1 Ĉar tiu Melkicedek, reĝo de Salem, pastro de Dio la Plejalta, kiu renkontis Abrahamon revenantan de la mortigado de la reĝoj, kaj lin benis,
2 kaj al kiu ankaŭ Abraham donis dekonon el ĉio (unue laŭ interpreto reĝo de justeco, kaj poste reĝo de Salem, tio estas reĝo de paco;
3 senpatra, senpatrina, sengenealogia, havanta nek komencon de tagoj, nek finon de vivo, sed similigita al la Filo de Dio), restas pastro por ĉiam.
4 Nun pripensu, kiel granda estis ĉi tiu, al kiu la patriarko Abraham donis dekonon el la akiraĵoj.
5 Kaj efektive el la filoj de Levi tiuj, kiuj ricevas la pastran oficon, havas ordonon imposti laŭleĝe podekone la popolon, tio estas, siajn fratojn, kvankam elirintajn el la lumboj de Abraham;
6 sed tiu, kies genealogio ne estas el ili, ricevis de Abraham dekonaĵon, kaj benis tiun, kiu havis la promesojn.
7 Sed ekster ĉia kontraŭparolo, la malpli granda ricevas benon de la pli granda.
8 Kaj ĉi tie homoj, kiuj mortas, ricevas dekonaĵojn, sed tie unu, pri kiu estas atestate, ke li vivas.
9 Kaj, por tiel diri, per Abraham ankaŭ Levi, la ricevanto de dekonaĵoj, donis dekonaĵon;
10 ĉar li estis ankoraŭ en la lumboj de la patro, kiam Melkicedek lin renkontis.
11 Tial, se ekzistis perfekteco per la Levida pastreco (ĉar sub ĝi la popolo ricevis la leĝon), kia plua bezono estis, ke leviĝu alia pastro laŭ la maniero de Melkicedek, kaj ne estu nomata laŭ la maniero de Aaron?
12 Ĉar kiam la pastraro ŝanĝiĝas, necese ankaŭ fariĝas ŝanĝo de leĝo.
13 Ĉar tiu, pri kiu tio estas dirita, estas ano de alia tribo, el kiu neniu servis ĉe la altaro.
14 Ĉar evidente estas, ke nia Sinjoro devenis de Jehuda, pri kiu tribo Moseo diris nenion rilate pastrecon.
15 Kaj tio eĉ pli evidenta estas, se laŭ simileco de Melkicedek leviĝas pastro alia,
16 kiu estas farita ne laŭ la leĝo de ordono karna, sed laŭ la potenco de vivo nedetruebla;
17 ĉar li havas la ateston: Vi estas pastro por ĉiam Laŭ la maniero de Melkicedek.
18 Ĉar okazas vere nuligado de antaŭiranta ordono, pro ĝia malforteco kaj senutileco
19 (ĉar la leĝo nenion perfektigis); kaj okazas la enkonduko de pli bona espero, per kiu ni alproksimiĝas al Dio.
20 Kaj pro tio, ke ne mankas ĵurado
21 (ĉar ili sen ĵurado estas faritaj pastroj, sed ĉi tiu kun ĵuro laŭ Tiu, kiu diris pri li: La Eternulo ĵuris, kaj ne pentos: Vi estas pastro por ĉiam);
22 Jesuo fariĝis garantiulo de des pli bona interligo.
23 Kaj ili ja fariĝis pastroj multenombraj, ĉar pro morto estas malpermesate al ili daŭri;
24 sed ĉi tiu, pro sia eterna daŭrado, havas sian pastrecon neŝanĝebla.
25 Tial ankaŭ li povas savi ĝis la ekstremaĵo tiujn, kiuj alproksimiĝas per li al Dio, ĉar li ĉiam vivas, por propeti pro ili.
26 Ĉar por ni konvenis tia ĉefpastro, sankta, senpeka, senmakula, apartigita for de pekuloj, kaj farita pli alta ol la ĉielo;
27 li ne havas ĉiutagan necesecon, kiel tiuj ĉefpastroj, oferi oferojn, unue pro la propraj pekoj, poste pro la pekoj de la popolo; ĉar tion li faris unufoje por ĉiam, oferante sin mem.
28 Ĉar la leĝo starigas kiel ĉefpastrojn homojn, kiuj havas malfortecon; sed la vorto de la ĵuro, kiu estas post la leĝo, nomas Filon, perfektigitan por ĉiam.
1 For this Melchisedek, king of Salem, priest of God Most High, who did meet Abraham turning back from the smiting of the kings, and did bless him,
2 to whom also a tenth of all did Abraham divide, (first, indeed, being interpreted, `King of righteousness,` and then also, King of Salem, which is, King of Peace,)
3 without father, without mother, without genealogy, having neither beginning of days nor end of life, and being made like to the Son of God, doth remain a priest continually.
4 And see how great this one [is], to whom also a tenth Abraham the patriarch did give out of the best of the spoils,
5 and those, indeed, out of the sons of Levi receiving the priesthood, a command have to take tithes from the people according to the law, that is, their brethren, even though they came forth out of the loins of Abraham;
6 and he who was not reckoned by genealogy of them, received tithes from Abraham, and him having the promises he hath blessed,
7 and apart from all controversy, the less by the better is blessed --
8 and here, indeed, men who die do receive tithes, and there [he], who is testified to that he was living,
9 and so to speak, through Abraham even Levi who is receiving tithes, hath paid tithes,
10 for he was yet in the loins of the father when Melchisedek met him.
11 If indeed, then, perfection were through the Levitical priesthood -- for the people under it had received law -- what further need, according to the order of Melchisedek, for another priest to arise, and not to be called according to the order of Aaron?
12 for the priesthood being changed, of necessity also, of the law a change doth come,
13 for he of whom these things are said in another tribe hath had part, of whom no one gave attendance at the altar,
14 for [it is] evident that out of Judah hath arisen our Lord, in regard to which tribe Moses spake nothing concerning priesthood.
15 And it is yet more abundantly most evident, if according to the similitude of Melchisedek there doth arise another priest,
16 who came not according to the law of a fleshly command, but according to the power of an endless life,
17 for He doth testify -- `Thou [art] a priest -- to the age, according to the order of Melchisedek;`
18 for a disannulling indeed doth come of the command going before because of its weakness, and unprofitableness,
19 (for nothing did the law perfect) and the bringing in of a better hope, through which we draw nigh to God.
20 And inasmuch as [it is] not apart from oath, (for those indeed apart from oath are become priests,
21 and he with an oath through Him who is saying unto him, `The Lord sware, and will not repent, Thou [art] a priest -- to the age, according to the order of Melchisedek;`)
22 by so much of a better covenant hath Jesus become surety,
23 and those indeed are many who have become priests, because by death they are hindered from remaining;
24 and he, because of his remaining -- to the age, hath the priesthood not transient,
25 whence also he is able to save to the very end, those coming through him unto God -- ever living to make intercession for them.
26 For such a chief priest did become us -- kind, harmless, undefiled, separate from the sinners, and become higher than the heavens,
27 who hath no necessity daily, as the chief priests, first for his own sins to offer up sacrifice, then for those of the people; for this he did once, having offered up himself;
28 for the law doth appoint men chief priests, having infirmity, but the word of the oath that [is] after the law [appointeth] the Son -- to the age having been perfected.