1 Jen kun justeco regos reĝo, kaj princoj administros laŭleĝe.

2 Kaj ĉiu estos kiel ŝirmilo kontraŭ vento, kiel rifuĝejo kontraŭ pluvego, kiel torentoj da akvo en la stepo, kiel ombro de peza roko en lando dezerta.

3 La okuloj de vidantoj ne estos fermitaj, kaj la oreloj de aŭdantoj atentos.

4 Kaj la koro de senprudentuloj lernos scion, kaj la lango de balbutantoj parolos rapide kaj klare.

5 Oni ne plu nomos malnoblulon noblulo, kaj pri avarulo oni ne plu diros, ke li estas bonfaranto.

6 Ĉar malnoblulo parolas malnoblaĵon, kaj lia koro faras malbonagojn, agante hipokrite kaj parolante pri la Eternulo malveraĵon, senmanĝigante la animon de malsatanto kaj forprenante trinkaĵon de soifanto.

7 La iloj de malpiulo estas malbonaj; li havas intencojn malvirtajn, por pereigi malriĉulojn per vortoj mensogaj, eĉ kiam la senhavulo diras pravaĵon.

8 Sed noblulo havas intencojn noblajn, kaj li restas en nobleco.

9 Virinoj senzorgaj, leviĝu, aŭskultu mian voĉon; filinoj ne pensantaj pri danĝero, atentu miajn vortojn.

10 Post tagoj kaj jaro vi ektremos, ho senzorgulinoj; ĉar finita estos la vinberrikolto, ne plu estos enkolektado de fruktoj.

11 Maltrankviliĝu, ho senzorgaj; ektremu, ne pensantaj pri danĝero; senvestigu kaj nudigu vin kaj zonu la lumbojn.

12 Oni ploros pri la abundo, pri la ĉarmaj kampoj, pri la fruktoriĉaj vinberĝardenoj.

13 Sur la tero de mia popolo kreskos pikarbustoj kaj dornoj, ankaŭ sur ĉiuj domoj de gajeco de la brua urbo.

14 Ĉar la palacoj estos forlasitaj, la bruo de la urbo malaperos, la fortikaĵoj kaj turoj fariĝos por ĉiam anstataŭaĵo de kavernoj, ĝojloko por sovaĝaj azenoj, paŝtiĝejo por brutaroj;

15 ĝis verŝiĝos sur nin spirito de supre kaj la dezerto fariĝos fruktodona kampo kaj la fruktodona kampo estos rigardata kiel arbaro.

16 Kaj justeco ekloĝos en la dezerto, kaj vero sidos sur la fruktodona kampo.

17 Kaj produkto de justeco estos paco, kaj akiro de justeco estos trankvileco kaj sendanĝereco por ĉiam.

18 Kaj mia popolo loĝos en loĝejo paca kaj en sidejoj sendanĝeraj kaj en ripozejoj senzorgaj,

19 kaj disŝutiĝos kiel hajlo sur la deklivoj de arbaro, kaj malsupre en la valo etendiĝos la urbo.

20 Feliĉaj estas vi, kiuj semas super ĉiu akvo, kiuj lasas en libereco la piedojn de la bovo kaj de la azeno.

1 Lo, for righteousness doth a king reign, As to princes, for judgment they rule.

2 And each hath been as a hiding-place [from] wind, And as a secret hiding-place [from] inundation, As rivulets of waters in a dry place, As a shadow of a heavy rock in a weary land.

3 And not dazzled are the eyes of beholders, And the ears of hearers do attend.

4 And the heart of those hastened Understandeth to know, And the tongue of stammerers hasteth to speak clearly.

5 A fool is no more called `noble,` And to a miser it is not said, `rich;`

6 For a fool speaketh folly, And his heart doth iniquity, to do profanity, And to speak concerning Jehovah error, To empty the soul of the hungry, Yea, drink of the thirsty he causeth to lack.

7 And the miser -- his instruments [are] evil, He hath counselled wicked devices, To corrupt the poor with lying sayings, Even when the needy speaketh justly.

8 And the noble counselled noble things, And he for noble things riseth up.

9 Women, easy ones, rise, hear my voice, Daughters, confident ones, give ear [to] my saying,

10 Days and a year ye are troubled, O confident ones, For consumed hath been harvest, The gathering cometh not.

11 Tremble ye women, ye easy ones, Be troubled, ye confident ones, Strip and make bare, with a girdle on the loins,

12 For breasts they are lamenting, For fields of desire, for the fruitful vine.

13 Over the ground of my people thorn -- brier goeth up, Surely over all houses of joy of the exulting city,

14 Surely the palace hath been left, The multitude of the city forsaken, Fort and watch-tower hath been for dens unto the age, A joy of wild asses -- a pasture of herds;

15 Till emptied out on us is the Spirit from on high, And a wilderness hath become a fruitful field, And the fruitful field for a forest is reckoned.

16 And dwelt in the wilderness hath judgment, And righteousness in the fruitful field remaineth.

17 And a work of the righteousness hath been peace, And a service of the righteousness -- Keeping quiet and confidence unto the age.

18 And dwelt hath My people in a peaceful habitation, And in stedfast tabernacles, And in quiet resting-places.

19 And it hath hailed in the going down of the forest, And in the valley is the city low.

20 Happy [are] ye sowing by all waters, Sending forth the foot of the ox and the ass!