Lucas 1 - Bíblia Online

Forasmuch as many have undertaken to draw up a relation concerning the matters fully believed among us, 
as those who from the beginning were eye-witnesses of and attendants on the Word have delivered them to us, 
it has seemed good to *me* also, accurately acquainted from the origin with all things, to write to thee with method, most excellent Theophilus, 
that thou mightest know the certainty of those things in which thou hast been instructed. 
There was in the days of Herod, the king of Judaea, a certain priest, by name Zacharias, of the course of Abia, and his wife of the daughters of Aaron, and her name Elizabeth. 
And they were both just before God, walking in all the commandments and ordinances of the Lord blameless. 
And they had no child, because Elizabeth was barren, and they were both advanced in years. 
And it came to pass, as he fulfilled his priestly service before God in the order of his course, 
it fell to him by lot, according to the custom of the priesthood, to enter into the temple of the Lord to burn incense. 
And all the multitude of the people were praying without at the hour of incense. 
And an angel of {the} Lord appeared to him, standing on the right of the altar of incense. 
And Zacharias was troubled, seeing {him}, and fear fell upon him. 
But the angel said to him, Fear not, Zacharias, because thy supplication has been heard, and thy wife Elizabeth shall bear thee a son, and thou shalt call his name John. 
And he shall be to thee joy and rejoicing, and many shall rejoice at his birth. 
For he shall be great before {the} Lord, and he shall drink no wine nor strong drink; and he shall be filled with {the} Holy Spirit, even from his mother's womb. 
And many of the sons of Israel shall he turn to {the} Lord their God. 
And *he* shall go before him in {the} spirit and power of Elias, to turn hearts of fathers to children, and disobedient ones to {the} thoughts of just {men}, to make ready for {the} Lord a prepared people. 
And Zacharias said to the angel, How shall I know this, for *I* am an old man, and my wife advanced in years? 
And the angel answering, said to him, *I* am Gabriel, who stand before God, and I have been sent to speak to thee, and to bring these glad tidings to thee; 
and behold, thou shalt be silent and not able to speak, till the day in which these things shall take place, because thou hast not believed my words, the which shall be fulfilled in their time. 
And the people were awaiting Zacharias, and they wondered at his delaying in the temple. 
But when he came out he could not speak to them, and they recognised that he had seen a vision in the temple. And he was making signs to them, and continued dumb. 
And it came to pass, when the days of his service were completed, he departed to his house. 
Now after these days, Elizabeth his wife conceived, and hid herself five months, saying, 
Thus has {the} Lord done to me in {these} days in which he looked upon {me} to take away my reproach among men. 
But in the sixth month, the angel Gabriel was sent of God to a city of Galilee, of which {the} name {was} Nazareth, 
to a virgin betrothed to a man whose name {was} Joseph, of the house of David; and the virgin's name {was} Mary. 
And the angel came in to her, and said, Hail, {thou} favoured one! the Lord {is} with thee: {blessed art *thou* amongst women}. 
But she, {seeing} {the angel}, was troubled at his word, and reasoned in her mind what this salutation might be. 
And the angel said to her, Fear not, Mary, for thou hast found favour with God; 
and behold, thou shalt conceive in the womb and bear a son, and thou shalt call his name Jesus. 
*He* shall be great, and shall be called Son of {the} Highest; and {the} Lord God shall give him the throne of David his father; 
and he shall reign over the house of Jacob for the ages, and of his kingdom there shall not be an end. 
But Mary said to the angel, How shall this be, since I know not a man? 
And the angel answering said to her, {The} Holy Spirit shall come upon thee, and power of {the} Highest overshadow thee, wherefore the holy thing also which shall be born shall be called Son of God. 
