1 But Job answered and said, 2 How hast thou helped him that is without power? how savest thou the arm that hath no strength? 3 How hast thou counselled him that hath no wisdom? and how hast thou plentifully declared the thing as it is? 4 To whom hast thou uttered words? and whose spirit came from thee?
5 Dead things are formed from under the waters, and the inhabitants thereof. 6 Hell is naked before him, and destruction hath no covering. 7 He stretcheth out the north over the empty place, and hangeth the earth upon nothing. 8 He bindeth up the waters in his thick clouds; and the cloud is not rent under them. 9 He holdeth back the face of his throne, and spreadeth his cloud upon it. 10 He hath compassed the waters with bounds, until the day and night come to an end. 11 The pillars of heaven tremble and are astonished at his reproof. 12 He divideth the sea with his power, and by his understanding he smiteth through the proud. 13 By his spirit he hath garnished the heavens; his hand hath formed the crooked serpent. 14 Lo, these are parts of his ways: but how little a portion is heard of him? but the thunder of his power who can understand?
1 Maar Job het geantwoord en gesê:
2 Hoe goed het jy die onmagtige bygestaan, die kragtelose arm gehelp!
3 Hoe mooi het jy die onwyse raad gegee en beleid in oorvloed bekend gemaak!
4 Aan wie het jy woorde te kenne gegee, en wie se gees het uit jou uitgegaan?
5 Die skimme is beangs onder die waters en onder die bewoners daarvan.
6 Naak lê die doderyk voor Hom, en die plek van vertering het geen bedekking nie --
7 voor Hom wat die noorde uitspan oor die chaos, wat die aarde ophang oor 'n niks;
8 wat die waters saambind in sy wolke sonder dat die wolkgevaarte daaronder skeur;
9 wat die gesig van die troon toehou deurdat Hy sy wolk daaroor uitsprei.
10 Hy het 'n kring afgetrek oor die watervlakte tot waar lig in duisternis eindig.
11 Die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.
12 Deur sy krag bring Hy die see in beroering, en deur sy verstand verpletter Hy Rahab.
13 Deur sy asem word die hemel helder; sy hand het die vinnige slang deurboor.
14 Kyk, dit is maar die uitlopers van sy weë, en wat 'n fluisterwoord hoor ons maar van Hom! Wie sou dan die donder van sy magtige dade verstaan?