1 Mi do vin petas, fratoj, pro la kompatoj de Dio, ke vi prezentu viajn korpojn kiel vivantan oferon, sanktan, plaĉantan al Dio, kio estas via racia servo.

2 Kaj ne konformiĝu al ĉi tiu mondo; sed aliformiĝu per renovigado de via menso, por ke vi provu, kio estas la bona kaj aprobinda kaj perfekta volo de Dio.

3 Ĉar mi diras al ĉiu el vi, per la graco al mi donita, ke li ne tro estimu sin, sed estimu sin kun modereco, laŭ mezuro de la fido, kiun Dio disdonis al ĉiu.

4 Ĉar kiel ni havas multajn membrojn en unu korpo, kaj ne ĉiuj membroj havas la saman funkcion,

5 tiel same ni multaj estas unu korpo en Kristo, kaj ĉiuj aparte membroj unu de alia.

6 Sed havante donacojn diversajn laŭ la graco donita al ni, ĉu profetadon, ni profetu laŭ la mezuro de nia fido;

7 aŭ servadon, ni laboru en nia servado; aŭ instruanto, en sia instruado;

8 aŭ admonanto, en sia admonado; la disdonanto agu malavare, la administranto kun diligenteco, la kompatanto kun ĝojo.

9 Via amo estu sen hipokriteco. Abomenu tion, kio estas malbona; algluiĝu al la bona.

10 En fratamo estu kore unuigitaj unu al alia, honore preferantaj unu la alian;

11 en diligenteco ne malviglaj, en spirito fervoraj, servantaj la Sinjoron;

12 en espero ĝojaj, en aflikto paciencaj, en preĝado persistaj;

13 kotizantaj por la bezonoj de la sanktuloj, sekvantaj gastamecon.

14 Benu tiujn, kiuj vin persekutas; benu, kaj ne malbenu.

15 Ĝoju kun ĝojantoj, ploru kun plorantoj.

16 Estu simpatiaj unu al alia. Ne pripensadu altajn aferojn, sed klinadu vin al humilaj aferoj. Ne opiniu vin saĝaj.

17 Redonu al neniu malbonon pro malbono. Celu aprobindaĵojn antaŭ ĉiuj homoj.

18 Se estos eble, restu pacaj viaparte kun ĉiuj homoj.

19 Ne venĝu vin, amataj, sed cedu lokon al kolero; ĉar estas skribite:Ĉe Mi estas venĝo, Mi repagos, diras la Sinjoro.

20 Sed se via malamiko malsatas, donu al li manĝi; se li soifas, donu al li trinki; ĉar tion farante, fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo.

21 Ne venkiĝu de malbono, sed venku malbonon per bono.

1 I call upon you, therefore, brethren, through the compassions of God, to present your bodies a sacrifice -- living, sanctified, acceptable to God -- your intelligent service;

2 and be not conformed to this age, but be transformed by the renewing of your mind, for your proving what [is] the will of God -- the good, and acceptable, and perfect.

3 For I say, through the grace that was given to me, to every one who is among you, not to think above what it behoveth to think; but to think so as to think wisely, as to each God did deal a measure of faith,

4 for as in one body we have many members, and all the members have not the same office,

5 so we, the many, one body are in Christ, and members each one of one another.

6 And having gifts, different according to the grace that was given to us; whether prophecy -- `According to the proportion of faith!`

7 or ministration -- `In the ministration!` or he who is teaching -- `In the teaching!`

8 or he who is exhorting -- `In the exhortation!` he who is sharing -- `In simplicity!` he who is leading -- `In diligence?` he who is doing kindness -- `In cheerfulness.`

9 The love unfeigned: abhorring the evil; cleaving to the good;

10 in the love of brethren, to one another kindly affectioned: in the honour going before one another;

11 in the diligence not slothful; in the spirit fervent; the Lord serving;

12 in the hope rejoicing; in the tribulation enduring; in the prayer persevering;

13 to the necessities of the saints communicating; the hospitality pursuing.

14 Bless those persecuting you; bless, and curse not;

15 to rejoice with the rejoicing, and to weep with the weeping,

16 of the same mind one toward another, not minding the high things, but with the lowly going along; become not wise in your own conceit;

17 giving back to no one evil for evil; providing right things before all men.

18 If possible -- so far as in you -- with all men being in peace;

19 not avenging yourselves, beloved, but give place to the wrath, for it hath been written, `Vengeance [is] Mine,

20 I will recompense again, saith the Lord;` if, then, thine enemy doth hunger, feed him; if he doth thirst, give him drink; for this doing, coals of fire thou shalt heap upon his head;

21 Be not overcome by the evil, but overcome, in the good, the evil.