1 耶稣又对门徒说： "有一个财主的管家， 有人在他主人面前告他浪费主人的财物。
2 主人把他叫来， 对他说： ‘我听见关于你的是怎么一回事呢？把你管理的帐目交代清楚， 因为你不能再作管家了。’
3 那管家心里说： ‘主人不要我再作管家了， 我作什么才好呢？锄地吧， 没有力气！ 讨饭吧， 怕羞！
4 我知道要怎么作了， 好使人在我离开管家的职务以后， 接我到他们家里去。’
5 于是把欠他主人债的人， 一个一个地叫来， 问头一个说： ‘你欠我主人多少？’
6 他说： ‘四千公升油。’管家说： ‘拿你的欠单去， 快坐下写二千。’
7 又问一个说： ‘你欠多少？’他说： ‘四万公升麦子。’管家说： ‘拿你的欠单去， 写三万。’
8 主人就夸奖这不义的管家作事机警； 因为在应付自己的世事上， 今世之子比光明之子更精明。
9 我告诉你们， 要用不义的钱财去结交朋友， 好叫钱财无用的时候， 他们可以接你们到永恒的帐棚里。
10 在最小的事上忠心的， 在大事上也忠心； 在最小的事上不义的， 在大事上也不义。
11 如果你们在不义的钱财上不忠心， 谁还把真实的钱财托付给你们呢？
12 如果你们在别人的东西上不忠心， 谁还把你们自己的东西交给你们呢？
13 "一个家仆不能服事两个主人； 他若不是恨这个爱那个， 就是忠于这个轻视那个。你们不能服事 神， 又服事金钱。"
14 贪财的法利赛人听见这些话， 就嗤笑耶稣。
15 耶稣对他们说： "你们在人面前自称为义， 神却知道你们的心； 因为人所高举的， 神却看作是可憎恶的。
16 律法和先知到约翰就结束了。从此， 神的国的福音就传开了， 人人都要努力进去。
17 天地过去， 要比律法的一点一画失效还容易呢。
18 凡休妻另娶的， 就犯了奸淫； 娶被丈夫所休的， 也是犯了奸淫。
19 "有一个财主， 身穿紫色袍和细麻衣， 天天奢华宴乐。
20 又有一个乞丐， 名叫拉撒路， 满身是疮， 被人放在财主门口，
21 想得财主桌子上掉下来的零碎充饥； 并且有狗来舔他的疮。
22 后来乞丐死了， 被天使送到亚伯拉罕的怀里。那财主也死了， 并且埋葬了。
23 财主在阴间受痛苦， 举目远远望见亚伯拉罕， 和他怀里的拉撒路，
24 就喊着说： ‘我祖亚伯拉罕啊， 可怜我吧！ 打发拉撒路来用指头蘸点水， 凉凉我的舌头吧！ 因为我在这火焰里非常痛苦。’
25 亚伯拉罕说： ‘孩子， 你应该回想你生前享过福， 同样拉撒路受过苦， 现在他在这里得安慰， 你却要受苦了。
26 不但这样， 我们与你们之间， 有深渊隔开， 人想从这边过到你们那里是不可能的， 从那边过到我们这边也是不可能的。’
27 那人说： ‘我祖啊， 那么求你差遣拉撒路到我家里去，
28 因为我有五个兄弟， 他可以警告他们， 免得他们也到这受苦的地方来。’
29 亚伯拉罕说： ‘他们有摩西和先知可以听从。’
30 他说： ‘不然， 我祖亚伯拉罕啊， 如果有人从死人中复活， 到他们那里去， 他们必定会悔改。’
31 亚伯拉罕说： ‘如果他们不听从摩西和先知， 就算有一个从死人中复活的人， 他们也不会接受劝告。’"
1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν
3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι
4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων
5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου
6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου και ειπεν αυτω δεξαι σου το γραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου και λεγει αυτω δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα
8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν {VAR1: την } εαυτων εισιν
9 καγω υμιν λεγω ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας
10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει
12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμιν δωσει
13 ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
14 ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου εστιν
16 ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν
18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
20 πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ηλκωμενος
21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον τα ελκη αυτου
22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον του αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου
24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε οδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
26 και επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι εντευθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
27 ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
29 λεγει αυτω αβρααμ εχουσιν μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται