Lucas 22 - Bíblia Online

Now the feast of unleavened bread, which {is} called the passover, drew nigh, 
and the chief priests and the scribes sought how they might kill him; for they feared the people. 
And Satan entered into Judas, who was surnamed Iscariote, being of the number of the twelve. 
And he went away and spoke with the chief priests and captains as to how he should deliver him up to them. 
And they were rejoiced, and agreed to give him money. 
And he came to an agreement to do it, and sought an opportunity to deliver him up to them away from the crowd. 
And the day of unleavened bread came, in which the passover was to be killed. 
And he sent Peter and John, saying, Go and prepare the passover for us, that we may eat {it}. 
But they said to him, Where wilt thou that we prepare {it}? 
And he said to them, Behold, as ye enter into the city a man will meet you, carrying an earthen pitcher of water; follow him into the house where he goes in; 
and ye shall say to the master of the house, The Teacher says to thee, Where is the guest-chamber where I may eat the passover with my disciples? 
And *he* will shew you a large upper room furnished: there make ready. 
And having gone they found it as he had said to them; and they prepared the passover. 
And when the hour was come, he placed himself at table, and the {twelve} apostles with him. 
And he said to them, With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer. 
For I say unto you, that I will not eat any more at all of it until it be fulfilled in the kingdom of God. 
And having received a cup, when he had given thanks he said, Take this and divide it among yourselves. 
For I say unto you, that I will not drink at all of the fruit of the vine until the kingdom of God come. 
And having taken a loaf, when he had given thanks, he broke {it}, and gave {it} to them, saying, This is my body which is given for you: this do in remembrance of me. 
In like manner also the cup, after having supped, saying, This cup {is} the new covenant in my blood, which is poured out for you. 
Moreover, behold, the hand of him that delivers me up {is} with me on the table; 
and the Son of man indeed goes as it is determined, but woe unto that man by whom he is delivered up. 
And *they* began to question together among themselves who then it could be of them who was about to do this. 
And there was also a strife among them which of them should be held to be {the} greatest. 
And he said to them, The kings of the nations rule over them, and they that exercise authority over them are called benefactors. 
But *ye* {shall} not {be} thus; but let the greater among you be as the younger, and the leader as he that serves. 
For which {is} greater, he that is at table or he that serves? {Is} not he that is at table? But *I* am in the midst of you as the one that serves. 
But *ye* are they who have persevered with me in my temptations. 
And *I* appoint unto you, as my Father has appointed unto me, a kingdom, 
that ye may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel. 
And the Lord said, Simon, Simon, behold, Satan has demanded to have you, to sift {you} as wheat; 
but *I* have besought for thee that thy faith fail not; and *thou*, when once thou hast been restored, confirm thy brethren. 
And he said to him, Lord, with thee I am ready to go both to prison and to death. 
And he said, I tell thee, Peter, {the} cock shall not crow to-day before that thou shalt thrice deny that thou knowest me. 
And he said to them, When I sent you without purse and scrip and sandals, did ye lack anything? And they said, Nothing. 
He said therefore to them, But now he that has a purse let him take {it}, in like manner also a scrip, and he that has none let him sell his garment and buy a sword; 
for I say unto you, that this that is written must yet be accomplished in me, And he was reckoned with {the} lawless: for also the things concerning me have an end. 
And they said, Lord, behold here are two swords. And he said to them, It is enough. 
And going forth he went according to his custom to the mount of Olives, and the disciples also followed him. 
And when he was at the place he said to them, Pray that ye enter not into temptation. 
And he was withdrawn from them about a stone's throw, and having knelt down he prayed, 
saying, Father, if thou wilt remove this cup from me: -but then, not my will, but thine be done. 
And an angel appeared to him from heaven strengthening him. 
And being in conflict he prayed more intently. And his sweat became as great drops of blood, falling down upon the earth. 
And rising up from his prayer, coming to the disciples, he found them sleeping from grief. 
And he said to them, Why sleep ye? rise up and pray that ye enter not into temptation. 
As he was yet speaking, behold, a crowd, and he that was called Judas, one of the twelve, went on before them, and drew near to Jesus to kiss him. 
And Jesus said to him, Judas, deliverest thou up the Son of man with a kiss? 
And they who were around him, seeing what was going to follow, said {to him}, Lord, shall we smite with {the} sword? 
And a certain one from among them smote the bondman of the high priest and took off his right ear. 
And Jesus answering said, Suffer thus far; and having touched his ear, he healed him. 
And Jesus said to the chief priests and captains of the temple and elders, who were come against him, Have ye come out as against a robber with swords and sticks? 
When I was day by day with you in the temple ye did not stretch out your hands against me; but this is your hour and the power of darkness. 
And having laid hold on him, they led him {away}, and they led {him} into the house of the high priest. And Peter followed afar off. 
And they having lit a fire in the midst of the court and sat down together, Peter sat among them. 
And a certain maid, having seen him sitting by the light, and having fixed her eyes upon him, said, And this {man} was with him. 
But he denied {him}, saying, Woman, I do not know him. 
And after a short time another seeing him said, And *thou* art of them. But Peter said, Man, I am not. 
And after the lapse of about one hour another stoutly maintained it, saying, In truth this {man} also was with him, for also he is a Galilaean. 
And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And immediately, while he was yet speaking, {the} cock crew. 
And the Lord, turning round, looked at Peter; and Peter remembered the word of the Lord, how he said to him, Before {the} cock crow thou shalt deny me thrice. 
And Peter, going forth without, wept bitterly. 
And the men who held him mocked him, beating {him}; 
and covering him up, asked him saying, Prophesy, who is it that struck thee? 
And they said many other injurious things to him. 
And when it was day, the elderhood of the people, both {the} chief priests and scribes, were gathered together, and led him into their council, saying, 
If *thou* art the Christ, tell us. And he said to them, If I tell you, ye will not at all believe; 
and if I should ask {you}, ye would not answer me at all, nor let me go; 
but henceforth shall the Son of man be sitting on the right hand of the power of God. 
And they all said, *Thou* then art the Son of God? And he said to them, *Ye* say that I am. 
And they said, What need have we any more of witness, for we have heard ourselves out of his mouth? 

