1 Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.

2 L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.

3 L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.

4 La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.

5 I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.

6 Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.

7 Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.

8 L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.

9 E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.

10 Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.

11 Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.

12 L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.

13 Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.

14 Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.

15 La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.

16 Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.

17 Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.

18 C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.

19 Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.

20 L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.

21 Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.

22 Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.

23 L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.

24 La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.

25 Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.

26 Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.

27 Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.

28 Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.

1 Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.

2 Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.

3 Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.

4 Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.

5 La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.

6 La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.

7 La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.

8 Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.

9 Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.

10 Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.

11 Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.

12 Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.

13 Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.

14 Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.

15 La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.

16 Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.

17 Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.

18 Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.

19 Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.

20 Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.

21 Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.

22 Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.

23 Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.

24 La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.

25 Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.

26 Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.

27 Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.

28 Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.