1 RABbin Tapınağının kurulduğu dağ, 2 Son günlerde dağların en yücesi, 2 Tepelerin en yükseği olacak. 2 Oraya akın edecek halklar.

2 Birçok ulus gelecek, 2 ‹‹Haydi, RABbin Dağına, 2 Yakupun Tanrısının Tapınağına çıkalım›› diyecekler, 2 ‹‹O bize kendi yolunu öğretsin, 2 Biz de Onun yolundan gidelim. 2 Çünkü yasa Siyondan, 2 RABbin sözü Yeruşalimden çıkacak.››

3 RAB halklar arasında yargıçlık edecek, 2 Uzaklardaki güçlü ulusların anlaşmazlıklarını çözecek. 2 İnsanlar kılıçlarını çekiçle dövüp saban demiri, 2 Mızraklarını bağcı bıçağı yapacaklar. 2 Ulus ulusa kılıç kaldırmayacak, 2 Savaş eğitimi yapmayacaklar artık.

4 Herkes kendi asmasının, incir ağacının altında oturacak. 2 Kimse kimseyi korkutmayacak. 2 Bunu söyleyen, Her Şeye Egemen RABdir.

5 Bütün halklar ilahlarının izinden gitse bile, 2 Biz sonsuza dek Tanrımız RABbin izinden gideceğiz.

6 ‹‹Gün gelecek, düşkünü, sürgüne gönderip ezdiğim halkı 2 Bir araya getireceğim›› diyor RAB,

7 ‹‹Düşkünü yaşatacak, 2 Uzaklara sürülenleri güçlü bir ulus yapacağım. 2 Onları Siyon Dağında bugünden sonsuza dek ben yöneteceğim.››

8 Ve sen, sürünün gözcü kulesi olan ey Siyon Kentinin doruğu, 2 Eski egemenliğine kavuşacaksın. 2 Ey Yeruşalim, krallığını yeniden elde edeceksin.

9 Neden öyle hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun şimdi? 2 Doğuran kadın gibi neden acı çekiyorsun? 2 Kralın olmadığı için mi, 2 Öğütçün öldüğü için mi?

10 Doğuran kadın gibi ağrı çek, acıyla kıvran, ey Siyon halkı. 2 Şimdi kentten çıkıp kırlarda konaklayacaksın. 2 Babile gidecek, 2 Orada özgürlüğe kavuşacaksın. 2 RAB seni orada kurtaracak düşmanlarının elinden.

11 Ama şimdi birçok ulus sana karşı birleşti. 2 ‹‹Siyon murdar olsun, 2 Başına gelenleri gözlerimizle görelim›› diyorlar.

12 Ne var ki, RABbin ne düşündüğünü bilmiyorlar, 2 Onun tasarılarını anlamıyorlar. 2 RAB onları harman yerinde dövülen buğday demetleri gibi 2 Cezalandırmak için topladı.

13 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Ey Siyon halkı, kalk ve harmanı döv. 2 Çünkü seni demir boynuzlu, 2 Tunç tırnaklı boğalar kadar güçlü kılacağım. 2 Birçok halkı ezip geçecek, 2 Zorbalıkla elde ettikleri serveti, zenginlikleri bana, 2 Yeryüzünün sahibi olan Rab'be adayacaksın.››

1 Ma avverrà, negli ultimi tempi, che il monte della casa dell’Eterno si ergerà sopra la sommità de’ onti, e s’innalzerà al disopra delle colline, e i popoli affluiranno ad esso.

2 Verranno delle nazioni in gran numero e diranno: "Venite, saliamo al monte dell’Eterno e alla casa dell’Iddio di Giacobbe; egli c’insegnerà le sue vie, e noi cammineremo nei suoi sentieri!" Poiché da Sion uscirà la legge, e da Gerusalemme la parola dell’Eterno.

3 Egli sarà giudice fra molti popoli, e sederà come arbitro fra nazioni potenti e lontane. Delle loro spade fabbricheranno vomeri, delle loro lance, roncole; una nazione non leverà più la spada contro l’altra, e non impareranno più la guerra.

4 Sederanno ciascuno sotto la sua vigna e sotto il suo fico senza che alcuno li spaventi; poiché la bocca dell’Eterno degli eserciti ha parlato.

5 Mentre tutti i popoli camminano ciascuno nel nome del suo dio, noi cammineremo nel nome dell’Eterno, del nostro Dio, in perpetuo.

6 In quel giorno, dice l’Eterno, io raccoglierò le pecore zoppe, radunerò quelle ch’erano state scacciate, e uelle ch’io avevo trattato duramente.

7 Di quelle che zoppicano farò un resto, che sussisterà; di quelle scacciate lontano una nazione potente; e l’Eterno regnerà su loro sul monte Sion, da allora in perpetuo.

8 E tu, torre del gregge, colle della figliuola di Sion, a te verrà, a te verrà l’antico dominio, il regno che spetta alla figliuola di Gerusalemme.

9 Ora, perché gridi tu così forte? Non v’è egli alcun re dentro di te? Il tuo consigliere è egli perito che l’angoscia ti colga come di donna che partorisce?

10 Soffri e gemi, o figliuola di Sion, come donna che partorisce! Poiché ora uscirai dalla città, dimorerai per i campi, e andrai fino a Babilonia. Là tu sarai liberata, là l’Eterno ti riscatterà dalla mano dei tuoi nemici.

11 Ora molte nazioni si son radunate contro di te, le quali dicono: "Sia profanata! E i nostri si pascan della vista di Sion!"

12 Ma esse non conoscono i pensieri dell’Eterno, non intendono i suoi disegni: poich’egli le raduna come mannelle sull’aia.

13 Figliuola di Sion, lèvati, trebbia! perché io farò che sia di ferro il tuo corno, che le tue unghie sian di rame; e tu triterai molti popoli; e consacrerò come interdetto i loro guadagni all’Eterno, e le loro ricchezze al Signore di tutta la terra.