1 Siis tuli Jeesus, täis Püha Vaimu, tagasi Jordani äärest, ja Ta aeti Vaimu läbi k

2 ja nelikümmend päeva kurat kiusas Teda. Ja Ta ei söönud midagi neil päevil. Ja kui need möödusid, tuli Temale nälg.

3 Siis ütles kurat Temale: „Kui Sa oled Jumala Poeg, siis ütle sellele kivile, et ta leivaks muutuks!"

4 Jeesus vastas temale: „Kirjutatud on, et inimene ei ela ükspäinis leivast!"

5 Siis kurat viis Tema k

6 Ja kurat ütles Temale: „Ma annan Sulle meelevalla k

7 Kui Sa nüüd kummardad minu ette, on k

8 Jeesus vastas ning ütles temale: „Kirjutatud on: Sina pead Issandat, oma Jumalat kummardama ja ükspäinis Teda teenima!"

9 Ja ta viis Tema Jeruusalemma ja asetas ta pühakoja harjale ning ütles Talle: „Kui Sa oled Jumala Poeg, siis kukuta Ennast siit alla;

10 sest on kirjutatud: Ta annab Oma Inglitele käsu Sinu pärast, et nad Sind hoiaksid

11 ja et nad Sind kätel kannaksid, et Sa Oma jalga vastu kivi ei t

12 Jeesus vastas ning ütles temale: „Ūteldud on: Sa ei tohi Issandat, oma Jumalat kiusata!"

13 Ja kui kurat k

14 Ja Jeesus läks tagasi Vaimu väes Galileasse; ja kuuldus Temast levis kogu ümberkaudsele maale.

15 Ja Ta

16 Ja Ta tuli Naatsaretti, kus Ta oli üles kasvanud, ja läks Oma harjumust mööda hingamispäeval kogudusekotta ja

17 Ja Tema kätte anti prohvet Jesaja raamat. Ja kui Ta raamatu avas, leidis Ta koha, kuhu oli kirjutatud:

18 „Issanda Vaim on Minu peal; seepärast on Ta Mind v

19 kuulutama Issanda meelepärast aastat!"

20 Ja kui Ta raamatu oli kokku keeranud, andis Ta selle kojasulase kätte ja istus maha; ja k

21 Ta hakkas neile k

22 Ja k

23 Siis Ta ütles neile: „Küllap te Mulle ütlete selle vanas

24 Aga Ta ütles: „T

25 T

26 aga ei ühegi juure nende seast ei läkitatud Eelijat kui vaid Sareptasse Siidonimaale lesknaise juure.

27 Ja palju pidalit

28 Seda kuuldes said k

29 ja t

30 Aga Tema sammus nende keskelt läbi ja läks Oma teed.

31 Ja Ta tuli Kapernauma, Galilea linna, ja

32 Ja nemad hämmastusid Tema

33 Ja kogudusekojas oli mees, kellel oli rüveda pahareti vaim, see kisendas suure häälega:

34 „Oeh, mis on meil Sinuga tegemist, Jeesus Naatsaretlane? Oled Sa tulnud meid hävitama? Ma tunnen Sind, kes Sa oled, Jumala Püha!"

35 Siis Jeesus s

36 Ja kohkumine valdas k

37 Ja kuuldus Temast levis k

38 Aga ta t

39 Ja Ta astus tema juure ja ähvardas palavikku, ja see lahkus temast. Ja sedamaid t

40 Aga kui päike looja läks, t

41 Aga ka kurjad vaimud läksid paljudest välja kisendades ning üteldes: „Sina oled Jumala Poeg!" Ja Tema s

42 Ja päeva tulles väljus Ta ja läks tühja paika; kuid rahvahulgad otsisid Teda ning tulid Tema juure. Ja nad pidasid Teda kinni, et Ta ei läheks ära nende juurest.

43 Aga Tema ütles neile: „Ma pean ka muudele linnadele kuulutama Jumala Riigi Evangeeliumi, sest selleks Ma olen läkitatud!"

44 Ja Ta jutlustas Galilea kogudusekodades.

1 Cheio do Espírito Santo voltou Jesus do Jordão, e foi guiado pelo Espírito no deserto

2 durante quarenta dias, sendo tentado pelo Diabo. Nada comeu nesses dias; mas passados eles, teve fome.

3 Então lhe disse o Diabo: Se és Filho de Deus, manda que esta pedra se torne em pão.

4 Respondeu-lhe Jesus: Está escrito que não só de pão viverá o homem.

5 Levando-o a uma altura, mostrou-lhe num relance todos os reinos do mundo.

6 Disse-lhe o Diabo: Dar-te-ei toda esta autoridade e a glória destes reinos, porque ela me tem sido entregue, e a dou a quem eu quiser;

7 se tu, pois, me adorares, tudo será teu.

