1 Kaj oni alportis la keston de Dio, kaj metis ĝin interne de la tendo, kiun David starigis por ĝi; kaj oni alportis bruloferojn kaj pacoferojn antaŭ Dion.
2 Kiam David finis la oferadon de la bruloferoj kaj de la pacoferoj, li benis la popolon en la nomo de la Eternulo.
3 Kaj li disdonis al ĉiuj Izraelidoj, kiel al la viroj, tiel ankaŭ al la virinoj, al ĉiu po unu bulo da pano, po unu porcio da viando, kaj po unu peniko da sekvinberoj.
4 Kaj li starigis antaŭ la kesto de la Eternulo el la Levidoj servantojn, por kantadi gloron, dankon, kaj laŭdon al la Eternulo, Dio de Izrael:
5 la ĉefo estis Asaf, la dua estis Zeĥarja, poste Jeiel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Matitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom, kaj Jeiel, kun psalteroj kaj harpoj, kaj Asaf sonigadis per cimbaloj;
6 Benaja kaj Jaĥaziel, la pastroj, estis kun trumpetoj ĉiam antaŭ la kesto de interligo de Dio.
7 Tiam, en tiu tago, David la unuan fojon aranĝis dankokanton al la Eternulo per Asaf kaj liaj fratoj:
8 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
9 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
10 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
11 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
12 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris; Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
13 Vi, semo de Izrael, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
14 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
15 Memoru eterne Lian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
16 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
17 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
18 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
19 Kiam vi estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
20 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
21 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn;
22 Dirante:Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
23 Kantu al la Eternulo la tuta tero; Proklamu de tago al tago Lian savon.
24 Rakontu inter la popoloj Lian gloron, Inter ĉiuj gentoj Liajn miraklojn.
25 Ĉar la Eternulo estas granda kaj tre glorinda; Li estas timinda super ĉiuj dioj;
26 Ĉar ĉiuj dioj de la popoloj estas idoloj; Sed la Eternulo kreis la ĉielon.
27 Gloro kaj majesto estas antaŭ Li; Forto kaj beleco estas sur Lia loko.
28 Tributu al la Eternulo, familioj de la popoloj; Tributu al la Eternulo gloron kaj potencon.
29 Tributu al la Eternulo honoron de Lia nomo; Alportu donacon, kaj venu antaŭ Lin; Adorkliniĝu antaŭ la Eternulo en sankta ornamo.
30 Tremu antaŭ Li la tuta tero; Li aranĝis ja la mondon, ke ĝi ne ŝanceliĝu.
31 Ĝoju la ĉielo, kaj estu gaja la tero; Kaj oni diru inter la nacioj:La Eternulo reĝas.
32 Bruu la maro, kaj ĉio, kio ĝin plenigas; Ĝoju la kampo, kaj ĉio, kio estas sur ĝi.
33 Tiam kantu ĉiuj arboj de la arbaro antaŭ la Eternulo, Ĉar Li venas, por juĝi la teron.
34 Laŭdu la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia favorkoreco.
35 Kaj diru:Savu nin, ho Dio de nia savo, Kolektu nin kaj liberigu nin el inter la nacioj, Por ke ni danku Vian sanktan nomon, Por ke ni gloru nin per Via majesto.
36 Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diris:Amen! kaj gloro al la Eternulo!
37 Kaj li restigis tie antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo Asafon kaj liajn fratojn, por servadi antaŭ la kesto konstante, laŭ la ordo de ĉiu tago;
38 kaj Obed-Edomon kaj liajn fratojn, sesdek ok; Obed-Edom, filo de Jedutun, kaj Ĥosa, restis kiel pordegistoj;
39 kaj la pastron Cadok kaj liajn fratojn, la pastrojn, antaŭ la loĝejo de la Eternulo sur la altaĵo en Gibeon,
40 por ke ili alportadu bruloferojn al la Eternulo sur la altaro de bruloferoj konstante, matene kaj vespere, kaj por ĉio, kio estas skribita en la instruo de la Eternulo, kiun Li donis al Izrael.
41 Kaj kun ili estis Heman kaj Jedutun, kaj la aliaj elektitoj, difinitaj laŭnome, por kantadi laŭdon al la Eternulo, ĉar eterna estas Lia favorkoreco;
42 kun ili estis Heman kaj Jedutun, kun trumpetoj kaj cimbaloj kaj aliaj instrumentoj por kantado antaŭ Dio; kaj la filoj de Jedutun estis ĉe la pordego.
43 Kaj la tuta popolo disiris ĉiu en sian domon; kaj David iris returne, por beni sian domon.
1 Levaram a arca de Deus, e colocaram-na no meio da tenda que Davi tinha armado; e ofereceram holocaustos e ofertas pacíficas diante de Deus.
