1 Vay başına Siyondaki kaygısızların, 2 Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların, 2 İsrail halkının başvurduğu 2 Önder ulusun tanınmış insanlarının!

2 Kalne Kentine gidin de görün, 2 Oradan büyük Hamaya geçin, 2 Filistlilerin Gat Kentine inin, 2 Sizin bu krallıklarınızdan daha mı iyiler? 2 Toprakları sizinkinden daha mı geniş?

3 Ey sizler, kötü günü uzak sanan, 2 Zorbalık tahtını yaklaştıranlar.

4 Ey sizler, fildişi süslü yataklara uzananlar, 2 Sedirlere serilenler, 2 Seçme kuzular, besili buzağılar yiyenler,

5 Çenk eşliğinde türkü söyleyenler, 2 Davut gibi beste yapanlar,

6 Tas tas şarap içenler, 2 Yağların en güzelini sürünenler, 2 Yusufun yıkımına kederlenmeyenler!

7 Bu yüzden şimdi bunlar 2 Sürgüne gideceklerin başını çekecekler; 2 Sona erecek sedire serilenlerin cümbüşü.

8 Egemen RAB başı üzerine ant içti, 2 Her Şeye Egemen Tanrı RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Yakupun gururundan iğreniyor, 2 Saraylarından tiksiniyorum. 2 Bu yüzden içindeki her şeyle kenti 2 Düşmana teslim edeceğim.››

9 Eğer bir evden on kişi kalmışsa, 2 Onlar da ölecek.

10 Ölünün akrabası yakmak için cesedi evden almaya gelince, 2 Evdekine, ‹‹Yanında kimse var mı?›› diye soracak, 2 O da, ‹‹Hayır!›› yanıtını alınca, 2 ‹‹Sus!›› diyecek, ‹‹RABbin adı anılmamalı.››

11 Çünkü RAB buyuruyor, 2 Büyük ev toza, 2 Küçük ev küle dönecek.

12 Atlar kaya üzerinde koşar mı? 2 Kimse denizde öküzle çift sürer mi? 2 Ama siz adaleti zehire, 2 Doğruluk meyvesini pelinotuna çevirdiniz.

13 Sizler, Lo-Devar Kentini aldık diye sevinenler, 2 ‹‹Karnayimi kendi bileğimizle ele geçirmedik mi?›› diyenlersiniz. simgesidir.

14 ‹‹İşte bu yüzden, ey İsrail halkı, 2 Üzerinize bir ulus göndereceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen Tanrı RAB, 2 ‹‹Levo-Hamat'tan Arava Vadisi'ne kadar ezecekler sizi.››

1 GUAI a quelli che sono agiati in Sion, e che se ne stanno sicuri nel monte di Samaria, luoghi famosi per capi di nazioni, a’ quali va la casa d’Israele!

2 Passate in Calne, e vedete; e di là andate in Hamat la grande; poi scendete in Gat de’ Filistei; non valevano que’ regni meglio di questi? non erano i lor confini maggiori de’ vostri?

3 Voi, che allontanate il giorno malvagio, e fate accostare il seggio della violenza;

4 che giacete sopra letti di avorio, e lussuriate sopra le vostre lettiere; e mangiate gli agnelli della greggia, e i vitelli tolti di mezzo della stia;

5 che fate concento al suon del salterio; che vi divisate degli strumenti musicali, come Davide;

6 che bevete il vino in bacini, e vi ungete de’ più eccellenti olii odoriferi; e non sentite alcuna doglia della rottura di Giuseppe.

7 Perciò, ora andranno in cattività, in capo di quelli che andranno in cattività; e i conviti de’ lussurianti cesseranno

8 Il Signore Iddio ha giurato per l’anima sua, dice il Signore Iddio degli eserciti: Io abbomino l’alterezza di Giacobbe, e odio i suoi palazzi, e darò in man del nemico la città, e tutto ciò che vi è dentro.

9 Ed avverrà che se pur dieci uomini rimangono in una casa, morranno.

10 E lo zio, o il cugin loro li torrà, e li brucerà, per trarre le ossa fuor della casa; e dirà a colui che sarà in fondo della casa: Evvi ancora alcuno teco? Ed esso dirà: Niuno. E colui gli dirà: Taci; perciocchè egli non è tempo di ricordare il Nome del Signore.

11 Perciocchè, ecco, il Signore dà commissione di percuotere le case grandi di ruine, e le case piccole di rotture.

12 I cavalli romperanno essi le zolle su per le rocce? o vi si arerà co’ buoi? conciossiachè voi abbiate cangiato il giudicio in veleno, e il frutto della giustizia in assenzio;

13 voi, che vi rallegrate di cose da nulla; che dite: Non abbiamo noi acquistate delle corna con la nostra forza?

14 Perciocchè, ecco, io fo sorgere contro a voi, o casa d’Israele, una nazione, che vi oppresserà dall’entrata di Hamat, fino al torrente del deserto, dice il Signore Iddio degli eserciti