8 Respondeu-lhe Jesus: Está escrito: Ao Senhor teu Deus adorarás, e só a ele darás culto.

9 Então o levou a Jerusalém, o colocou sobre o pináculo do templo e lhe disse: Se és Filho de Deus, lança-te daqui abaixo;

10 porque está escrito: Aos seus anjos ordenará a teu respeito para te guardarem,

11 e: Eles te susterão nas suas mãos, Para não tropeçares em alguma pedra.

12 Respondeu-lhe Jesus: Dito está que não tentarás o Senhor teu Deus.

13 Tendo o Diabo acabado toda a sorte de tentação, apartou-se dele até ocasião oportuna.

14 Regressou Jesus para a Galiléia no poder do Espírito, e a sua fama correu por toda a circunvizinhança.

15 Ele ensinava nas sinagogas, sendo glorificado por todos.

16 Indo a Nazaré, onde se criara, ao sábado entrou na sinagoga segundo o seu costume, e levantou-se para ler.

17 Foi-lhe entregue o livro do profeta Isaías e, abrindo-o, achou o lugar em que estava escrito:

18 O Espírito do Senhor está sobre mim, Pelo que me ungiu para anunciar boas novas aos pobres; Enviou-me para proclamar libertação aos cativos, E restauração da vista aos cegos, Para pôr em liberdade os oprimidos,

19 E proclamar o ano aceitável do Senhor.

20 Tendo fechado o livro, o entregou ao assistente e sentou-se; e todos na sinagoga tinham os olhos fixos nele.

21 Então começou Jesus a dizer-lhes: Hoje se cumpriu esta Escritura nos vossos ouvidos.

22 Todos lhe davam testemunho e se maravilhavam das palavras cheias de graça que saíam da sua boca, e perguntavam: Não é este o filho de José?

23 Disse-lhes Jesus: Sem dúvida citar-me-eis este provérbio: Médico, cura-te a ti mesmo; tudo o que soubemos que fizeste em Cafarnaum, faze-o também aqui na tua terra.

24 Prosseguiu: Em verdade vos afirmo que nenhum profeta é aceito na sua terra.

25 Porém com certeza vos digo que muitas viúvas havia em Israel nos dias de Elias, quando se fechou o céu por três anos e seis meses, de modo que houve uma grande fome em toda a terra;

26 e a nenhuma delas foi Elias enviado, senão a uma viúva de Sarepta de Sidom.

27 Havia também muitos leprosos em Israel no tempo do profeta Eliseu; e nenhum deles ficou limpo, senão Naamã, o siro.

28 Todos na sinagoga se encheram de ira, ao ouvir estas coisas;

29 e levantando-se, expulsaram-no da cidade e o levaram até o cume do monte sobre o qual estava edificada a cidade, para o precipitarem.

30 Mas Jesus, passando por meio deles, seguiu o seu caminho.

31 Desceu a Cafarnaum, cidade da Galiléia. Ele os ensinava no sábado;

32 e admiravam-se da sua doutrina, porque a sua palavra era com autoridade.

33 Estava na sinagoga um homem possesso do espírito de um demônio imundo; e bradou em alta voz:

34 Deixa-nos! que temos nós contigo, Jesus Nazareno? vieste a perder-nos? Bem sei quem és, és o Santo de Deus.

35 Jesus repreendeu-o, dizendo: Cala-te e sai deste homem. O demônio, depois de o ter lançado por terra no meio de todos, saiu dele sem tê-lo ofendido.

36 Todos ficaram admirados, e perguntavam uns aos outros: Que palavra é esta, pois com autoridade e poder ordena aos espíritos imundos, e eles saem?

37 E por todos os lugares da circunvizinhança divulgava-se a sua fama.

38 Tendo saído da sinagoga, entrou na casa de Simão. A sogra deste estava com uma febre violenta, e pediram-lhe a favor dela.

39 Ele, inclinando-se para ela, repreendeu a febre; a febre a deixou, e logo se levantou, e os servia.

40 Ao pôr do sol, todos os que tinham enfermos de várias moléstias, lhos trouxeram; e ele, pondo as mãos sobre cada um deles, os curou.

41 Também de muitos saíram os demônios, gritando: Tu és o Filho de Deus. Ele, repreendendo-os, não lhes permitiu que falassem, porque sabiam que ele era o Cristo.

42 Sendo já dia, saiu e foi a um lugar deserto; as multidões procuravam-no e, encontrando-o, queriam detê-lo, para que não as deixasse.

43 Mas ele lhes disse: É necessário que eu anuncie o Evangelho do reino de Deus também às outras cidades, pois para isso é que fui enviado.

44 E pregava nas sinagogas da Judéia.