1 A pamatuj na stvořitele svého ve dnech mladosti své, prvé než nastanou dnové zlí, a přiblíží se léta, o nichž díš: Nemám v nich zalíbení;

2 Prvé než se zatmí slunce a světlo, a měsíc i hvězdy, a navrátí se hustí oblakové po dešti;

3 V ten den, v kterémž se třísti budou strážní domu, a nakřiví se muži silní, a ustanou melící, proto že jich málo bude, a zatmí se ti, kteříž vyhlédají z oken,

4 A zavříny budou dvéře od ulice s slabým zvukem mlení, a povstanou k hlasu ptačímu, a přestanou všecky slibnosti zpěvu;

5 Ano i vysokosti báti se budou, a úrazu na cestě, a kvésti bude mandlový strom, tak že i kobylka těžká bude, a poruší se žádost; nebo béře se člověk do domu věčného, a choditi budou po ulici kvílící;

6 Prvé než se přetrhne provaz stříbrný, a než se rozrazí číše zlatá, a roztříští se věderce nad vrchovištěm, a roztrhne se kolo nad studnicí,

7 A navrátí se prach do země, jakž prvé byl, duch pak navrátí se k Bohu, kterýž jej dal.

8 Marnost nad marnostmi, řekl kazatel, a všecko marnost.

9 Čím pak byl kazatel moudřejší, tím více vyučoval lid umění, a rozvažoval, zpytoval, i složil množství přísloví.

10 Snažovaltě se kazatel vyhledati věci nejžádostivější, a napsal, což pravého jest, a slova věrná.

11 Slova moudrých podobná ostnům a hřebíkům vbitým, slova skladatelů, kteráž jsou vydána od pastýře jednoho.

12 A tak tedy jimi, synu můj, hojně dosti osvícen býti můžeš. Dělání knih mnohých žádného konce není, a čísti mnoho jest zemdlení těla.

13 Summa všeho, což jsi slyšel: Boha se boj, a přikázaní jeho ostříhej, nebo na tom všecko člověku záleží.

14 Poněvadž všeliký skutek Bůh přivede na soud, i každou věc tajnou, buďto dobrou, buďto zlou.

1 Bu yüzden zor günler gelmeden, 2 ‹‹Zevk almıyorum›› diyeceğin yıllar yaklaşmadan, 2 Güneş, ışık, ay ve yıldızlar kararmadan 2 Ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden, 2 Gençlik günlerinde seni yaratanı anımsa.

3 O gün, evi bekleyenler titreyecek, 2 Güçlüler eğilecek, 2 Öğütücüler azaldığı için duracak, 2 Pencereden bakanlar kararacak.

4 Değirmen sesi yavaşlayınca, 2 Sokağa açılan çift kapı kapanacak, 2 İnsanlar kuş sesiyle uyanacak, 2 Ama şarkıların sesini duyamayacaklar.

5 Dahası yüksek yerden, 2 Sokaktaki tehlikelerden korkacaklar; 2 Badem ağacı çiçek açacak, 2 Çekirge ağırlaşacak, 2 Tutku zayıflayacak. 2 Çünkü insan sonsuzluk evine gidecek, 2 Yas tutanlar sokakta dolaşacak. kuş gibi yükselecek››.

6 Gümüş tel kopmadan, 2 Altın tas kırılmadan, 2 Testi çeşmede parçalanmadan, 2 Kuyu makarası kırılmadan,

7 Toprak geldiği yere dönmeden, 2 Ruh onu veren Tanrıya dönmeden, 2 Seni yaratanı anımsa.

8 ‹‹Her şey boş›› diyor Vaiz, ‹‹Bomboş!››

9 Vaiz yalnız bilge değildi, bildiklerini halka da öğretiyordu. Hesap etti, araştırdı ve birçok özdeyişi düzene soktu.

10 Güzel sözler bulmaya çalıştı. Yazdıkları gerçek ve doğrudur.

11 Bilgelerin sözleri üvendire gibidir, derledikleri özdeyişlerse, iyi çakılan çivi gibi; bir tek Çoban tarafından verilmişler.

12 Bunların dışındakilerden sakın, evladım. Çok kitap yazmanın sonu yoktur, fazla araştırma da bedeni yıpratır.

13 Her şey duyuldu, sonuç şu: 2 Tanrıya saygı göster, buyruklarını yerine getir, 2 Çünkü her insanın görevi budur.

14 Tanrı her işi, her gizli şeyi yargılayacaktır, 2 İster iyi ister kötü olsun.