1 İsa, kendisini dinleyen halka bütün bu sözleri söyledikten sonra Kefarnahuma gitti.

2 Orada bir yüzbaşının çok değer verdiği kölesi ölüm döşeğinde hasta yatıyordu.

3 İsayla ilgili haberleri duyan yüzbaşı, gelip kölesini iyileştirmesini rica etmek üzere Ona Yahudilerin bazı ileri gelenlerini gönderdi.

4 Bunlar İsanın yanına gelince içten bir yalvarışla Ona şöyle dediler: ‹‹Bu adam senin yardımına layıktır.

5 Çünkü ulusumuzu seviyor. Havramızı yaptıran da kendisidir.››

6 İsa onlarla birlikte yola çıktı. Eve yaklaştığı sırada, yüzbaşı bazı dostlarını yollayıp Ona şu haberi gönderdi: ‹‹Ya Rab, zahmet etme; evime girmene layık değilim.

7 Bu yüzden yanına gelmeye de kendimi layık görmedim. Sen yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.

8 Ben de buyruk altında bir görevliyim, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‹Git› derim, gider; ötekine, ‹Gel› derim, gelir; köleme, ‹Şunu yap› derim, yapar.››

9 Bu sözleri duyan İsa yüzbaşıya hayran kaldı. Ardından gelen kalabalığa dönerek, ‹‹Size şunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹İsrailde bile böyle iman görmedim.››

10 Gönderilenler eve döndüklerinde köleyi iyileşmiş buldular.

11 Bundan kısa bir süre sonra İsa, Nain denilen bir kente gitti. Öğrencileriyle büyük bir kalabalık Ona eşlik ediyordu.

12 İsa kentin kapısına tam yaklaştığı sırada, dul annesinin tek oğlu olan bir adamın cenazesi kaldırılıyordu. Kent halkından büyük bir kalabalık da kadınla birlikteydi.

13 Rab kadını görünce ona acıdı. Kadına, ‹‹Ağlama›› dedi.

14 Yaklaşıp cenaze sedyesine dokununca sedyeyi taşıyanlar durdu. İsa, ‹‹Delikanlı›› dedi, ‹‹Sana söylüyorum, kalk!››

15 Ölü doğrulup oturdu ve konuşmaya başladı. İsa onu annesine geri verdi.

16 Herkesi bir korku almıştı. ‹‹Aramızda büyük bir peygamber ortaya çıktı!›› ve ‹‹Tanrı, halkının yardımına geldi!›› diyerek Tanrıyı yüceltmeye başladılar.

17 İsayla ilgili bu haber bütün Yahudiyeye ve çevre bölgelere yayıldı.

18 Yahyanın öğrencileri bütün bu olup bitenleri kendisine bildirdiler. Öğrencilerinden ikisini yanına çağıran Yahya, ‹‹Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?›› diye sormaları için onları Rabbe gönderdi.

20 Adamlar İsanın yanına gelince şöyle dediler: ‹‹Bizi sana Vaftizci Yahya gönderdi. ‹Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?› diye soruyor.››

21 Tam o sırada İsa, çeşitli hastalıklara, illetlere ve kötü ruhlara tutulmuş birçok kişiyi iyileştirdi, birçok körün gözünü açtı.

22 Sonra Yahyanın öğrencilerine şöyle karşılık verdi: ‹‹Gidin, görüp işittiklerinizi Yahyaya bildirin. Körlerin gözleri açılıyor, kötürümler yürüyor, cüzamlılar temiz kılınıyor, sağırlar işitiyor, ölüler diriliyor ve Müjde yoksullara duyuruluyor.

23 Benden ötürü sendeleyip düşmeyene ne mutlu!››

24 Yahyanın gönderdiği haberciler gittikten sonra İsa, halka Yahyadan söz etmeye başladı. ‹‹Çöle ne görmeye gittiniz?›› dedi. ‹‹Rüzgarda sallanan bir kamış mı?

25 Söyleyin, ne görmeye gittiniz? Pahalı giysiler giymiş bir adam mı? Oysa şahane giysiler giyip bolluk içinde yaşayanlar kral saraylarında bulunur.

26 Öyleyse ne görmeye gittiniz? Bir peygamber mi? Evet! Size şunu söyleyeyim, gördüğünüz kişi peygamberden de üstündür.

27 İşte, habercimi senin önünden gönderiyorum; O önden gidip senin yolunu hazırlayacak

28 Size şunu söyleyeyim, kadından doğanlar arasında Yahyadan daha üstün olanı yoktur. Bununla birlikte, Tanrının Egemenliğinde en küçük olan ondan üstündür.››

29 Yahya tarafından vaftiz edilen halk, hatta vergi görevlileri bile bunu duyunca Tanrının adil olduğunu doğruladılar.

30 Oysa Yahya tarafından vaftiz edilmeye yanaşmayan Ferisilerle Kutsal Yasa uzmanları, Tanrının kendileriyle ilgili tasarısını reddettiler.

