1 Keşke kardeşim olsaydın, 2 Annemin memelerinden süt emmiş. 2 Dışarıda görünce öperdim seni, 2 Kimse de kınamazdı beni.
2 Önüne düşer, 2 Beni eğiten 2 Annemin evine götürürdüm seni; 2 Sana baharatlı şarapla 2 Kendi narlarımın suyundan içirirdim.
3 Sol eli başımın altında, 2 Sağ eli sarsın beni.
4 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.
5 Kim bu, 2 Sevgilisine yaslanarak çölden çıkan? Elma ağacı altında uyandırdım seni, 2 Orada doğum sancıları çekti annen, 2 Orada doğum sancıları çekip doğurdu seni.
6 Beni yüreğinin üzerine bir mühür gibi, 2 Kolunun üzerine bir mühür gibi yerleştir. 2 Çünkü sevgi ölüm kadar güçlü, 2 Tutku ölüler diyarı kadar katıdır. 2 Alev alev yanar, 2 Yakıp bitiren ateş gibi.
7 Sevgiyi engin sular söndüremez, 2 Irmaklar süpürüp götüremez. 2 İnsan varını yoğunu sevgi uğruna verse bile, 2 Yine de hor görülür!
8 Küçük bir kızkardeşimiz var, 2 Daha memeleri çıkmadı. 2 Ne yapacağız kızkardeşimiz için, 2 Söz kesileceği gün?
9 Eğer o bir sursa, 2 Üzerine gümüş mazgallı siper yaparız; 2 Eğer bir kapıysa, 2 Sedir tahtalarıyla onu kaplarız.
10 Ben bir surum, memelerim de kuleler gibi, 2 Böylece hoşnut eden biri oldum onun gözünde.
11 Süleymanın bağı vardı Baal-Hamonda, 2 Kiraya verdi bağını; 2 Her biri bin gümüş öderdi ürünü için.
12 Benim bağım kendi emrimde, 2 Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman, 2 İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.
13 Ey sen, bahçelerde oturan kadın, 2 Arkadaşlar kulak veriyor sesine, 2 Bana da duyur onu.
14 Koş, sevgilim, 2 Mis kokulu dağların üzerinde bir ceylan gibi, 2 Geyik yavrusu gibi ol!
1 Neito: Olisitpa oma veljeni, äitini imettämä! Saisin suudella sinua kun kohtaamme, eikä kukaan moittisi minua.
2 Saisin ottaa sinut mukaani, saisin viedä sinut äitini taloon. Siellä sinä opastaisit minua ja minä antaisin juodaksesi maustettua viiniä ja granaattiomenoitteni mehua.
3 Hänen vasen kätensä on pääni alla, hänen oikea kätensä hyväilee minua.
4 Minä vannotan teitä, Jerusalemin tytöt: älkää häiritkö rakkauttamme, älkää häiritkö, ennen kuin itse haluamme herätä!
5 Muut: Kuka tuolta tulee? Kuka saapuu autiolta kedolta rakastettuunsa nojaten? Neito: Omenapuun alla minä herätin rakkautesi, siellä, missä sinä sait alkusi, siellä, missä äitisi alkoi sinua odottaa.
6 Paina minut sinetiksi sydäntäsi vasten, pane sinetiksi ranteesi nauhaan. Rakkaus on väkevä kuin kuolema, kiivas ja kyltymätön kuin tuonela. Sen hehku on tulen hehkua, sen liekki on Herran liekki.
7 Suuret vedet eivät voi sitä sammuttaa, virran tulva ei vie sitä mukanaan. Jos joku tarjoaisi talot ja tavarat rakkauden hinnaksi, hän saisi vain toisten pilkan.
8 Muut: Meillä on pikkusisar, jolla ei vielä ole rintoja. Mitä me teemme sisarellemme, kun häntä aletaan kysellä?
9 Jos hän olisi muuri, hopeasakaroin sen varustaisimme! Jos hän olisi ovi, vahvistaisimme sen setrilaudoin.
10 Neito: Muuri minä olenkin, ja rintani ovat kuin tornit! Mutta kun rakastettuni tulee, olen antautumaan valmis.
11 Mies: Salomolla oli viinitarha Baal-Hamonissa. Sen hedelmistä maksaisi kuka vain tuhat sekeliä hopeaa, ja siksi kuningas pani sinne vartijat.
12 Minun yksin on oma viinitarhani. Pidä tuhantesi, Salomo! Vartijoillekin anna parisataa!
13 Mies: Rakkaani, puutarhan kukka, kaikki odottavat kutsuasi. Kutsu minut!
14 Neito: Tule, rakkaani! Riennä kuin gaselli, kuin nuori peura tuoksuville vuorille!