1 Peygamber Habakkuka bir görümde verilen bildiridir.

2 Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım, 2 Beni duymuyor musun? 2 ‹‹Zorbalık var›› diye haykırıyorum sana, 2 Ama kurtarmıyorsun!

3 Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun, 2 Nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı? 2 Nereye baksam şiddet ve zorbalık var. 2 Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.

4 Bu yüzden yasa işlemez oldu, 2 Bir türlü yerini bulmuyor hak. 2 Kötüler doğruları kıskaca almış 2 Ve böylece adalet saptırılıyor.

5 ‹‹Bakın öbür uluslara, 2 Gördüklerinize büsbütün şaşacaksınız. 2 Sizin gününüzde öyle işler yapacağım ki, 2 Anlatsalar inanmayacaksınız.

6 Başkalarına ait toprakları ele geçirmek için 2 Dünyanın dört yanına yürüyen o acımasız ve saldırgan ulusu, 2 Kildanileri güçlendireceğim.

7 Dehşetli ve korkunçturlar, 2 Gururlu ve başlarına buyrukturlar.

8 Parstan çeviktir atları, 2 Aç kurttan daha azgın. 2 Atlıları yeri deşerek geliyor uzaklardan, 2 Avına saldıran kartal gibi uçuyorlar,

9 Yağmalamak için geliyor hepsi. 2 Orduları çöl rüzgarı gibi ilerliyor 2 Ve kum gibi tutsak topluyorlar.

10 Küçümsüyorlar kralları, 2 Yöneticilerle alay ediyorlar. 2 Dudak büküyorlar bütün surlu kentlere, 2 Önlerine toprak yığıp onları ele geçiriyorlar.

11 Rüzgar gibi geçip gidiyorlar. 2 Bu suçlu adamların ilahları kendi güçleridir.››

12 Ya RAB, kutsal Tanrım, 2 Öncesizlikten beri var olan sen değil misin? 2 Sen ölmeyeceksin. 2 Ya RAB, bizi yargılamak için Kildanileri mi seçtin? 2 Ey sığınağımız, onlara mı verdin cezalandırma yetkisini? ölmeyeceğiz››.

13 Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. 2 Haksızlığı hoş göremezsin. 2 Öyleyse nasıl hoş görürsün 2 Bu hain adamları? 2 Doğrular kötülere yem olurken 2 Neden susuyorsun?

14 İnsanları denizdeki balıklara, 2 Yöneticiden yoksun sürüngenlere çevirdin.

15 Kildaniler onları oltayla, ağla, 2 Serpme ağla tutar gibi tutuyor 2 Ve sevinç çığlıkları atıyorlar.

16 Kurban kesiyorlar ağlarına bu yüzden. 2 Kendilerine lezzetli ve bol yiyecek sağlayan ağları için buhur yakıyorlar.

17 Ağlarını durmadan boşaltmaya, 2 Ulusları acımasızca öldürmeye devam edecekler mi?

1 Oracolo che il profeta Habacuc ebbe per visione.

2 Fino a quando, o Eterno, griderò, senza che tu mi dia ascolto? Io grido a te: "Violenza!" e tu non salvi.

3 Perché mi fai veder l’iniquità, e tolleri lo spettacolo della perversità? e perché mi stanno dinanzi la rapina e la violenza? Vi son liti, e sorge la discordia.

4 Perciò la legge è senza forza e il diritto non fa strada, perché l’empio aggira il giusto, e il diritto n’esce pervertito.

5 Vedete fra le nazioni, guardate, maravigliatevi, e siate stupefatti! Poiché io sto per fare ai vostri giorni un’opera, che voi non credereste, se ve la raccontassero.

6 Perché, ecco, io sto per suscitare i Caldei, questa nazione aspra e impetuosa, che percorre la terra quant’è larga, per impadronirsi di dimore, che non son sue.

7 E’ terribile, formidabile; il suo diritto e la sua grandezza emanano da lui stesso.

8 I suoi cavalli son più veloci de’ leopardi, più agili de’ lupi della sera; i suoi cavalieri procedon con fierezza; i suoi cavalieri vengon di lontano, volan come l’aquila che piomba sulla preda.

9 Tutta quella gente viene per darsi alla violenza, le lor facce bramose son tese in avanti, e ammassan prigionieri senza numero come la rena.

10 Si fan beffe dei re, e i principi son per essi oggetto di scherno; si ridono di tutte le fortezze; mmontano un po’ di terra, e le prendono.

11 Poi passan come il vento; passan oltre e si rendon colpevoli, questa lor forza è il loro dio.

12 Non sei tu ab antico; o Eterno, il mio Dio, il mio Santo? Noi non morremo! O Eterno, tu l’hai posto, questo popolo, per esercitare i tuoi giudizi, tu, o Ròcca, l’hai stabilito per infliggere i tuoi castighi.

13 Tu, che hai gli occhi troppo puri per sopportar la vista del male, e che non puoi tollerar lo spettacolo dell’iniquità, perché guardi i perfidi, e taci quando il malvagio divora l’uomo ch’è più giusto di lui?

14 E perché rendi gli uomini come i pesci del mare e come i rettili, che non hanno signore?

15 Il Caldeo li trae tutti su con l’amo, li piglia nella sua rete, li raccoglie nel suo giacchio; perciò si rallegra ed esulta.

16 Per questo fa sacrifizi alla sua rete, e offre profumi al suo giacchio; perché per essi la sua parte è grassa, e il suo cibo è succulento.

17 Dev’egli per questo seguitare a vuotare la sua rete, e massacrar del continuo le nazioni senza pietà?