31 İsa, ‹‹Bu kuşağın insanlarını neye benzeteyim? Bunlar neye benziyorlar?›› dedi.

32 ‹‹Çarşı meydanında oturup birbirlerine, ‹Size kaval çaldık, oynamadınız; Ağıt yaktık, ağlamadınız›

33 Vaftizci Yahya geldiği zaman oruç tutup şaraptan kaçındı, ona ‹cinli› diyorsunuz.

34 İnsanoğlu geldiği zaman yiyip içti. Bu kez de diyorsunuz ki, ‹Şu obur ve ayyaş adama bakın! Vergi görevlileri ve günahkârlarla dost oldu!›

35 Ne var ki bilgelik, onu benimseyen herkes tarafından doğrulanır.››

36 Ferisilerden biri İsayı yemeğe çağırdı. O da Ferisinin evine gidip sofraya oturdu.

37 O sırada, kentte günahkâr olarak tanınan bir kadın, İsanın, Ferisinin evinde yemek yediğini öğrenince kaymaktaşından bir kap içinde güzel kokulu yağ getirdi. İsanın arkasında, ayaklarının dibinde durup ağlayarak, gözyaşlarıyla Onun ayaklarını ıslatmaya başladı. Saçlarıyla ayaklarını sildi, öptü ve yağı üzerlerine sürdü.

39 İsayı evine çağırmış olan Ferisi bunu görünce kendi kendine, ‹‹Bu adam peygamber olsaydı, kendisine dokunan bu kadının kim ve ne tür bir kadın olduğunu, günahkâr biri olduğunu anlardı›› dedi.

40 Bunun üzerine İsa Ferisiye, ‹‹Simun›› dedi, ‹‹Sana bir söyleyeceğim var.›› O da, ‹‹Buyur, öğretmenim›› dedi.

41 ‹‹Tefeciye borçlu iki kişi vardı. Biri beş yüz, öbürü de elli dinar borçluydu.

42 Borçlarını ödeyecek güçte olmadıklarından, tefeci her ikisinin de borcunu bağışladı. Buna göre, hangisi onu çok sever?››

43 Simun, ‹‹Sanırım, kendisine daha çok bağışlanan›› diye yanıtladı. İsa ona, ‹‹Doğru söyledin›› dedi.

44 Sonra kadına bakarak Simuna şunları söyledi: ‹‹Bu kadını görüyor musun? Ben senin evine geldim, ayaklarım için bana su vermedin. Bu kadın ise ayaklarımı gözyaşlarıyla ıslatıp saçlarıyla sildi.

45 Sen beni öpmedin, ama bu kadın eve girdiğimden beri ayaklarımı öpüp duruyor.

46 Sen başıma zeytinyağı sürmedin, ama bu kadın ayaklarıma güzel kokulu yağ sürdü.

47 Bu nedenle sana şunu söyleyeyim, kendisinin çok olan günahları bağışlanmıştır. Çok sevgi göstermesinin nedeni budur. Oysa kendisine az bağışlanan, az sever.››

48 Sonra kadına, ‹‹Günahların bağışlandı›› dedi.

49 İsayla birlikte sofrada oturanlar kendi aralarında, ‹‹Kim bu adam? Günahları bile bağışlıyor!›› şeklinde konuşmaya başladılar.

50 İsa ise kadına, ‹‹İmanın seni kurtardı, esenlikle git›› dedi.

1 耶稣向群众讲完这一切话， 就进了迦百农。

2 有百夫长所重用的一个奴仆， 病得快要死了。

3 百夫长听见耶稣的事， 就打发犹太人中几个长老到他那里， 求他去医治他的奴仆。

4 长老们就来见耶稣， 恳切地求他说： "你给他行这事， 是他配得的，

5 因为他爱我们的人民， 给我们建造会堂。"

6 耶稣就和他们同去。离那家不远的时候， 百夫长派几个朋友来说： "主啊， 不必劳驾， 因为你到舍下来， 我实在不敢当，

7 我也觉得没有资格去见你； 只要你说一句话， 我的仆人就必好了。

8 因为我自己是在别人的权下， 也有兵在我以下； 我对这个说： ‘去！ ’他就去； 对另一个说： ‘来！ ’他就来； 对我的仆人说： ‘作这个！ ’他就作。"

9 耶稣听见这些话， 就很惊奇， 转身对跟随的众人说： "我告诉你们， 这样的信心， 我在以色列中从来没有见过。"

