1 Tanrının Antlaşma Sandığını getirip Davutun bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrıya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular.

2 Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RABbin adıyla halkı kutsadı.

3 Ardından erkek, kadın her İsrailliye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.

4 RABbin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrailin Tanrısı RABbi anmak, Ona şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levilileri atadı.

5 Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriyaydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeieldi. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil,

6 Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrının Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.

7 O gün Davut RABbe şükretme işini ilk kez Asafla kardeşlerine verdi.

8 RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, 2 Halklara duyurun yaptıklarını!

9 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, 2 Bütün harikalarını anlatın!

10 Kutsal adıyla övünün, 2 Sevinsin RABbe yönelenler!

11 RABbe ve Onun gücüne bakın, 2 Durmadan Onun yüzünü arayın!

12 Ey sizler, kulu İsrailin soyu, 2 Seçtiği Yakupoğulları, 2 Onun yaptığı harikaları, 2 Olağanüstü işlerini 2 Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

14 Tanrımız RAB Odur, 2 Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

15 Onun antlaşmasını, 2 Bin kuşak için verdiği sözü, 2 İbrahimle yaptığı antlaşmayı, 2 İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.

17 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak 2 Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, 2 Bunu Yakup için bir kural, 2 İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

19 O zaman bir avuç insandınız, 2 Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.

20 Bir ulustan öbürüne, 2 Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

21 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, 2 Onlar için kralları bile payladı:

22 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, 2 Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.

23 Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RABbe! 2 Her gün duyurun kurtarışını!

24 Görkemini uluslara, 2 Harikalarını bütün halklara anlatın!

25 Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer, 2 İlahlardan çok Ondan korkulur.

26 Halkların bütün ilahları bir hiçtir, 2 Oysa gökleri yaratan RABdir.

27 Yücelik, ululuk Onun huzurundadır, 2 Güç ve sevinç Onun konutundadır.

28 Ey bütün halklar, RABbi övün, 2 RABbin gücünü, yüceliğini övün,

29 RABbin görkemini adına yaraşır biçimde övün, 2 Sunular getirip Onun önüne çıkın! 2 Kutsal giysiler içinde RABbe tapının!

30 Titreyin Onun önünde, ey bütün yeryüzündekiler! 2 Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.

31 Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü, 2 Uluslar arasında, ‹‹RAB egemenlik sürüyor!›› densin.

32 Gürlesin deniz içindekilerle birlikte, 2 Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!

33 O zaman RABbin önünde ormanın ağaçları 2 Sevinçle haykıracak. 2 Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.

34 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.

35 Şöyle seslenin: 2 ‹‹Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı, 2 Topla bizi, ulusların arasından çıkar. 2 Kutsal adına şükredelim, 2 Yüceliğinle övünelim.

36 İsrailin Tanrısı RABbe 2 Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!›› Bütün halk, ‹‹Amin!›› diyerek RABbe övgüler sundu.

37 Davut RABbin Antlaşma Sandığının önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asafla Levili kardeşlerini atadı.

38 Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edomla altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edomla Hosa kapı nöbetçileriydi.

39 Davut Kâhin Sadokla öbür kâhin kardeşlerini Givondaki tapınma yerinde, RABbin Çadırının bulunduğu yerde görevlendirdi.

40 Bunlar RABbin İsraile verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RABbe sunular sunacaklardı.

41 Onlarla birlikte Hemanla Yedutunu ve RABbin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi.

42 Hemanla Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrıyı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğullarını da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi.

43 Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.

1 Fizeram entrar a arca do Senhor e colocaram-na no meio do pavilhão que para ela Davi tinha levantado, e ofereceram a Deus holocaustos e sacrifícios pacíficos.

2 Depois desse oferecimento de holocaustos e sacrifícios pacíficos, Davi abençoou o povo em nome do Senhor.

3 Em seguida, distribuiu a todos os israelitas, homens e mulheres, a cada um, um pão, um pedaço de carne, e um bolo de uvas secas.

4 Davi colocou, diante da arca do Senhor, levitas encarregados do serviço, que invocavam, celebravam e louvavam o Senhor, Deus de Israel.

5 Eram eles: Asaf, o chefe; Zacarias, o segundo; em seguida, Oziel, Semiramot, Matatias, Eliab, Banaias, Obededom: Jeiel estava encarregado das harpas e das cítaras, enquanto que Asaf fazia vibrar os címbalos.

