1 La filoj de Ruben kaj la filoj de Gad havis tre multe da brutaroj; kaj ili vidis, ke la lando Jazer kaj la lando Gilead estas lokoj bonaj por brutaroj.
2 Kaj venis la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben, kaj diris al Moseo kaj al la pastro Eleazar kaj al la estroj de la komunumo jene:
3 Atarot kaj Dibon kaj Jazer kaj Nimra kaj Ĥeŝbon kaj Eleale kaj Sibma kaj Nebo kaj Beon-
4 tiu lando, kiun la Eternulo venkobatis antaŭ la komunumo de Izrael- estas lando bona por brutaroj, kaj viaj servantoj havas brutarojn.
5 Kaj ili diris:Se vi estas favoraj al ni, tiam tiu lando estu donata al viaj servantoj kiel posedaĵo; ne irigu nin trans Jordanon.
6 Kaj Moseo diris al la filoj de Gad kaj al la filoj de Ruben:Ĉu viaj fratoj iru en la militon kaj vi sidos ĉi tie?
7 Kaj kial vi deklinas la koron de la Izraelidoj de la transiro en la landon, kiun donas al ili la Eternulo?
8 Tiel agis viaj patroj, kiam mi sendis ilin el Kadeŝ-Barnea, por rigardi la landon.
9 Ili iris ĝis la valo Eŝkol kaj vidis la landon, kaj deklinis la koron de la Izraelidoj, ke ili ne iru en la landon, kiun donas al ili la Eternulo.
10 Kaj ekflamis en tiu tago la kolero de la Eternulo, kaj Li ĵuris, dirante:
11 Tiuj homoj, kiuj eliris el Egiptujo, en la aĝo de dudek jaroj kaj pli, ne vidos la landon, pri kiu Mi ĵuris al Abraham, al Isaak, kaj al Jakob; ĉar ili ne sekvis Min;
12 krom Kaleb, filo de Jefune, la Kenizido, kaj Josuo, filo de Nun, ĉar ili sekvis Min.
13 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Izrael, kaj Li igis ilin vagadi en la dezerto dum kvardek jaroj, ĝis mortis la tuta generacio, kiu faris malbonon en la okuloj de la Eternulo.
14 Kaj jen vi leviĝis anstataŭ viaj patroj, nova generacio da pekuloj, por ankoraŭ plifortigi la flaman koleron de la Eternulo kontraŭ Izrael.
15 Se vi deturniĝos de Li, tiam Li denove restigos ilin en la dezerto; kaj vi pereigos tiun tutan popolon.
16 Kaj ili aliris al li, kaj diris:Baraĵojn por ŝafoj ni konstruos ĉi tie por niaj brutaroj kaj urbojn por niaj infanoj;
17 sed ni mem rapidos armitaj antaŭ la Izraelidoj, ĝis ni alkondukos ilin al iliaj lokoj; kaj niaj infanoj loĝos en la fortikigitaj urboj pro la loĝantoj de la lando.
18 Ni ne revenos al niaj domoj, ĝis la Izraelidoj ekposedos ĉiu sian posedaĵon.
19 Ni ne prenos kun ili posedaĵon transe de Jordan kaj plue; ĉar ni ricevos nian posedaĵon sur ĉi tiu orienta flanko de Jordan.
20 Kaj Moseo diris al ili:Se vi tion faros, se vi iros armitaj antaŭ la Eternulo en la militon,
21 kaj ĉiu el vi armita transiros Jordanon antaŭ la Eternulo, ĝis Li forpelos Siajn malamikojn antaŭ Si,
22 kaj la lando estos militakirita antaŭ la Eternulo, tiam vi poste revenos, kaj vi estos senkulpaj antaŭ la Eternulo kaj antaŭ Izrael, kaj ĉi tiu lando estos via posedaĵo antaŭ la Eternulo.
23 Sed se vi ne agos tiel, tiam vi pekos antaŭ la Eternulo, kaj vi suferos vian punon, kiu trafos vin.
24 Konstruu al vi urbojn por viaj infanoj kaj baraĵojn por viaj ŝafoj; kaj faru tion, kio eliris el via buŝo.
25 Kaj la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben diris al Moseo jene:Viaj servantoj faros, kiel nia sinjoro ordonas.
