1 Jehoŝafat ekdormis kun siaj patroj, kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo de David. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Jehoram.

2 Li havis fratojn, filojn de Jehoŝafat:Azarja, Jeĥiel, Zeĥarja, Azarjahu, Miĥael, kaj Ŝefatja. Ĉiuj ili estis filoj de Jehoŝafat, reĝo de Judujo.

3 Ilia patro donis al ili multe da donacoj, arĝenton, oron, multekostaĵojn, kaj fortikigitajn urbojn en Judujo; sed la regnon li donis al Jehoram, ĉar li estis la unuenaskito.

4 Kiam Jehoram estriĝis super la regno de sia patro kaj fortiĝis, li mortigis per glavo ĉiujn siajn fratojn kaj ankaŭ kelkajn el la eminentuloj de Izrael.

5 La aĝon de tridek du jaroj havis Jehoram, kiam li fariĝis reĝo, kaj ok jarojn li reĝis en Jerusalem.

6 Li iradis laŭ la vojo de la reĝoj de Izrael, kiel faris la domo de Aĥab, ĉar filino de Aĥab estis lia edzino, kaj li faradis malbonon antaŭ la Eternulo.

7 Tamen la Eternulo ne volis pereigi la domon de David, pro la interligo, kiun Li faris kun David, kaj ĉar Li promesis doni lumilon al li kaj al liaj filoj por ĉiam.

8 En lia tempo la Edomidoj defalis de Judujo kaj starigis super si reĝon.

9 Tiam Jehoram kun siaj militestroj kaj kun ĉiuj siaj ĉaroj eliris; kaj li leviĝis nokte, kaj venkobatis la Edomidojn, kiuj estis ĉirkaŭ li, kaj la ĉarestrojn.

10 Tamen la Edomidoj restis defalintaj de Judujo ĝis la nuna tago. En la sama tempo ankaŭ Libna defalis de li, ĉar li forlasis la Eternulon, Dion de liaj patroj.

11 Li ankaŭ aranĝis altaĵojn sur la montoj de Judujo, li malĉastigis la loĝantojn de Jerusalem kaj delogis Judujon.

12 Kaj venis al li letero de la profeto Elija, en kiu estis skribite:Tiele diras la Eternulo, Dio de via patro David:Pro tio, ke vi ne iradis laŭ la vojoj de via patro Jehoŝafat, kaj laŭ la vojoj de Asa, reĝo de Judujo,

13 sed vi iradis laŭ la vojo de la reĝoj de Izrael, kaj malĉastigis Judujon kaj la loĝantojn de Jerusalem, kiel malĉastigis la domo de Aĥab, kaj eĉ viajn fratojn, la domon de via patro, kiuj estis pli bonaj ol vi, vi mortigis:

14 pro tio jen la Eternulo frapos per granda plago vian popolon, viajn filojn, viajn edzinojn, kaj vian tutan havaĵon;

15 kaj vi mem havos grandan malsanon, malsanon en viaj internaĵoj tian, ke pro la malsano elfalados viaj internaĵoj ĉiutage.

16 Kaj la Eternulo ekscitis kontraŭ Jehoram la spiriton de la Filiŝtoj, kaj de la Araboj, kiuj loĝis apude de la Etiopoj;

17 kaj ili iris kontraŭ Judujon kaj penetris en ĝin, kaj forprenis la tutan havaĵon, kiu troviĝis en la reĝa domo, ankaŭ liajn filojn kaj liajn edzinojn; kaj restis ĉe li neniu filo, krom lia plej juna filo Jehoaĥaz.

18 Kaj post ĉio ĉi tio la Eternulo frapis liajn internaĵojn per nesanigebla malsano.

19 Kaj tio daŭris de tago al tago; kaj kiam finiĝis du jaroj, liaj internaĵoj eliris de li kune kun lia malsano, kaj li mortis en grandaj doloroj; kaj lia popolo ne faris al li brulon, kiel la bruloj por liaj patroj.

20 La aĝon de tridek du jaroj li havis, kiam li fariĝis reĝo, kaj ok jarojn li reĝis en Jerusalem; li foriris ne estimata, kaj oni enterigis lin en la urbo de David, sed ne en la tomboj de la reĝoj.

1 Adormeceu Josafá com seus pais, e foi sepultado com eles na cidade de Davi. Em seu lugar reinou seu filho Jorão.

2 Este teve por irmãos os filhos de Josafá: Azarias, Jeiel, Zacarias, Azarias, Micael e Sefatias, todos foram filhos de Josafá, rei de Israel.

3 Seu pai deu-lhes grandes dádivas em prata, ouro e coisas preciosas juntamente com cidades fortificadas em Judá; mas entregou o reino a Jorão, por ser o primogênito.

4 Tendo Jorão se levantado sobre o reino de seu pai e tendo-se fortificado, matou todos os seus irmãos à espada, como também alguns dos príncipes de Israel.

5 Jorão tinha trinta e dois anos quando começou a reinar, e reinou oito anos em Jerusalém.

6 Andou nos caminhos dos reis de Israel, como fez a casa de Acabe, porque tinha a filha de Acabe por mulher. Ele fez o mal à vista de Jeová.

7 Contudo Jeová não quis destruir a casa de Davi, por causa da aliança que havia feito com Davi, e porque tinha prometido que lhe daria uma lâmpada a ele e aos seus filhos para sempre.

8 Nos dias de Jorão rebelou-se Edom para não ser sujeito a Judá e constituíram para si rei.

9 Então Jorão marchou com todos os seus capitães e com todos os seus carros; levantou-se de noite, e desbaratou os edomitas, que o cercaram a ele e aos comandantes dos carros.

10 Assim se rebelou Edom contra Judá até o dia de hoje. Nesse tempo também rebelou-se Libna contra ele, porque tinha abominado a Jeová, Deus de seus pais.

11 Além disto fez altos nos montes de Judá, induziu os habitantes de Jerusalém à idolatria, e fez desgarrar a Judá.

12 Então lhe chegou às mãos uma carta do profeta Elias, em que estava escrito: Assim diz Jeová, Deus de teu pai Davi: Porque não andaste nos caminhos de teu pai Josafá, nem nos caminhos de Asa, rei de Judá;

13 mas andaste nos caminhos dos reis de Israel, e fizeste cair na idolatria a Judá e aos habitantes de Jerusalém, assim como caiu na idolatria a casa de Acabe; e de mais a mais mataste teus irmãos da casa de teu pai, os quais eram melhores do que tu:

14 eis que Jeová ferirá com grande flagelo o teu povo, teus filhos, tuas mulheres e toda a tua fazenda:

15 e tu terás uma grande enfermidade nas tuas entranhas, até que elas saiam de dia em dia por força do mal.

16 Suscitou Jeová contra Jorão o espírito dos filisteus, e dos árabes que confinam com os etíopes.

17 Subiram contra Judá, deram sobre ele e levaram toda a fazenda que se achou na casa do rei, como também seus filhos e suas mulheres; de sorte que não lhe ficou filho algum, senão Joacaz, o mais moço deles.

18 Depois de tudo isto o feriu Jeová com uma doença incurável nas entranhas.

19 No decorrer do tempo, no fim de dois anos, saíram-lhe as entranhas por causa da sua enfermidade e morreu de graves moléstias. O seu povo não lhe fez uma queima de perfumes, como se fez aos seus maiores.

20 Tinha Jorão trinta e dois anos quando começou a reinar, e reinou oito anos em Jerusalém. Morreu sem deixar de si saudades; e sepultaram-no na cidade de Davi, porém não nos sepulcros dos reis.