1 Joŝija faris en Jerusalem Paskon al la Eternulo, kaj oni buĉis la Paskon en la dek-kvara tago de la unua monato.

2 Li starigis la pastrojn sur iliaj postenoj kaj vigligis ilin por la servado en la domo de la Eternulo.

3 Kaj li diris al la Levidoj, la instruantoj de la tuta Izrael, konsekritaj al la Eternulo:Metu la sanktan keston en la domon, kiun konstruis Salomono, filo de David, reĝo de Izrael; vi ne bezonas porti ĝin sur la ŝultroj; servu nun al la Eternulo, via Dio, kaj al Lia popolo Izrael.

4 Aranĝu vin laŭ viaj patrodomoj, laŭ viaj grupoj, laŭ la preskribo de David, reĝo de Izrael, kaj laŭ la preskribo de lia filo Salomono.

5 Kaj staru en la sanktejo laŭ klasoj, laŭ la patrodomoj de viaj fratoj, filoj de la popolo, kaj laŭ la patrodomaj grupoj de la Levidoj.

6 Kaj buĉu la Paskon, kaj sanktigu vin, kaj pretigu por viaj fratoj, agante laŭ la vorto de la Eternulo per Moseo.

7 Kaj Joŝija donis donace al la filoj de la popolo ŝafojn, ŝafidojn, kapridojn, ĉion por la Paskoj, por ĉiuj, kiuj tie troviĝis, en la nombro de tridek mil, kaj tri mil bovojn. Tio estis el la havaĵo de la reĝo.

8 Kaj liaj eminentuloj donis memvolan donacon al la popolo, al la pastroj, kaj al la Levidoj. Ĥilkija, Zeĥarja, kaj Jeĥiel, la estroj en la domo de Dio, donis al la pastroj por la Paskoj du mil sescent ŝafidojn kaj tricent bovojn;

9 Konanja, Ŝemaja, kaj Netanel, liaj fratoj, kaj Ĥaŝabja, Jeiel, kaj Jozabad, la estroj de la Levidoj, donacis al la Levidoj por la Paskoj kvin mil ŝafidojn kaj kvincent bovojn.

10 Tiamaniere la servado estis aranĝita. Kaj la pastroj stariĝis sur siaj postenoj kaj la Levidoj laŭ iliaj grupoj, laŭ la ordono de la reĝo.

11 Kaj ili buĉis la Paskon. Kaj la pastroj aspergis el siaj manoj, kaj la Levidoj senhaŭtigis.

12 Kaj ili apartigis la bruloferojn, por doni ilin laŭklase, laŭ la patrodomoj, al la filoj de la popolo, por alportado al la Eternulo, kiel estas skribite en la libro de Moseo. Tiel same ili agis kun la bovoj.

13 Kaj ili kuiris la Paskon sur fajro, laŭ la preskribo; kaj la sanktajn oferojn ili kuiris en kaldronoj, en potoj, kaj en kaseroloj, kaj faris tion rapide por la tuta popolo.

14 Kaj poste ili pretigis por si kaj por la pastroj; ĉar la pastroj, la Aaronidoj, estis okupitaj je la alportado de la bruloferoj kaj seboj ĝis la nokto; tial la Levidoj pretigis por si kaj por la pastroj, la Aaronidoj.

15 La kantistoj, idoj de Asaf, estis sur siaj postenoj laŭ la preskribo de David, Asaf, Heman, kaj Jedutun, la viziisto de la reĝo, kaj la pordegistoj estis ĉe ĉiu pordego; ili ne bezonis forlasi sian servadon, ĉar iliaj fratoj, la Levidoj, preparis por ili.

16 Tiamaniere estis aranĝita en tiu tago la servado al la Eternulo, por farado de la Pasko kaj alportado de bruloferoj sur la altaro de la Eternulo, laŭ la ordono de la reĝo Joŝija.

