1 Duamı işit, ya RAB, 2 Yalvarışlarıma kulak ver! 2 Sadakatinle, doğruluğunla yanıtla beni!

2 Kulunla yargıya girme, 2 Çünkü hiçbir canlı senin karşında aklanmaz.

3 Düşman beni kovalıyor, 2 Ezip yere seriyor. 2 Çoktan ölmüş olanlar gibi, 2 Beni karanlıklarda oturtuyor.

4 Bu yüzden bunalıma düştüm, 2 Yüreğim perişan.

5 Geçmiş günleri anıyor, 2 Bütün yaptıklarını derin derin düşünüyor, 2 Ellerinin işine bakıp dalıyorum.

6 Ellerimi sana açıyorum, 2 Canım kurak toprak gibi sana susamış. |iSela

7 Çabuk yanıtla beni, ya RAB, 2 Tükeniyorum. 2 Çevirme benden yüzünü, 2 Yoksa ölüm çukuruna inen ölülere dönerim.

8 Sabahları duyur bana sevgini, 2 Çünkü sana güveniyorum; 2 Bana gideceğim yolu bildir, 2 Çünkü duam sanadır.

9 Düşmanlarımdan kurtar beni, ya RAB; 2 Sana sığınıyorum.

10 Bana istemini yapmayı öğret, 2 Çünkü Tanrımsın benim. 2 Senin iyi Ruhun 2 Düz yolda bana öncülük etsin!

11 Ya RAB, adın uğruna yaşam ver bana, 2 Doğruluğunla kurtar beni sıkıntıdan.

12 Sevginden ötürü, 2 Öldür düşmanlarımı, 2 Yok et bütün hasımlarımı, 2 Çünkü senin kulunum ben.

1 Ein Psalm. Von David. Jahwe! Höre mein Gebet, nimm zu Ohren mein Flehen; erhöre mich in deiner Treue, in deiner Gerechtigkeit!

2 Und gehe nicht ins Gericht mit deinem Knechte! Denn vor dir ist kein Lebendiger gerecht.

3 Denn der Feind verfolgt meine Seele, zertritt zur Erde mein Leben, macht mich wohnen in Finsternissen gleich den Toten der Urzeit. O. gleich ewig Toten; die nie wiederkommen

4 Und mein Geist ermattet in mir, mein Herz ist betäubt in meinem Innern.

5 Ich gedenke der Tage der Vorzeit, überlege all dein Tun; ich sinne über das Werk deiner Hände.

6 Zu dir breite ich meine Hände aus; gleich einem lechzenden Lande lechzt meine Seele nach dir. (Sela.)

7 Eilends erhöre mich, Jahwe! Es verschmachtet mein Geist. Verbirg dein Angesicht nicht vor mir! Sonst werde ich denen gleich sein, die zur Grube hinabfahren.

8 Laß mich früh W. am Morgen hören deine Güte, denn auf dich vertraue ich; tue mir kund den Weg, den ich wandeln soll, denn zu dir erhebe ich meine Seele!

9 Errette mich, Jahwe, von meinen Feinden! Zu dir nehme ich meine Zuflucht.

10 Lehre mich tun dein Wohlgefallen! Denn du bist mein Gott; dein guter Geist leite mich in ebenem Lande!

11 Um deines Namens willen, Jahwe, belebe mich; O. erhalte mich am Leben in deiner Gerechtigkeit führe meine Seele aus der Bedrängnis!

12 Und in deiner Güte vertilge meine Feinde, und alle Bedränger meiner Seele bringe um! Denn ich bin dein Knecht.