1 Sekvu amon; tamen deziregu spiritajn donacojn, sed prefere, ke vi profetadu.

2 Ĉar tiu, kiu per lingvo parolas, ne al homoj parolas, sed al Dio; ĉar neniu komprenas, sed en la spirito li parolas misterojn.

3 Sed la profetanto parolas al homoj edifon kaj konsilon kaj konsolon.

4 Tiu, kiu per lingvo parolas, edifas sin mem; sed la profetanto edifas la eklezion.

5 Mi volas, ke vi ĉiuj parolu per lingvoj, sed prefere, ke vi profetadu; kaj pli granda estas la profetanto, ol la per lingvoj parolanta, krom se li ankaŭ interpretas, por ke la eklezio ricevu edifon.

6 Sed nun, fratoj, se mi venus al vi, parolante per lingvoj, kiel mi vin helpus, se mi ne parolus al vi, aŭ en formo de malkaŝado, aŭ de sciado, aŭ de profetado, aŭ de instruado?

7 Eĉ la senvivaĵoj, kiuj produktas sonon, ĉu fluto, ĉu harpo, se ili ne donas diferencon en la sonoj, kiel oni scios, kio estas flutata aŭ harpata?

8 Ĉar se la trumpeto donos necertan voĉon, kiu pretiĝos por batalo?

9 Tiel ankaŭ vi, se vi per la lango ne donas parolon facile kompreneblan, kiel oni scios, kio estas parolata? ĉar en la aeron vi parolus.

10 Eble estas tiom da specoj de voĉoj en la mondo, kaj nenia estas sensignifa.

11 Se do mi ne scios la signifon de la voĉo, mi estos, rilate la parolanton, barbaro, kaj la parolanto estos por mi barbaro.

12 Tiel same ankaŭ vi, dum vi fervore deziras spiritajn donacojn, klopodu, ke vi havu abunde por la edifo de la eklezio.

13 Tial kiu parolas per lingvo, tiu preĝu, ke li interpretu.

14 Ĉar se mi preĝas per lingvo, mia spirito preĝas, sed mia intelekto estas senfrukta.

15 Kio do estas? Mi preĝos spirite, kaj mi preĝos ankaŭ intelekte; mi kantos spirite, kaj mi kantos ankaŭ intelekte.

16 Alie, se vi benas spirite, kiamaniere tiu, kiu okupas la lokon de la malklerulo, diros Amen ĉe via dankesprimo? ĉar li ne scias, kion vi diras.

17 Ĉar vi ja bone dankesprimas, sed la alia ne estas edifata.

18 Mi dankas Dion, mi parolas per lingvoj pli ol vi ĉiuj;

19 tamen en la eklezio mi preferus paroli kvin vortojn per mia intelekto, por ke mi instruu ankaŭ aliajn, ol dek mil vortojn per lingvo.

20 Fratoj, ne estu infanoj en viaj mensoj; tamen en malico estu infanetoj, sed en la mensoj estu plenaĝuloj.

21 En la leĝo estas skribite:Per balbutantaj lipoj kaj per lingvo fremda Mi parolos al ĉi tiu popolo; kaj tamen tiel ili ne volos aŭskulti Min, diras la Eternulo.

22 Tial la lingvoj estas kiel signo, ne al la kredantoj, sed al la nekredantoj; sed la profetpovo estas kiel signo, ne al la nekredantoj, sed al la kredantoj.

23 Se do la tuta eklezio kunvenos, kaj ĉiuj parolos per lingvoj, kaj tien envenos nekleruloj aŭ nekredantoj, ĉu ili ne diros, ke vi frenezas?

24 Sed se ĉiuj profetos, kaj envenos nekredanto aŭ neklerulo, li estos konvinkata de ĉiuj, li estos juĝata de ĉiuj;

25 la sekretoj de lia koro estos elmontrataj; kaj sekve li falos sur sian vizaĝon kaj adoros Dion, deklarante, ke Dio ja estas ĉe vi.