17 Kaj la Izraelidoj, kiuj tie troviĝis, faris la Paskon en tiu tempo kaj la feston de macoj dum sep tagoj.

18 Tia Pasko ne estis farita en Izrael de post la tempo de la profeto Samuel; kaj el ĉiuj reĝoj de Izrael neniu faris tian Paskon, kian faris Joŝija, kaj la pastroj, kaj la Levidoj, kaj ĉiuj Judoj kaj Izraelidoj, kiuj tie troviĝis, kaj la loĝantoj de Jerusalem.

19 En la dek-oka jaro de la reĝado de Joŝija estis farita tiu Pasko.

20 Post ĉio ĉi tio, kion Joŝija aranĝis en la domo, Neĥo, reĝo de Egiptujo, eliris milite kontraŭ Karkemiŝon ĉe Eŭfrato. Kaj eliris kontraŭ lin Joŝija.

21 Kaj tiu sendis al li senditojn, por diri:Kio estas inter mi kaj vi, ho reĝo de Judujo? ne kontraŭ vin mi nun iras, sed tien, kie mi havas militon. Kaj Dio diris, ke mi rapidu; ne kontraŭstaru al Dio, kiu estas kun mi, por ke Li vin ne pereigu.

22 Sed Joŝija ne forturnis sin de li, sed alivestis sin por batali kontraŭ li; li ne obeis la vortojn de Neĥo el la buŝo de Dio, sed li iris en la valon Megido, por batali.

23 La pafistoj pafis sur la reĝon Joŝija; kaj la reĝo diris al siaj servantoj:Forkonduku min, ĉar mi estas grave vundita.

24 Liaj servantoj deprenis lin de la ĉaro, kaj sidigis lin sur alia veturilo, kiun li havis, kaj venigis lin en Jerusalemon. Kaj li mortis, kaj oni enterigis lin en la tomboj de liaj patroj. Kaj la tuta Judujo kaj Jerusalem funebris pri Joŝija.

25 Ankaŭ Jeremia plorkantis pri Joŝija; kaj ĉiuj kantistoj kaj kantistinoj parolis en siaj plorkantoj pri Joŝija ĝis la nuna tago kaj faris ilin tradiciaj ĉe Izrael; ili estas enskribitaj en la libro de la plorkantoj.

26 La cetera historio de Joŝija kaj liaj virtoj, konformaj al la preskriboj de la instruo de la Eternulo,

27 kaj liaj agoj, la unuaj kaj la lastaj, estas priskribitaj en la libro de la reĝoj de Izrael kaj Judujo.

1 Josias celebrou a páscoa a Jeová em Jerusalém: e mataram o cordeiro da páscoa no décimo quarto dia do primeiro mês.

2 Estabeleceu os sacerdotes nos seus cargos e animou-os a servirem na casa de Jeová.

3 Disse aos levitas que ensinavam a todo o Israel e que estavam consagrados a Jeová: Ponde a arca sagrada na casa que Salomão, filho de Davi, rei de Israel, edificou; não será mais uma carga sobre os vossos ombros. Agora servi a Jeová vosso Deus e ao seu povo de Israel.

4 Preparai-vos pelas vossas famílias, pelas vossas turmas, conforme o que escreveram Davi, rei de Israel, e seu filho Salomão.

5 Ministrai no santo lugar segundo as divisões das famílias de vossos irmãos, filhos do povo, e haja para cada divisão uma parte de uma família de levitas.

6 Matai o cordeiro pascoal, santificai-vos e preparai a páscoa para vossos irmãos, fazendo conforme a palavra de Jeová, dada por meio de Moisés.

7 Josias deu aos filhos do povo, a todos os que se achavam presentes, cordeiros e cabritos do rebanho, em número de trinta mil, todos para as ofertas pascoais, e três mil novilhos: tudo da fazenda do rei.

8 Os seus príncipes fizeram dávivas ao povo, aos sacerdotes e aos levitas, para as ofertas voluntárias. Hilquias, Zacarias e Jeiel, chefes da casa de Deus, deram aos sacerdotes para as ofertas pascoais duas mil e seiscentas reses de gado miúdo, e trezentos bois.