10 奉派的人回到家里， 见那奴仆已经好了。

11 后来耶稣往拿因城去， 与他同去的有门徒和一大群人。

12 他走近城门的时候， 有人把一个死人抬出来， 是个独生子， 他母亲又是个寡妇。城里有一大群人陪着她。

13 主看见了， 就怜悯她， 对她说： "不要哭！ "

14 于是上前按着杠子， 抬的人就站住。他说： "青年人， 我吩咐你起来！ "

15 那死人就坐起来， 开口说话， 耶稣就把他交给他母亲。

16 众人都惊惧， 颂赞 神说： "有伟大的先知在我们中间兴起来了！ "又说： " 神眷顾他的子民了！ "

17 于是这话传遍了犹太和周围各地。

18 约翰的门徒把这一切事告诉约翰。他就叫了两个门徒，

19 差他们往主那里去， 说： "你就是那位要来的， 还是我们要等别人呢？"

20 两人来到耶稣跟前， 说： "施洗的约翰差我们来问你： ‘你就是那位要来的， 还是我们要等别人呢？’"

21 就在那时候， 耶稣治好许多患疾病的、遭灾难的、身上有污鬼附着的， 并且施恩给瞎眼的， 使他们看见。

22 耶稣回答他们： "你们回去， 把看见和听见的都告诉约翰， 就是瞎的可以看见， 跛的可以走路， 患痲风的得到洁净， 聋的可以听见， 死人复活， 穷人有福音听。

23 那不被我绊倒的， 就有福了。"

24 约翰差来的人走了以后， 耶稣对群众讲起约翰来， 说： "你们到旷野去， 是要看什么？被风吹动的芦苇吗？

25 你们出去到底要看什么？身穿华丽衣服的人吗？这些衣服华丽， 生活奢侈的人， 是在王宫里的。

26 那么， 你们出去要看什么？先知吗？我告诉你们， 是的。他比先知重要得多了。

27 圣经所记： ‘看哪， 我差遣我的使者在你面前， 他必在你前头预备你的道路’， 这句话是指着他说的。

28 我告诉你们， 妇人所生的， 没有一个比约翰更大， 然而在 神的国里最小的比他还大。"

29 众人和税吏受过约翰的洗礼， 听见这话， 就称 神为义。

30 但法利赛人和律法师， 未受过约翰的洗礼， 就拒绝 神对他们的美意。

31 耶稣又说： "我要把这世代的人比作什么呢？他们好像什么呢？

32 他们好像小孩子坐在巿中心， 彼此呼叫， 说： ‘我们给你们吹笛子， 你们却不跳舞； 我们唱哀歌， 你们也不啼哭。’

33 因为施洗的约翰来了， 不吃饭， 不喝酒， 你们说他是鬼附的。

34 人子来了， 又吃又喝， 你们说： ‘你看， 这人贪食好酒， 与税吏和罪人为友。’

35 但 神的智慧， 借着他的儿女就证实是公义的了。"

36 有一个法利赛人， 请耶稣同他吃饭， 他就到法利赛人家去赴席。

37 那城里有一个女人， 是个罪人， 知道他在法利赛人家里吃饭， 就拿着一瓶香膏，

38 站在耶稣背后， 挨近他的脚哭， 眼泪滴湿他的脚， 又用自己的头发擦干， 不住地吻他的脚， 并且抹上香膏。

39 请他的法利赛人看见了， 心里说： "这人若是先知， 必定知道摸他的是谁， 是怎样的女人， 因为她是个罪人！ "

40 耶稣对他说： "西门， 我有句话要对你说。"他说： "老师， 请说。"

41 耶稣说： "一个债主有两个债户， 一个欠五百银币， 一个欠五十。

42 他们都无力偿还， 债主就把两人豁免了。他们之中哪一个更爱他呢？"

43 西门回答： "我想是那个多得恩免的。"耶稣说： "你判断对了。"

44 于是转身向着那女人， 对西门说： "你看见这女人吗？我进了你的家， 你没有给我水洗脚， 但这女人用眼泪湿了我的脚， 用头发擦干。

45 你没有和我亲嘴； 但这女人， 自从我进来， 就不住地亲我的脚。

46 你没有用油抹我的头； 但这女人用香膏抹我的脚。

47 所以我告诉你， 她许多罪都蒙赦免了， 因为她的爱多； 那赦免少的， 爱就少。"

48 耶稣就对她说： "你的罪赦免了。"

49 跟他一起吃饭的人心里说： "这是谁， 竟然赦罪呢？"

50 耶稣对那女人说： "你的信救了你， 平安地去吧！ "