26 Kio do estas, fratoj? Kiam vi kunvenas, ĉiu havas psalmon, havas instruon, havas malkaŝaĵon, havas lingvon, havas interpretaĵon. Ĉio fariĝu por edifo.

27 Se oni parolas per lingvo, tio estu duope, aŭ triope je plejmulto, kaj laŭvice; kaj unu interpretu;

28 sed se ne ĉeestas interpretanto, oni silentu en la eklezio; kaj li parolu al si kaj al Dio.

29 Kaj la profetoj parolu duope aŭ triope, kaj la aliaj interdiferencigu.

30 Sed se al alia apudsidanta io malkaŝiĝos, la unua silentu.

31 Ĉar vi ĉiuj povas profeti unuope laŭvice, por ke ĉiuj lernu, kaj ĉiuj ricevu konsilon;

32 kaj la spiritoj de la profetoj estas submetataj al la profetoj;

33 ĉar Dio estas Dio ne de konfuzo, sed de paco; kiel en ĉiuj eklezioj de la sanktuloj.

34 La virinoj silentadu en la eklezioj; ĉar ne estas permesate al ili paroli, sed ili submetiĝu, kiel ankaŭ diras la leĝo.

35 Kaj se ili volas lerni ion, ili demandu al siaj edzoj hejme; ĉar estas honte por virino paroli en la eklezio.

36 Kio? ĉu el vi la vorto de Dio eliris? ĉu ĝi venis al vi solaj?

37 Se iu ŝajnas al si esti profeto aŭ laŭspirita, li sciiĝu pri tio, kion mi skribas al vi, ke ĝi estas la ordono de la Sinjoro.

38 Sed se iu ne scias, li ne sciu.

39 Tial, fratoj, deziregu profeti, kaj ne malpermesu paroli per lingvoj.

40 Sed ĉio fariĝu konvene kaj laŭorde.

1 Appliquez-vous à la charité; désirez aussi avec ardeur les dons spirituels, mais surtout celui d'interpréter les Écritures.

2 Car celui qui parle une langue d'un peuple étranger, ne parle pas des hommes, mais de Dieu, et si personne ne le comprend, il prononce pour lui-même des secrets de vanité dans son esprit.

3 Mais celui qui interprète les Écritures, élève, encourage et console les frères.

4 Celui qui parle un langage étranger, s'élève lui-même; mais celui qui interprète les Écritures, élève l'Église.

5 Je souhaite que vous parliez tous les langages de la terre, mais surtout que vous interprétiez les Écritures; car celui qui interprète, est plus grand que celui qui parle les langages des différents peuples, à moins qu'il ne les traduise, afin que l'Église en reçoive de l'accroissement.

6 Maintenant, frères, si je venais parmi vous en parlant des langages inconnues, à quoi vous serais-je utile, si je ne vous adressais des paroles de révélation, ou de science, ou d'interprétation, ou de doctrine?

7 De même, si les choses inanimées qui rendent un son, soit une flûte, soit une harpe, ne forment pas des tons distincts, comment connaîtra-t-on ce qui est joué sur la flûte, ou sur la harpe?

8 Et si la trompette rend un son confus, qui se préparera au combat?

9 Vous, de même, si vous faites un discours en parlant un langage étranger qui ne puisse être compris, comment saura-t-on ce que vous dites? car vous parlerez en l'air.

10 Combien, par exemple, n'y a-t-il pas de sortes de langages dans le monde? Et aucun d'eux ne serait sans signification?

11 Si donc je ne sais ce que ces mots signifient, je serai un barbare pour celui qui parle, et celui qui parle sera un barbare pour moi.

12 Ainsi, puisque vous désirez avec ardeur les dons spirituels, cherchez à en avoir abondamment pour l'accroissement de l'Église.

