1 Saldırı altındasın, ey Ninova, surlarını koru, 2 Yolu gözle, belini doğrult, topla bütün gücünü.

2 Çünkü RAB Yakupun soyunu 2 İsrailin eski görkemine kavuşturacak; Düşmanları onları perişan edip asmalarını harap etmiş olsa bile.

3 Askerlerinin kalkanları kıpkızıl, 2 Yiğitler allar kuşanmış. Savaş arabalarının demirleri hazırlık günü nasıl da parıldıyor! 2 Çam mızraklar sallanıyor havada.

4 Sokaklardan fırtına gibi geçiyor savaş arabaları, 2 Meydanlardan koşuşuyorlar her yöne, Şimşek gibi seğirtiyorlar. 2 Görünüşleri meşalelerden farksız.

5 Ninova Kralı topluyor seçkin askerlerini, 2 Ama sendeliyorlar yolda. Saldıranlar kent surlarına doğru seğirtiyor, 2 Siperler kuruluyor.

6 Irmakların kapıları açıldı 2 Ve yerle bir oldu saray.

7 Tanrının dediği oldu, soyup götürdüler kenti. 2 Güvercinler gibi inliyor kadın köleler, Göğüslerini döverek.

8 Kaçıp gidiyor Ninova halkı, 2 Boşalan bir havuzun suyu gibi, ‹‹Durun, durun!›› diye bağırıyorlar, 2 Ama geri dönüp bakan yok.

9 Yağmalayın altınını, gümüşünü, 2 Yok servetinin sonu. Her tür değerli eşyayla dolup taşıyor.

10 Yıkıldı, yerle bir oldu, viraneye döndü Ninova. 2 Eriyor yürekler, Bükülüyor dizler, titriyor bedenler, 2 Herkesin beti benzi soluyor.

11 Aslanların inine, 2 Yavru aslanların beslendiği yere ne oldu? Aslanla dişisinin ve yavrularının korkusuzca gezindiği yere ne oldu?

12 Aslan, yavrularına yetecek kadarını avladı, 2 Dişileri için avını boğazladı. Mağarasını avladıklarıyla, 2 İnini kurbanlarıyla doldurdu.

13 Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Sana karşıyım›› diyor, 2 ‹‹Yakacağım savaş arabalarını, Dumanları tütecek. 2 Genç aslanlarını kılıç yiyip tüketecek. Yeryüzünde av bırakmayacağım sana 2 Ulaklarının sesi işitilmeyecek artık.››

1 Um destruidor avança contra ti: guarda a fortaleza vigia o caminho, fortifica os teus rins, reúne todo o teu vigor,

2 porque o Senhor restaura o esplendor de Jacó, assim como o esplendor de Israel, depois que os saqueadores despojaram e destruíram seus sarmentos.

3 Os combatentes trazem escudo vermelho, os guerreiros estão vestidos de púrpura, os carros de aço cintilantes avançam no dia em que são postos em linha; e são brandidas as lanças.

4 Os carros se precipitam pelas ruas, saltando através das praças. Ao vê-los, dir-se-ia serem tochas ardentes; correm como relâmpagos.

5 Ele se lembra de seus guerreiros valentes, mas estes tropeçam em sua marcha. Precipitam-se para a muralha e preparam o teto protetor.

6 As portas dos rios são abertas, o palácio cai arruinado.

7 Ela é desnudada e deportada; suas servas gemem como pombas, e batem no peito.

8 Nínive é semelhante a um tanque desde a sua origem. Eles fogem. Parai! Parai! Mas ninguém volta para trás.

9 Saqueai a prata, saqueai o ouro, porque há inumeráveis tesouros e montes de objetos preciosos.

10 Roubo, pilhagem, devastação! O coração desfalece; os joelhos tremem, a dor oprime todos os rins, todos os rostos estão lívidos.

11 Onde está agora o retiro dos leões, o pasto dos leõezinhos, onde se recolhiam o leão, a leoa e os leõezinhos, sem haver quem os inquietasse?

12 O leão despedaçava para os seus pequenos, e estrangulava para as suas leoas; enchia de presas os seus antros, e de despojos as suas cavernas,

13 Eis que venho agora contra ti - oráculo do Senhor dos exércitos -; vou incendiar teus carros e reduzi-los a fumaça, a espada vai devorar os teus leõezinhos; porei fim às tuas rapinas na terra, não se ouvirá mais a voz dos teus mensageiros.