他回答说： "你们把我抬起来， 投在海里， 海浪就会平静， 因为我知道， 这场大风暴临到你们， 是为了我的缘故。"
13 那些人虽然破浪挣扎， 要把船靠岸， 却是不能， 因为海浪不断汹涌扑来。
14 他们就呼求耶和华， 说： "耶和华啊！ 我们恳求你， 不要因这人叫我们丧命； 不要把无辜人的血归在我们身上， 因为你耶和华是照自己所喜悦的行事。"
15 于是他们把约拿抬起来， 投在海里， 怒涛就平息了。
16 那些人就大大敬畏耶和华， 向他献祭和许愿。
17 耶和华却安排了一条大鱼， 把约拿吞下。约拿就在鱼腹中三日三夜。（本节在《马索拉抄本》为2:1）