2 Tendo Davi acabado de oferecer os holocaustos e ofertas pacíficas, abençoou ao povo em nome de Jeová.
3 Distribuiu a todos de Israel um por um, tanto a homens como a mulheres, um pão, um pedaço de carne, e um cacho de passas.
4 Designou dentre os levitas os que haviam de ministrar diante da arca de Jeová, e de celebrar e louvar a Jeová e de lhe agradecer, a saber:
5 Asafe, o chefe, Zacarias, o segundo depois dele, Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom e Jeiel, com alaúdes e harpas, e Asafe com címbalos que soavam alto;
6 e os sacerdotes Benaia e Jaaziel tocavam continuamente as trombetas diante da arca da aliança de Deus.
7 Então nesse dia foi que Davi pela primeira vez ordenou que pelo ministério de Asafe e de seus irmãos, se dessem ações de graças.
8 Louvai a Jeová, invocai o seu nome; Fazei conhecidos entre os povos os seus feitos.
9 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; Falai de todas as suas obras maravilhosas.
10 Gloriai-vos no seu santo nome: Alegre-se o coração dos que buscam a Jeová.
11 Buscai a Jeová e a sua fortaleza, Buscai a sua face para sempre.
12 Lembrai-vos das obras maravilhosas que ele tem feito: Das suas maravilhas e dos juízos da sua boca,
13 Vós, semente de Israel, seu servo, Vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.
14 Ele é Jeová nosso Deus: Os seus juízos estão em toda a terra.
15 Lembrai-vos para sempre da sua aliança: A palavra que prescreveu para mil gerações;
16 Da aliança que fez com Abraão, E do seu juramento a Isaque,
17 Ele a confirmou a Jacó como estatuto, A Israel como aliança eterna,
18 Dizendo: A ti te darei a terra de Canaã, A porção da vossa herança,
19 Sendo que éreis poucos em número, Sim, mui poucos, e peregrinos nela.
20 Andaram de nação em nação, E dum reino para outro povo.
21 A ninguém permitiu que lhes fizesse o mal, E por amor deles repreendeu a reis,
22 Dizendo: Não toqueis os meus ungidos, E não façais o mal aos meus profetas.
23 Cantai a Jeová, ó terra toda; Anunciai de dia em dia a sua salvação.
24 Publicai a sua glória entre as nações, As suas obras maravilhosas entre todos os povos,
25 Porque grande é Jeová, e mui digno de louvor: Ele é também mais temível do que todos os deuses.
26 Todos os deuses dos povos são ídolos, Mas Jeová fez os céus.
27 Honra e majestade acham-se diante dele, Fortaleza e alegria na sua morada.
28 Tributai a Jeová, ó famílias dos povos, Tributai a Jeová glória e fortaleza.
29 Tributai a Jeová a glória devida ao seu nome: Trazei uma oferta, e vinde à sua presença; Adorai a Jeová na beleza da santidade.
30 Trema diante dele toda a terra: O mundo se acha firmado, de maneira que se não pode mover.
31 Alegrem-se os céus e regozije-se a terra; Que digam entre as nações: Jeová reina.
32 Brama o mar e a sua plenitude, Exulte o campo e tudo quanto há nele;
33 Então as árvores do bosque cantarão de regozijo diante de Jeová, Porque ele vem julgar a terra.
34 Dai graças a Jeová, porque é bom; Pois a sua misericórdia dura para sempre.
35 E dizei: Salva-nos, ó Deus da nossa salvação, Ajunta-nos e livra-nos das nações, Para que demos graças ao teu santo nome, E exultemos em teu louvor.
36 Bendito seja Jeová, Deus de Israel, Desde a eternidade até a eternidade, Todo o povo disse: Amém, e louvou a Jeová.
37 Davi deixou ali perante a arca da aliança de Jeová a Asafe e seus irmãos, para ministrarem continuamente diante dela, segundo exigia a obra de cada dia;
38 também deixou a Obede-Edom com seus irmãos, em número de sessenta e oito; e a Obede-Edom, filho de Jedutum, e a Hosa, para serem porteiros:
39 e ao sacerdote Zadoque e aos sacerdotes, seus irmãos, diante do tabernáculo de Jeová, no alto que havia em Gibeom,
40 para oferecerem holocaustos a Jeová continuamente de manhã e de tarde sobre o altar de holocaustos, segundo tudo o que está escrito na lei que Jeová ordenou a Israel;
41 e juntamente com eles a Hemã, a Jedutum e aos mais que foram escolhidos, que foram nominalmente designados, para darem graças a Jeová, porque a sua misericórdia dura para sempre;
42 e com eles a Hemã e a Jedutum que tinham trombetas e címbalos para os que haviam de tocar alto, e instrumentos para os cânticos de Deus; e os filhos de Jedutum para serem porteiros,
43 Foi-se todo o povo cada um para sua casa; e voltou Davi para abençoar a sua casa.