26 Niaj infanoj, niaj edzinoj, niaj brutaroj, kaj ĉiuj niaj brutoj estos ĉi tie, en la urboj de Gilead;
27 sed viaj servantoj, ĉiuj armitaj militiste, iros antaŭ la Eternulo en la militon, kiel nia sinjoro diras.
28 Kaj Moseo ordonis pri ili al la pastro Eleazar, kaj al Josuo, filo de Nun, kaj al la estroj de la triboj de la Izraelidoj;
29 kaj Moseo diris al ili:Se la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben transiros kun vi Jordanon, ĉiuj armitaj por la milito antaŭ la Eternulo, kaj la lando estos militakirita antaŭ vi, tiam donu al ili la landon Gilead kiel posedaĵon;
30 sed se ili ne transiros kun vi armitaj, tiam ili ricevos posedaĵon inter vi en la lando Kanaana.
31 Kaj la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben respondis, dirante:Kion la Eternulo diris al viaj servantoj, tion ni faros.
32 Ni transiros armitaj antaŭ la Eternulo en la landon Kanaanan, kaj nia hereda posedaĵo estos sur ĉi tiu flanko de Jordan.
33 Kaj Moseo donis al ili, al la filoj de Gad kaj al la filoj de Ruben, kaj al duono de la tribo de Manase, filo de Jozef, la regnon de Siĥon, reĝo de la Amoridoj, kaj la regnon de Og, reĝo de Baŝan, la landon kun ĝiaj urboj laŭ la limoj de la urboj de la lando ĉirkaŭe.
34 Kaj la filoj de Gad rekonstruis Dibonon kaj Ataroton kaj Aroeron
35 kaj Atrot-Ŝofanon kaj Jazeron kaj Jogbehan
36 kaj Bet-Nimran kaj Bet-Haranon, fortikigitajn urbojn, kaj baraĵojn por ŝafoj.
37 Kaj la filoj de Ruben rekonstruis Ĥeŝbonon kaj Elealen kaj Kirjataimon,
38 kaj Nebon kaj Baal-Meonon, kies nomojn oni ŝanĝis, kaj Sibman; kaj ili donis nomojn al la urboj, kiujn ili konstruis.
39 Kaj la filoj de Maĥir, filo de Manase, iris Gileadon kaj militakiris ĝin, kaj forpelis la Amoridojn, kiuj estis tie.
40 Kaj Moseo donis Gileadon al Maĥir, filo de Manase, kaj tiu ekloĝis tie.
41 Kaj Jair, filo de Manase, iris kaj militakiris iliajn vilaĝojn, kaj li donis al ili la nomon Vilaĝoj de Jair.
42 Kaj Nobaĥ iris kaj militakiris Kenaton kaj ĝiajn vilaĝojn, kaj donis al ĝi la nomon Nobaĥ, laŭ sia nomo.
1 Ora os filhos de Rúben e os filhos de Gade tinham mui grande quantidade de gado; e quando viram a terra de Jazer e a de Gileade e que a região era região para gado;
2 vieram os filhos de Gade e os filhos de Rúben e disseram a Moisés, e ao sacerdote Eleazar e aos príncipes da congregação:
3 Atarote, Dibom, Jazer, Ninra, Hesbom, Eliale, Sebã, Nebo e Beom,
4 a terra que Jeová feriu diante da congregação de Israel é terra para gado, e teus servos têm gado.
5 Acrescentaram: Se achamos graça aos teus olhos, dê-se esta terra a teus servos em possessão; não nos faças passar o Jordão.
6 Respondeu Moisés aos filhos de Gade e aos filhos de Rúben: Irão vossos irmãos para a batalha, e ficareis vós sentados aqui?
7 Por que dasanimais o coração dos filhos de Israel, para não passarem à terra que Jeová lhes deu?
8 Assim fizeram vossos pais, quando os enviei de Cades-Barnéia a ver a terra.
9 Tendo subido ao vale de Escol, e visto a terra, desanimaram o coração dos filhos de Israel, para que não entrassem na terra que Jeová lhes havia dado.
10 Naquele dia se acendeu a ira de Jeová, e jurou, dizendo:
11 Certamente os homens que subiram do Egito, desde a idade de vinte anos e daí para cima, não verão a terra que prometi com juramento a Abraão, a Isaque e a Jacó; porque não perseveraram em me seguir;
12 Exceto Calebe, filho de Jefoné, o quenezeu, e Josué, filho de Num; porque perseveraram em seguir a Jeová.
13 Acendeu-se a ira de Jeová contra Israel, e fê-los andar errantes no deserto quarenta anos, até que se consumiu toda a geração, que havia feito o mal à vista de Jeová.