13 C'est pourquoi, que celui qui parle un langage étranger, prie pour qu'il puisse le traduire.

14 Car, si je prie dans un langage inconnu, mon esprit prie, mais mon intelligence est sans fruit.

15 Qu'y a-t-il donc à faire? Je prierai par l'Esprit, et je prierai aussi par l'intelligence. Je chanterai par l'Esprit, et je chanterai aussi par l'intelligence.

16 Autrement, si tu exalte avec l'Esprit, comment celui qui tient la place d'un ignorant répondra-t-il l'Amen à ton action de grâces, puisqu'il ne sait pas ce que tu dis?

17 Il est vrai que tes actions de grâces sont excellentes; mais les autres n'en sont pas édifiés.

18 Je rends grâces à mon Dieu, de ce que je parle plus de langages que vous tous;

19 Mais j'aime mieux prononcer dans l'Église cinq paroles par mon intelligence, afin d'instruire aussi les autres, que dix mille paroles dans un langage inconnu.

20 Frères, ne soyez pas des enfants sans intelligence; pourquoi seriez-vous des enfants malicieux et des hommes matures quant à la compréhension ?

21 Il est écrit dans la loi: Je parlerai à ce peuple par des gens d'une autre langue, et par des lèvres étrangères, et même ainsi ils ne m'écouteront point, dit le Seigneur.

22 Ainsi donc les langages étrangers sont un signe provisoire, non pour les croyants, mais pour les juifs incrédules; au lieu que l'interprétation est un signe provisoire, non pour les incrédules, mais pour les croyants.

23 Si donc toute l'Église est assemblée en un même lieu, et que tous parlent différents langages, et que des gens du commun peuple, ou des incrédules y entrent, ne diront-ils pas que vous avez perdu le sens?

24 Mais si tous interprètent les Écritures, et qu'il entre un incrédule, ou un ignorant, il est convaincu par tous, il est jugé par tous;

25 Et ainsi les secrets de son cœur sont manifestés, et ainsi se prosternant la face contre terre, il adorera Dieu, et publiera que Dieu est véritablement au milieu de vous.

26 Que faut-il donc, frères? Lorsque vous vous assemblez, chacun a-t-il un psaume, ou une doctrine, un langage étranger, une révélation, une interprétation? Que tout se fasse pour l'édification.

27 S'il y en a qui parlent le langage d'un peuple étranger, qu'il n'y en ait que deux ou trois, tout au plus, et l'un après l'autre; et qu'il y en ait un qui traduise.

28 S'il n'y a point de traducteur, que celui qui parle se taise dans l'Église, et qu'il parle à Dieu en lui-même.

29 Qu'il n'y ait aussi que deux ou trois interprètes des Écritures qui parlent, et que les autres jugent.

30 Et si un autre qui est présent a une révélation, que le premier se taise.

31 Car vous pouvez tous interpréter les Écritures l'un après l'autre, afin que tous apprennent, et que tous soient exhortés.

32 Or, les esprits des interprètes sont soumis aux interprètes;

33 Car Dieu n'est point l'auteur de la confusion, mais de la paix. Comme on le voit dans toutes les Églises des saints,

34 Que vos femmes gardent le calme dans les Églises, parce qu'il ne leur est pas permis de converser; et qu'elles soient soumises, comme la loi le dit aussi.

35 Si elles veulent s'instruire sur quelque chose, qu'elles interrogent leurs maris à la maison; car il n'est pas bienséant aux femmes de discourir dans l'Église.

36 Est-ce de vous que la Parole de Dieu est venue, ou n'est-elle parvenue qu'à vous seuls?

37 Si quelqu'un croit être interprète, ou spirituel, qu'il reconnaisse que les choses que je vous écris sont des commandements du Seigneur.

38 Et si quelqu'un est illettré, qu'il soit novice.

39 C'est pourquoi, frères, désirez avec ardeur d'interpréter les Écritures, et n'entravez point l’expression des langages étrangers.

40 Que toutes choses se fassent avec bienséance et avec ordre.