And behold, Elizabeth, thy kinswoman, she also has conceived a son in her old age, and this is the sixth month to her that was called barren: 
for nothing shall be impossible with God. 
And Mary said, Behold the bondmaid of {the} Lord; be it to me according to thy word. And the angel departed from her. 
And Mary, rising up in those days, went into the hill country with haste, to a city of Judah, 
and entered into the house of Zacharias, and saluted Elizabeth. 
And it came to pass, as Elizabeth heard the salutation of Mary, the babe leaped in her womb; and Elizabeth was filled with {the} Holy Spirit, 
and cried out with a loud voice and said, Blessed {art} *thou* amongst women, and blessed the fruit of thy womb. 
And whence {is} this to me, that the mother of my Lord should come to me? 
For behold, as the voice of thy salutation sounded in my ears, the babe leaped with joy in my womb. 
And blessed {is} she that has believed, for there shall be a fulfilment of the things spoken to her from {the} Lord. 
And Mary said, My soul magnifies the Lord, 
and my spirit has rejoiced in God my Saviour. 
For he has looked upon the low estate of his bondmaid; for behold, from henceforth all generations shall call me blessed. 
For the Mighty One has done to me great things, and holy {is} his name; 
and his mercy {is} to generations and generations to them that fear him. 
He has wrought strength with his arm; he has scattered haughty {ones} in the thought of their heart. 
He has put down rulers from thrones, and exalted the lowly. 
He has filled the hungry with good things, and sent away the rich empty. 
He has helped Israel his servant, in order to remember mercy, 
(as he spoke to our fathers,) to Abraham and to his seed for ever. 
And Mary abode with her about three months, and returned to her house. 
But the time was fulfilled for Elizabeth that she should bring forth, and she gave birth to a son. 
And her neighbours and kinsfolk heard that {the} Lord had magnified his mercy with her, and they rejoiced with her. 
And it came to pass on the eighth day they came to circumcise the child, and they called it after the name of his father, Zacharias. 
And his mother answering said, No; but he shall be called John. 
And they said to her, There is no one among thy kinsfolk who is called by this name. 
And they made signs to his father as to what he might wish it to be called. 
And having asked for a writing-table, he wrote saying, John is his name. And they all wondered. 
And his mouth was opened immediately, and his tongue, and he spake, blessing God. 
And fear came upon all who dwelt round about them; and in the whole hill-country of Judaea all these things were the subject of conversation. 
And all who heard them laid them up in their heart, saying, What then will this child be? And {the} Lord's hand was with him. 
And Zacharias his father was filled with {the} Holy Spirit, and prophesied, saying, 
Blessed be {the} Lord the God of Israel, because he has visited and wrought redemption for his people, 
and raised up a horn of deliverance for us in the house of David his servant; 
as he spoke by {the} mouth of his holy prophets, who have been since the world began; 
deliverance from our enemies and out of the hand of all who hate us; 
to fulfil mercy with our fathers and remember his holy covenant, 
{the} oath which he swore to Abraham our father, 
to give us, that, saved out of the hand of our enemies, we should serve him without fear 
in piety and righteousness before him all our days. 
And *thou*, child, shalt be called {the} prophet of {the} Highest; for thou shalt go before the face of {the} Lord to make ready his ways; 
to give knowledge of deliverance to his people by {the} remission of their sins 
on account of {the} bowels of mercy of our God; wherein {the} dayspring from on high has visited us, 
to shine upon them who were sitting in darkness and in {the} shadow of death, to guide our feet into {the} way of peace. 
-And the child grew and was strengthened in spirit; and he was in the deserts until the day of his shewing to Israel. 