14 Eis que vós, geração de homens pecadores, vos levantastes em lugar de vossos pais, para aumentardes ainda o furor da ira de Jeová contra Israel.
15 Se não quiserdes seguir após ele, e ele tornar a deixá-los no deserto, sereis a causa da ruína de todo este povo.
16 Então chegando-se a ele, disseram: Edificaremos aqui currais para o nosso gado, e cidades para nossos pequeninos;
17 nós, porém, nos armaremos, apressando-nos adiante dos filhos de Israel, até os introduzirmos no seu lugar; e nossos pequeninos habitarão nas cidades fortificadas por causa dos habitantes da terra.
18 Não voltaremos para nossas casas, até que os filhos de Israel estejam na posse, cada um da sua herança.
19 Pois não herdaremos com eles da banda dalém do Jordão, nem mais adiante; porque a nossa herança nos tocou da banda daquém do Jordão ao oriente.
20 Respondeu-lhes Moisés: Se fizerdes isto; se vos armardes perante Jeová para a guerra,
21 e cada um de vós armado passar o Jordão diante de Jeová, até que ele tenha desapossado os seus inimigos diante dele,
22 e a terra fique subjugada diante de Jeová; voltareis depois, e ficareis inculpáveis para com Jeová e para com Israel; e esta terra vos será por possessão diante de Jeová.
23 Porém, se não fizerdes isto, pecareis contra Jeová; e sabei que o vosso pecado vos há de achar.
24 Edificai-vos cidades para vossos pequeninos, e currais para as vossas ovelhas; e cumpri o que saiu da vossa boca.
25 Disseram a Moisés os filhos de Gade e os filhos de Rúben: Como ordena o meu senhor, assim farão teus servos.
26 Nossos pequeninos, nossas mulheres, nossos rebanhos e todo o nosso gado estarão ali nas cidades de Gileade;
27 porém teus servos passarão, cada um que está armado para a guerra, adiante de Jeová para a batalha, como diz o meu senhor.
28 Então Moisés deu ordem acerca deles ao sacerdote Eleazar, e a Josué, filho de Num, e aos cabeças das casas paternas nas tribos dos filhos de Israel.
29 Disse-lhes Moisés: Se os filhos de Gade e os filhos de Rúben passarem convosco o Jordão, todo o homem que é armado para a batalha, adiante de Jeová, e a terra for subjugada diante de vós; então lhes dareis a terra de Gileade por possessão;
30 mas, se não passarem armados convosco, terão possessões entre vós na terra de Canaã.
31 Responderam os filhos de Gade e os filhos de Rúben: Como Jeová disse a teus servos, assim faremos.
32 Nós passaremos armados adiante de Jeová para a terra de Canaã, e teremos a possessão da nossa herança além do Jordão.
33 Moisés deu-lhes, a saber, aos filhos de Gade, e aos filhos de Rúben, e à meia tribo de Manassés, filho de José, o reino de Seom, rei dos amorreus, e o reino de Ogue, rei de Basã, a terra, com as cidades e seus distritos, por toda extensão do país.
34 Os filhos de Gade reedificaram a Dibom, a Atrote e a Aroer;
35 a Atrote-Sofã, a Jazer e a Jobeá;
36 a Bete-Nimra e a Bete-Harã: cidades fortificadas, e currais de ovelhas.
37 Os filhos de Rúben reedificaram a Hesbom, a Eleal e a Quiriataim:
38 a Nebo e a Baal-Meom (Mudando-lhes os nomes), e a Sibma; e deram outros nomes às cidades que edificaram.
39 Os filhos de Maquir, filho de Manassés, foram a Gileade, e tomaram-na e desapossaram aos amorreus que estavam nela.
40 Deu, pois, Moisés a terra de Gileade a Maquir, filho de Manassés, e ele habitou nela.
41 Jair, filho de Manassés, foi e tomou as aldeias dela, e chamou-lhes Havote-Jair.
42 Noba foi e tomou Quenate com as suas aldeias, e chamou-lhe Noba, segundo o seu nome.