1 Mein Sohn, wenn du meine Reden annimmst und meine Gebote bei dir verwahrst,

2 so daß du dein Ohr auf Weisheit merken läßt, dein Herz neigst zum Verständnis;

3 ja, wenn du dem Verstande rufst, deine Stimme erhebst zum Verständnis;

4 wenn du ihn suchst wie Silber, und wie nach verborgenen Schätzen ihm nachspürst:

5 dann wirst du die Furcht Jahwes verstehen und die Erkenntnis Gottes finden.

6 Denn Jahwe gibt Weisheit; aus seinem Munde kommen Erkenntnis und Verständnis.

7 Er bewahrt klugen Rat O. Heil; eig. das was fördert, frommt auf für die Aufrichtigen, er ist ein Schild denen, die in Vollkommenheit O. Lauterkeit wandeln;

8 indem er die Pfade des Rechts behütet und den Weg seiner Frommen bewahrt.

9 Dann wirst du Gerechtigkeit verstehen und Recht und Geradheit, jede Bahn Eig. Geleise, Spur; so auch später des Guten.

10 Denn Weisheit wird in dein Herz kommen, und Erkenntnis wird deiner Seele lieblich sein;

11 Besonnenheit wird über dich wachen, Verständnis dich behüten:

12 um dich zu erretten von dem bösen Wege, von dem Manne, der Verkehrtes redet;

13 die da verlassen die Pfade der Geradheit, um auf den Wegen der Finsternis zu wandeln;

14 die sich freuen, Böses zu tun, über boshafte Verkehrtheit frohlocken;

15 deren Pfade krumm sind, und die abbiegen in ihren Bahnen:

16 um dich zu erretten von dem fremden Weibe, dh. dem Eheweibe eines anderen von der Fremden, Eig. Ausländerin die ihre Worte glättet;

17 welche den Vertrauten ihrer Jugend verläßt und den Bund ihres Gottes vergißt.

18 Denn zum Tode sinkt ihr Haus hinab, und ihre Bahnen zu den Schatten; S. die Anm. zu [Ps 88,10]

19 alle, die zu ihr eingehen, kehren nicht wieder und erreichen nicht die Pfade des Lebens:

20 Damit du wandelst auf dem Wege der Guten und die Pfade der Gerechten einhältst.

21 Denn die Aufrichtigen werden das Land bewohnen, und die Vollkommenen darin übrigbleiben;

22 aber die Gesetzlosen werden aus dem Lande ausgerottet, und die Treulosen daraus weggerissen werden.

1 Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,

2 Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;

3 Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:

4 Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:

5 Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.

6 Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.

7 Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.

8 Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.

9 Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.

10 Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.

11 Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,

12 Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,

13 De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,

14 Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,

15 Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;

16 Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,

17 Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;

18 Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;

19 Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;

20 Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.

21 Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;

22 Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.