9 Também Conanias, Semaías e Natanael, seus irmãos, e Hasabias, Jeiel e Jozabade, chefes dos levitas, deram aos levitas para as ofertas pascoais cinco mil reses de gado miúdo e quinhentos bois.

10 Assim se preparou o serviço, e os sacerdotes se puseram em seu lugar, como também os levitas pelas suas turmas, segundo o mandado do rei.

11 Imolou-se a páscoa; os sacerdotes aspergiam o sangue que lhes era entregue, e os levitas esfolavam as reses.

12 Removeram os holocaustos, para os distribuírem segundo as divisões dos filhos do povo, a fim de fazerem ofertas a Jeová como está escrito no livro de Moisés. Assim fizeram com os bois.

13 Assaram a páscoa no fogo segundo a ordenança; as ofertas sagradas cozeram-nas em panelas, em caldeirões e em tachos, e distribuíram-nas prontamente a todo o povo.

14 Depois as prepararam para si e para os sacerdotes; porque os sacerdotes, filhos de Aarão, estavam ocupados até a noite em oferecerem os holocaustos e a gordura. Por isso os levitas prepararam para si e para os sacerdotes, filhos de Aarão.

15 Os cantores, filhos de Asafe, estavam no seu lugar, segundo o mandado de Davi, de Asafe, de Hemã e de Jedutum, vidente do rei; e os porteiros estavam a cada porta; não tinham necessidade de abandonarem o seu serviço, porque os levitas, seus irmãos, prepararam para eles.

16 Estabeleceu-se naquele dia todo o serviço de Jeová, para celebrar a páscoa e para oferecer os holocaustos sobre o altar de Jeová segundo o mandado do rei Josias.

17 Os filhos de Israel que se achavam presentes celebraram a páscoa naquele tempo, e a festa dos pães asmos por sete dias.

18 Não se celebrou em Israel uma festa semelhante a essa desde os dias do profeta Samuel; e nenhum dos reis de Israel celebrou tal páscoa qual celebrou Josias, com os sacerdotes e os levitas e todo o Judá e Israel, que se achavam presentes, os habitantes de Jerusalém.

19 Foi celebrada esta páscoa no décimo oitavo ano do reinado de Josias.

20 Depois de tudo isto, havendo Josias já preparado o templo, subiu Neco, rei do Egito, para pelejar contra Carquemis junto ao Eufrates. Josias saiu-lhe ao encontro.

21 Mas Neco mandou-lhe mensageiros, que lhe dissessem: Que tenho eu contigo, rei de Judá? não venho contra ti hoje, mas contra a casa, à qual faço guerra; Deus me mandou que me apressasse. Deixa de te opores a Deus, que está comigo, não suceda que ele te mate.

22 Todavia não quis virar dele o seu rosto, mas disfarçou-se, para pelejar contra ele e, não dando ouvidos às palavras que Neco lhe falou da parte de Deus, veio pelejar no vale de Megido.

23 Os flecheiros atiraram contra o rei Josias. Disse o rei ao seus servos: Tirai-me daqui; pois estou gravemente ferido.

24 Os seus servos o removeram do carro, o puseram no segundo carro que lhe pertencia, e o levaram para Jerusalém. Ele morreu, e sepultaram-no nos sepulcros de seus pais. Todo o Judá e Jerusalém prantearam a Josias.

25 Jeremias fez uma lamentação sobre Josias. Todos os cantores e cantoras nas suas lamentações têm falado de Josias até o dia de hoje: estabeleceram-nas como costume em Israel, e estão escritas nas lamentações.

26 Ora o resto dos atos de Josias, e as suas boas obras, segundo o que está escrito na lei de Jeová,

27 e os seus atos, tanto os primeiros como os últimos, estão escritos no livro dos reis de Israel e de Judá.