En het feest der ongehevelde broden, genaamd pascha, was nabij. 
En de overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem ombrengen zouden; want zij vreesden het volk. 
En de satan voer in Judas, die toegenaamd was Iskariot, zijnde uit het getal der twaalven. 
En hij ging heen en sprak met de overpriesters en de hoofdmannen, hoe hij Hem hun zou overleveren. 
En zij waren verblijd, en zijn het eens geworden, dat zij hem geld geven zouden. 
En hij beloofde het, en zocht gelegenheid, om Hem hun over te leveren, zonder oproer. 
En de dag der ongehevelde broden kwam, op denwelken het pascha moest geslacht worden. 
En Hij zond Petrus en Johannes uit, zeggende: Gaat heen, en bereidt ons het pascha, opdat wij het eten mogen. 
En zij zeiden tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij het bereiden? 
En Hij zeide tot hen: Ziet, als gij in de stad zult gekomen zijn, zo zal u een mens ontmoeten, dragende een kruik waters; volgt hem in het huis, daar hij ingaat. 
En gij zult zeggen tot den huisvader van dat huis: De Meester zegt u: Waar is de eetzaal, daar Ik het pascha met Mijn discipelen eten zal? 
En hij zal u een grote toegeruste opperzaal wijzen, bereidt het aldaar. 
En zij, heengaande, vonden het, gelijk Hij hun gezegd had, en bereidden het pascha. 
En als de ure gekomen was, zat Hij aan, en de twaalf apostelen met Hem. 
En Hij zeide tot hen: Ik heb grotelijks begeerd, dit pascha met u te eten, eer dat Ik lijde; 
Want Ik zeg u, dat Ik niet meer daarvan eten zal, totdat het vervuld zal zijn in het Koninkrijk Gods. 
En als Hij een drinkbeker genomen had, en gedankt had, zeide Hij: Neemt dezen, en deelt hem onder ulieden. 
Want Ik zeg u, dat Ik niet drinken zal van de vrucht des wijnstoks, totdat het Koninkrijk Gods zal gekomen zijn. 
En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis. 
Desgelijks ook den drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt. 
Doch ziet, de hand desgenen, die Mij verraadt, is met Mij aan de tafel. 
En de Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk besloten is; doch wee dien mens, door welken Hij verraden wordt! 
En zij begonnen onder elkander te vragen, wie van hen het toch mocht zijn, die dat doen zou. 
En er werd ook twisting onder hen, wie van hen scheen de meeste te zijn. 
En Hij zeide tot hen: De koningen der volken heersen over hen; en die macht over hen hebben, worden weldadige heren genaamd. 
Doch gij niet alzo; maar de meeste onder u, die zij gelijk de minste, en die voorganger is, als een die dient. 
Want wie is meerder, die aanzit, of die dient? Is het niet die aanzit? Maar Ik ben in het midden van u, als een die dient. 
En gij zijt degenen, die met Mij steeds gebleven zijt in Mijn verzoekingen. 
En Ik verordineer u het Koninkrijk, gelijkerwijs Mijn Vader dat Mij verordineerd heeft; 
Opdat gij eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk, en zit op tronen, oordelende de twaalf geslachten Israels. 
En de Heere zeide: Simon, Simon, ziet, de satan heeft ulieden zeer begeerd om te ziften als de tarwe; 
Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij, als gij eens zult bekeerd zijn, zo versterk uw broeders. 
En hij zeide tot Hem: Heere, ik ben bereid, met U ook in de gevangenis en in den dood te gaan. 
Maar Hij zeide: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult verloochend hebben, dat gij Mij kent. 
En Hij zeide tot hen: Als Ik u uitzond, zonder buidel, en male, en schoenen, heeft u ook iets ontbroken? En zij zeiden: Niets. 
Hij zeide dan tot hen: Maar nu, wie een buidel heeft, die neme hem, desgelijks ook een male; en die geen heeft, die verkope zijn kleed, en kope een zwaard. 
Want Ik zeg u, dat nog dit, hetwelk geschreven is, in Mij moet volbracht worden, namelijk: En Hij is met de misdadigen gerekend. Want ook die dingen, die van Mij geschreven zijn, hebben een einde. 
