1 Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım bir sepet olgun meyve.

2 Bana, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. ‹‹Bir sepet olgun meyve›› diye yanıtladım. Bunun üzerine RAB, ‹‹Halkım İsrailin sonu geldi›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.

3 O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.›› Egemen RAB, ‹‹Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek›› diyor. çağrıştırıyor.

4 Dinleyin bunu, ey yoksulu çiğneyenler, 2 Ülkedeki mazlumları yok edenler!

5 Diyorsunuz ki, 2 ‹‹Yeni Ay Töreni geçse de tahılımızı satsak, 2 Şabat Günü geçse de buğdayımızı satışa çıkarsak. 2 Ölçeğifı küçültüp fiyatı yükseltsek, 2 Hileli tartı kullanıp ağırlık taşı.

6 Yoksulları gümüş, 2 Mazlumları bir çift çarık karşılığında satın alsak. 2 Buğday yerine süprüntüsünü satsak.››

7 Yakup soyunun gurur duyduğu RAB kendi başı üstüne ant içti: 2 ‹‹Onların yaptıklarının hiçbirini asla unutmayacağım.

8 Bu yüzden yer sarsılmayacak mı, 2 Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı? 2 Bütün yer Nil gibi yükselecek, 2 Kabarıp yine inecek Mısırın ırmağı gibi.››

9 ‹‹O gün›› diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Öğleyin güneşi batıracağım, 2 Güpegündüz yeryüzünü karartacağım.

10 Bayramlarınızı yasa, 2 Bütün ezgilerinizi ağıta döndüreceğim. 2 Her bele çul kuşattıracağım, 2 Her başın saçını yoldurtacağım. 2 O günü biricik oğulun ardından tutulan yasa çevirecek, 2 Sonunu acı getireceğim.

11 ‹‹İşte günler geliyor, 2 Ülkeye kıtlık göndereceğim›› 2 Diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Ekmek ya da su kıtlığı değil, 2 RABbin sözlerine susamışlık göndereceğim.

12 RABbin sözünü bulmak için 2 İnsanlar denizden denize, 2 Kuzeyden doğuya dek dolaşacak, 2 Oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.

13 O gün güzel kızlar, 2 Yiğitler susuzluktan bayılacak.

14 Samiriye tanrıçası Aşima üzerine ant içenler, 2 ‹Ey Dan, senin ilahının başı üzerine› 2 Ve, ‹Beer-Şeva ilahının başı üzerine› diyenler 2 Düşecek ve bir daha kalkmayacak.››

1 IL Signore Iddio mi fece vedere una cotal visione: Ecco un canestro di frutti di state.

2 Ed egli mi disse: Che vedi, Amos? Ed io dissi: Un canestro di frutti di state. E il Signore mi disse: Lo statuito fine è giunto al mio popolo Israele; io non glielo passerò più.

3 E in quel giorno i canti del palazzo saranno urli, dice il Signore Iddio; vi sarà gran numero di corpi morti; in ogni luogo si udirà: Getta via, e taci

4 Ascoltate questo, voi che tranghiottite il bisognoso, e fate venir meno i poveri del paese;

5 dicendo: Quando saranno passate le calendi, e noi venderemo la vittuaglia? e il sabato, e noi apriremo i granai del frumento? scemando l’efa, ed accrescendo il siclo, e falsando le bilance, per ingannare;

6 comperando i poveri per danari, e il bisognoso per un paio di scarpe; e noi venderemo la vagliatura del frumento?

7 Il Signore ha giurato per la gloria di Giacobbe: Se mai in perpetuo io dimentico tutte le loro opere.

8 La terra non sarà ella commossa per questo? ogni suo abitatore non ne farà egli cordoglio? e non salirà ella tutta come un fiume? e non ne sarà ella portata via, e sommersa, come per lo fiume di Egitto?

9 Ed avverrà in quel giorno, dice il Signore Iddio, che io farò tramontare il sole nel mezzodì, e spanderò le tenebre sopra la terra in giorno chiaro.

10 E cangerò le vostre feste in duolo, e tutti i vostri canti in lamento; e farò che si porrà il sacco sopra tutti i lombi, e che ogni testa sarà rasa; e metterò il paese in cordoglio, quale è quel che si fa per lo figluolo unico; e la sua fine sarà come un giorno amaro

11 Ecco, i giorni vengono, dice il Signore Iddio, che io manderò la fame nel paese; non la fame di pane, nè la sete d’acqua; anzi d’udire le parole del Signore.

12 Ed essi si moveranno da un mare all’altro, e dal Settentrione fino all’Oriente; andranno attorno, cercando la parola del Signore, e non la troveranno.

13 In quel giorno le belle vergini, e i giovani verranno meno di sete;

14 i quali giurano per lo misfatto di Samaria, e dicono: Come l’Iddio tuo vive, o Dan; e: Come vive il rito di Beerseba; e caderanno, e non risorgeranno mai più