1 Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.
2 Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.
3 Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.
4 Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.
5 La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.
6 Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.
7 La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.
8 Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.
9 Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
10 La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.
11 Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.
12 La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.
13 Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.
14 Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.
15 Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.
16 Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.
17 Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.
18 La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.
19 Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.
20 Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.
21 Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.
22 Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.
23 Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.
24 Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.
25 La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.
26 Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.
27 Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!
28 Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.
29 Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.
30 Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.
31 Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.
1 Como correntes de água é o coração do rei na mão de Jeová, Ele o inclina para onde quiser.
2 Todo o caminho do homem parece direito aos seus olhos, Mas Jeová pesa os corações.
3 Fazer justiça e juízo É mais aceitável a Jeová do que oferecer-lhe sacrifícios.
4 O olhar altivo, e o coração soberbo, Esta lâmpada dos perversos, é pecado.
5 Os planos do diligente conduzem à abundância, Mas todo o precipitado apressa-se para a penúria.
6 A aquisição de tesouros por meio de uma língua mentirosa É uma vaidade fugitiva; os que os buscam, buscam a morte.
7 A violência dos perversos os arrebatará, Porque recusam fazer o que é justo.
8 Tortuoso é o caminho daquele que é carregado de vícios; Mas quanto ao puro, a sua conduta é reta.
9 Melhor é morar no canto do eirado, Do que com a mulher de contendas numa casa espaçosa.
10 A alma do perverso deseja o mal, O seu vizinho não acha graça aos seus olhos.
11 Quando o escarnecedor for punido, o simples torna-se sábio; E quando o sábio for instruído, cresce na ciência.
12 O justo considera a casa do perverso, Precipita os perversos na ruína.
13 Aquele que tapa os seus ouvidos ao clamor do pobre, Também clamará, e não será ouvido.
14 A dádiva que se dá em segredo desvia a ira, E o presente posto no seio, a grande indignação.
15 O fazer justiça é para o justo alegria, Mas é destruição para os que obram iniqüidade.
16 O homem que se afasta do caminho do entendimento, Repousará na congregação dos mortos.
17 Quem ama os prazeres, empobrecerá; Quem ama o vinho e o azeite, não enriquecerá.
18 O perverso serve de resgate para o justo, E o prevaricador é entregue em lugar do reto.
19 Melhor é habitar numa terra erma Do que com a mulher rixosa e iracunda.
20 Há tesouros preciosos e azeite na casa do sábio, Mas o homem insensato os devora.
21 Aquele que segue a justiça e a benignidade, Acha a vida, a justiça e a honra.
22 O sábio escala a cidade dos valentes, E derruba a fortaleza em que ela confia.
23 Quem guarda a sua boca e a sua língua, Guarda das angústias a sua alma.
24 Escarnecedor é o nome do homem soberbo e arrogante, Daquele que procede com insolente orgulho.
25 O desejo do preguiçoso o mata, Porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Todo o dia ele passa a cobiçar, Mas o justo dá e não retém.
27 O sacrifício que os perversos oferecem, é abominação; Quanto mais oferecendo-o com intenção maligna!
28 A testemunha falsa perecerá; Mas o homem que ouve, falará sem ser contestado.
29 O homem perverso endurece o seu rosto; Mas quanto ao reto, ele considera os seus caminhos.
30 Não há sabedoria, nem entendimento, Nem conselho contra Jeová.
31 O cavalo prepara-se para o dia da batalha, Mas a Jeová pertence a vitória.