En zij zeiden: Heere! zie hier twee zwaarden. En Hij zeide tot hen: Het is genoeg. 
En uitgaande, vertrok Hij, gelijk Hij gewoon was, naar den Olijfberg; en Hem volgden ook Zijn discipelen. 
En als Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in verzoeking komt. 
En Hij scheidde Zich van hen af, omtrent een steenworp; en knielde neder en bad, 
Zeggende: Vader, of Gij wildet dezen drinkbeker van Mij wegnemen, doch niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede. 
En van Hem werd gezien een engel uit den hemel, die Hem versterkte. 
En in zwaren strijd zijnde, bad Hij te ernstiger. En zijn zweet werd gelijk grote droppelen bloeds, die op de aarde afliepen. 
En als Hij van het gebed opgestaan was, kwam Hij tot Zijn discipelen, en vond hen slapende van droefheid. 
En Hij zeide tot hen: Wat slaapt gij? Staat op en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt. 
En als Hij nog sprak, ziet daar een schare; en een van de twaalven, die genaamd was Judas, ging hun voor, en kwam bij Jezus, om Hem te kussen. 
En Jezus zeide tot hem: Judas, verraadt gij den Zoon des mensen met een kus? 
En die bij Hem waren, ziende, wat er geschieden zou, zeiden tot Hem: Heere, zullen wij met het zwaard slaan? 
En een uit hen sloeg den dienstknecht des hogepriesters, en hieuw hem zijn rechteroor af. 
En Jezus, antwoordende, zeide: Laat hen tot hiertoe geworden; en raakte zijn oor aan, en heelde hem. 
En Jezus zeide tot de overpriesters, en de hoofdmannen des tempels, en ouderlingen, die tegen Hem gekomen waren: Zijt gij uitgegaan met zwaarden en stokken als tegen een moordenaar? 
Als Ik dagelijks met u was in den tempel, zo hebt gij de handen tegen Mij niet uitgestoken; maar dit is uw ure, en de macht der duisternis. 
En zij grepen Hem en leidden Hem weg, en brachten Hem in het huis des hogepriesters. En Petrus volgde van verre. 
En als zij vuur ontstoken hadden in het midden van de zaal, en zij te zamen nederzaten, zat Petrus in het midden van hen. 
En een zekere dienstmaagd, ziende hem bij het vuur zitten, en haar ogen op hem houdende, zeide: Ook deze was met Hem. 
Maar hij verloochende Hem, zeggende: Vrouw, ik ken Hem niet. 
En kort daarna een ander, hem ziende, zeide: Ook gij zijt van die. Maar Petrus zeide: Mens, ik ben niet. 
En als het omtrent een uur geleden was, bevestigde dat een ander, zeggende: In der waarheid, ook deze was met Hem; want hij is ook een Galileer. 
Maar Petrus zeide: Mens, ik weet niet, wat gij zegt. En terstond, als hij nog sprak, kraaide de haan. 
En de Heere, Zich omkerende, zag Petrus aan; en Petrus werd indachtig het woord des Heeren, hoe Hij hem gezegd had: Eer de haan zal gekraaid hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen. 
En Petrus, naar buiten gaande, weende bitterlijk. 
En de mannen, die Jezus hielden, bespotten Hem, en sloegen Hem. 
En als zij Hem overdekt hadden, sloegen zij Hem op het aangezicht, en vraagden Hem, zeggende: Profeteer, wie het is, die U geslagen heeft? 
En vele andere dingen zeiden zij tegen Hem, lasterende. 
En als het dag geworden was, vergaderden de ouderlingen des volks, en de overpriesters en Schriftgeleerden, en brachten Hem in hun raad, 
Zeggende: Zijt Gij de Christus, zeg het ons. En Hij zeide tot hen: Indien Ik het u zeg, gij zult het niet geloven; 
En indien Ik ook vraag, gij zult Mij niet antwoorden, of loslaten; 
Van nu aan zal de Zoon des mensen gezeten zijn aan de rechter hand der kracht Gods. 
En zij zeiden allen: Zijt Gij dan de Zoon Gods? En Hij zeide tot hen: Gij zegt, dat Ik het ben. 
En zij zeiden: Wat hebben wij nog getuigenis van node? Want wij zelven hebben het uit Zijn mond gehoord. 

Lucas 23

Veja também

Como compartilhar versículos sobre o Espírito Santo

Corpus Christi: o que é e por que celebramos essa solenidade?