6 Os sacerdotes Banaias e Jaziel tocavam continuamente a trombeta diante da arca da aliança do Senhor.

7 Foi naquele dia que Davi encarregou Asaf e seus irmãos de celebrar o Senhor:

8 Celebrai o Senhor, aclamai o seu nome, apregoai entre as nações as suas obras.

9 Cantai-lhe hinos e cânticos, anunciai todas as suas maravilhas.

10 Gloriai-vos do seu santo nome, rejubile o coração dos que procuram o Senhor.

11 Recorrei ao Senhor e ao seu poder, procurai continuamente sua face.

12 Recordai as maravilhas que operou, seus prodígios e os julgamentos por seus lábios proferidos,

13 ó descendência de Israel, seu servo, ó filhos de Jacó, seus escolhidos!

14 É ele o Senhor, nosso Deus; suas sentenças comandam a terra inteira.

15 Recordai sem cessar suas alianças, a palavra que empenhou a mil gerações,

16 que garantiu a Abraão e jurou a Isaac,

17 e confirmou a Jacó irrevogavelmente e a Israel como aliança eterna,

18 quando disse: Eu te darei a terra de Canaã, como parte da tua herança.

19 Quando não passavam de um reduzido número, minoria insignificante e estrangeiros na terra,

20 e andavam errantes de nação em nação, de reino em reino,

21 não permitiu que ninguém os oprimisse e castigou os reis por causa deles:

22 Não ouseis tocar nos que me são consagrados nem maltratar os meus profetas!

23 Cantai ao Senhor, terra inteira, anunciai cada dia a salvação que ele nos trouxe.

24 Proclamai às nações a sua glória, a todos os povos as suas maravilhas.

25 Porque o Senhor é grande e digno de todo o louvor, o único temível de todos os deuses,

26 Porque os deuses dos povos, sejam quais forem, não passam de ídolos; mas foi o Senhor quem criou os céus.

27 Em seu semblante, a majestade e a beleza, em sua Morada, o poder e a felicidade.

28 Tributai ao Senhor, famílias dos povos, tributai ao Senhor a glória e a honra,

29 tributai ao Senhor a glória devida ao seu nome. Trazei oferendas e chegai à sua presença, adorai o Senhor com ornamentos sagrados.

30 Diante dele estremece a terra inteira e não vacila, porque ele a sustém.

31 Alegrem-se os céus e exulte a terra, e confessem as nações: O Senhor é rei.

32 Retumbe o oceano e o que ele contém, regozijem-se os campos e tudo o que existe neles.

33 Jubilem as árvores da floresta com a presença do Senhor, pois ele vem para governar a terra.

34 Louvai o Senhor, porque ele é bom, porque a sua misericórdia é eterna.

35 Dizei: Salvai-nos ó Deus de nossa salvação, e recolhei-nos e salvai-nos de entre as nações: para que possamos celebrar o vosso santo nome e ter a satisfação de vos louvar.

36 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, pelos séculos dos séculos! E todo o povo disse: Amém! e Louvai o Senhor!

37 Davi deixou ali, diante da arca da aliança do Senhor, Asaf e seus irmãos para fazerem continuamente o serviço diante da arca, segundo o seu dever de cada dia;

38 igualmente Obededom, com seus irmãos, em número de sessenta e oito; Obededom, filho de Iditum, e Hosa, como porteiros;

39 igualmente o sacerdote Sadoc e os sacerdotes seus irmãos, diante do tabernáculo do Senhor, no lugar alto de Gabaon,

40 para oferecer holocaustos ao Senhor, dia a dia, pela manhã e pela tarde, sobre o altar dos holocaustos, e para cumprir tudo que está escrito na lei que o Senhor deu a Israel.

41 Com eles estavam Hemã, Iditum e os outros que tinham sido escolhidos e designados nominalmente para louvar o Senhor, porque sua misericórdia é eterna.

42 Tinham consigo trombetas e címbalos para tocar, e instrumentos para os cânticos de Deus. Os filhos de Iditum estavam encarregados da porta.

43 Depois, todo o povo retornou para suas casas; e Davi voltou para abençoar sua casa.