Nademaal velen ter hand genomen hebben, om in orde te stellen een verhaal van de dingen, die onder ons volkomen zekerheid hebben; 
Gelijk ons overgeleverd hebben, die van den beginne zelven aanschouwers en dienaars des Woords geweest zijn; 
Zo heeft het ook mij goed gedacht, hebbende alles van voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan u te schrijven, voortreffelijke Theofilus! 
Opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt. 
In de dagen van Herodes, den koning van Judea, was een zeker priester, met name Zacharias, van de dagorde van Abia; en zijn vrouw was uit de dochteren van Aaron, en haar naam Elizabet. 
En zij waren beiden rechtvaardig voor God, wandelende in al de geboden en rechten des Heeren, onberispelijk. 
En zij hadden geen kind, omdat Elizabet onvruchtbaar was, en zij beiden verre op hun dagen gekomen waren. 
En het geschiedde, dat, als hij het priesterambt bediende voor God, in de beurt zijner dagorde. 
Naar de gewoonte der priesterlijke bediening, hem te lote was gevallen, dat hij zoude ingaan in den tempel des Heeren om te reukofferen. 
En al de menigte des volks was buiten, biddende, ten ure des reukoffers. 
En van hem werd gezien een engel des Heeren, staande ter rechter zijde van het altaar des reukoffers. 
En Zacharias, hem ziende, werd ontroerd, en vreze is op hem gevallen. 
Maar de engel zeide tot hem: Vrees niet, Zacharias! want uw gebed is verhoord, en uw vrouw Elizabet zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam heten Johannes. 
En u zal blijdschap en verheuging zijn, en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden. 
Want hij zal groot zijn voor den Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan. 
En hij zal velen der kinderen Israels bekeren tot den Heere, hun God. 
En hij zal voor Hem heengaan, in den geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk. 
En Zacharias zeide tot den engel: Waarbij zal ik dat weten? Want ik ben oud, en mijn vrouw is verre op haar dagen gekomen. 
En de engel antwoordde en zeide tot hem: Ik ben Gabriel, die voor God sta, en ben uitgezonden, om tot u te spreken, en u deze dingen te verkondigen. 
En zie, gij zult zwijgen, en niet kunnen spreken, tot op den dag, dat deze dingen geschied zullen zijn; om dies wil, dat gij mijn woorden niet geloofd hebt, welke vervuld zullen worden op hun tijd. 
En het volk was wachtende op Zacharias, en zij waren verwonderd, dat hij zo lang vertoefde in den tempel. 
En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom. 
En het geschiedde, als de dagen zijner bediening vervuld waren, dat hij naar zijn huis ging. 
En na die dagen werd Elizabet, zijn vrouw, bevrucht; en zij verborg zich vijf maanden, zeggende: 
Alzo heeft mij de Heere gedaan, in de dagen, in welke Hij mij aangezien heeft, om mijn versmaadheid onder de mensen weg te nemen. 
En in de zesde maand werd de engel Gabriel van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth; 
Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria. 
En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen. 
En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overlegde, hoedanig deze groetenis mocht zijn. 
En de engel zeide tot haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden. 
En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS. 
Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven. 
En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn. 
En Maria zeide tot den engel: Hoe zal dat wezen, dewijl ik geen man bekenne? 
En de engel, antwoordende, zeide tot haar: De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom ook, dat Heilige, Dat uit u geboren zal worden, zal Gods Zoon genaamd worden. 
En zie, Elizabet, uw nicht, is ook zelve bevrucht, met een zoon, in haar ouderdom; en deze maand is haar, die onvruchtbaar genaamd was, de zesde. 
Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn. 
En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging weg van haar. 
En Maria, opgestaan zijnde in diezelfde dagen, reisde met haast naar het gebergte, in een stad van Juda; 
En kwam in het huis van Zacharias, en groette Elizabet. 
En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest; 
En riep uit met een grote stem, en zeide: Gezegend zijt gij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht uws buiks! 
En van waar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt? 
Want zie, als de stem uwer groetenis in mijn oren geschiedde, zo sprong het kindeken van vreugde op in mijn buik. 
En zalig is zij, die geloofd heeft; want de dingen, die haar van den Heere gezegd zijn, zullen volbracht worden. 
En Maria zeide: Mijn ziel maakt groot den Heere; 
En mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker; 
Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien; want zie, van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten. 
Want grote dingen heeft aan mij gedaan Hij, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam. 
En Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over degenen, die Hem vrezen. 
Hij heeft een krachtig werk gedaan door Zijn arm; Hij heeft verstrooid de hoogmoedigen in de gedachten hunner harten. 
Hij heeft machtigen van de tronen afgetrokken, en nederigen heeft Hij verhoogd. 
Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden. 
Hij heeft Israel, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid. 
(Gelijk Hij gesproken heeft tot onze vaderen, namelijk tot Abraham, en zijn zaad) in eeuwigheid. 
En Maria bleef bij haar omtrent drie maanden, en keerde weder tot haar huis. 
En de tijd van Elizabet werd vervuld, dat zij baren zoude, en zij baarde een zoon. 
En die daar rondom woonden, en haar magen hoorden, dat de Heere Zijn barmhartigheid grotelijks aan haar bewezen had, en waren met haar verblijd. 
En het geschiedde, dat zij op den achtsten dag kwamen, om het kindeken te besnijden, en noemden het Zacharias, naar den naam zijns vaders. 
En zijn moeder antwoordde en zeide: Niet alzo, maar hij zal Johannes heten. 
En zij zeiden tot haar: Er is niemand in uw maagschap, die met dien naam genaamd wordt. 
En zij wenkten zijn vader, hoe hij wilde, dat hij genaamd zou worden. 
En als hij een schrijftafeltje geeist had, schreef hij, zeggende: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen. 
En terstond werd zijn mond geopend, en zijn tong losgemaakt; en hij sprak, God lovende. 
En er kwam vrees over allen, die rondom hen woonden; en in het gehele gebergte van Judea werd veel gesproken van al deze dingen. 
En allen, die het hoorden, namen het ter harte, zeggende: Wat zal toch dit kindeken wezen? En de hand des Heeren was met hem. 
En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende: 
Geloofd zij de Heere, de God Israels, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke; 
En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht; 
Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn; 
Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten; 
Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond; 
En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven, 
Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze. 
In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens. 
En gij, kindeken, zult een profeet des Allerhoogsten genaamd worden; want gij zult voor het aangezicht des Heeren heengaan, om Zijn wegen te bereiden; 
Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden. 
Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte; 
Om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op den weg des vredes. 
En het kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en was in de woestijnen, tot den dag zijner vertoning aan Israel. 

Lucas 2

Veja também

Como se preparar espiritualmente para a Páscoa: dicas para líderes cristãos

Os maiores erros e acertos da liderança na Bíblia