1 Elleri kanlı kentin vay haline! 2 Yalanla, talanla dolu. Yağmalamaktan geri kalmıyor.

2 Kamçı şaklamaları, tekerlek gürültüleri, 2 Koşan atlar, sarsılan savaş arabaları,

3 Saldıran atlılar, çakan kılıçlar, 2 Parıldayan mızraklar, yığın yığın ölüler... Sayısız ceset. 2 Yürürken ayaklar takılıyor ölülere.

4 Her şey o alımlı, büyücü fahişenin sınırsız ahlaksızlığından oldu. 2 Fahişeliğiyle ulusları, büyüleriyle halkları kendine tutsak etti.

5 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Sana karşıyım, ey Ninova! Savuracağım eteklerini yüzüne. 2 Uluslara çıplaklığını, Halklara ayıp yerlerini göstereceğim.

6 Seni pislikle sıvayıp rezil edeceğim. 2 Dehşetle seyredecek herkes seni.

7 Seni kim görse kaçacak. 2 ‹Harabeye döndü Ninova› diyecekler, ‹Kim dövünecek onun için? 2 Nereden bulalım onu avutacak birilerini?› ››

8 Sen No-Amondan daha mı üstünsün? 2 O kent ki, kanallar arasındaydı, Suyla çevrelenmişti, 2 Kalesi Nil Irmağı, surlarıysa sulardı.

9 Kûş ve Mısır onun sınırsız gücünün kaynağıydı. 2 Pût ve Luv da yandaşlarıydı.

10 Öyleyken tutsak düştü, halkı sürüldü. 2 Yavruları köşe başlarında paramparça edildi. Soyluları için kura çekildi, 2 Zincire vuruldu ileri gelenleri.

11 Acıyla kendinden geçeceksin, ey Ninova, 2 Düşmanlarından korunacak yer arayacaksın.

12 Senin kalelerin incir ağacının ilk olgunlaşan meyvesi gibidir. 2 Bir silkeleyişte yiyenin ağzına düşecekler.

13 Askerlerine bak! Kadın gibi hepsi. 2 Kapıların ardına kadar düşmana açık. Ateş yiyip bitirmiş kapı sürgülerini.

14 Kuşatma vakti için su biriktir kendine, 2 Savunmanı güçlendir. Tuğla yapmak için kili çiğne, 2 Kalıpları hazırla.

15 Orada ateş seni yiyip bitirecek, 2 Kılıç seni kesip biçecek. Genç çekirgelerin yiyip bitirdiği ekin gibi yok olacaksın. Çekirgeler gibi, genç çekirgeler gibi çoğalmalısın.

16 Tüccarlarının sayısı gökteki yıldızlardan çok. 2 Ama düşmanların genç çekirgeler gibi ülkeyi talan edip gidecekler.

17 Koruyucularınla görevlilerin serin günlerde duvarlara konan çekirgeler gibidir, 2 Güneş doğunca uçup kayıplara karışan çekirge sürüsü gibi.

18 Ey Asur Kralı, yöneticilerin öldü, 2 Uyudu sonsuza dek soyluların. Halkın dağlara dağıldı. 2 Onları toplayacak kimse yok.

19 Uğradığın felaketten kurtuluş yok, yaraların ölümcül. 2 Başına gelenleri duyanlar sevinçle el ovuşturuyorlar. Çünkü dinmeyen vahşetinden kim kaçabildi ki?

1 Guai alla città di sangue, che è tutta piena di menzogna e di violenza e che non cessa di far preda!

2 S’ode rumor di sferza, strepito di ruote, galoppo di cavalli, balzar di carri.

3 I cavalieri dànno la carica, fiammeggiano le spade, sfolgoran le lance, i feriti abbondano, s’ammontano i cadaveri, sono infiniti i morti, s’inciampa nei cadaveri.

4 E questo a cagione delle tante fornicazioni dell’avvenente prostituta, dell’abile incantatrice, che vendeva le nazioni con le sue fornicazioni, e i popoli con i suoi incantesimi.

5 Eccomi a te, dice l’Eterno degli eserciti; io t’alzerò i lembi della veste fin sulla faccia e mostrerò alle nazioni la tua nudità, e ai regni la tua vergogna;

6 E ti getterò a dosso delle immondizie, t’avvilirò e ti esporrò in spettacolo.

7 Tutti quelli che ti vedranno fuggiranno lungi da te, e diranno: "Ninive è devastata! Chi la compiangerà? Dove ti cercherei dei consolatori?

8 Vali tu meglio di No-Amon, ch’era assisa tra i fiumi, circondata dalle acque, che aveva il mare per baluardo, il mare per mura?

9 L’Etiopia e l’Egitto eran la sua forza, e non avea limiti; Put ed i Libi erano i suoi ausiliari.

10 Eppure, anch’essa è stata deportata, è andata in cattività; anche i bambini suoi sono stati sfracellati a ogni canto di strada; s’è tirata la sorte sopra i suoi uomini onorati, e tutti i suoi grandi sono stati messi in catene.

11 Tu pure sarai ubriacata, t’andrai a nascondere; tu pure cercherai un rifugio davanti al nemico.

12 Tutte le tue fortezze saranno come fichi dai frutti primaticci, che, quando li si scuote, cadono in bocca di chi li vuol mangiare.

13 Ecco, il tuo popolo, in mezzo a te, son tante donne; le porte del tuo paese sono spalancate davanti ai tuoi nemici, il fuoco ha divorato le tue sbarre.

14 Attingiti pure acqua per l’assedio! Rinforza le tue fortificazioni! Entra nella malta, pesta l’argilla! Estaura la fornace da mattoni!

15 Là il fuoco ti divorerà, la spada ti distruggerà; ti divorerà come la cavalletta, fossi tu pur numerosa come le cavallette, fossi tu pur numerosa come le locuste.

16 Tu hai moltiplicato i tuoi mercanti, più delle stelle del cielo; le cavallette spogliano ogni cosa e volano via.

17 I tuoi principi son come le locuste, i tuoi ufficiali come sciami di giovani locuste, che s’accampano lungo le siepi in giorno di freddo, e quando il sole si leva volano via, e non si conosce più il posto dov’erano.

18 O re d’Assiria, i tuoi pastori si sono addormentati; i tuoi valorosi ufficiali riposano; il tuo popolo è disperso su per i monti, e non v’è chi li raduni.

19 Non v’è rimedio per la tua ferita; la tua piaga è grave; tutti quelli che udranno parlare di te batteranno le mani alla tua sorte; poiché su chi non è passata del continuo la tua malvagità?