A torre de Babel

1 Em toda a terra havia apenas uma língua e uma só maneira de falar.

2 Os homens partiram do Oriente, encontraram uma planície na terra de Sinar e habitaram ali. 3 E disseram uns aos outros:

— Venham, vamos fazer tijolos e queimá-los bem.

Os tijolos lhes serviram de pedra, e o betume, de argamassa. 4 Disseram:

— Venham, vamos construir uma cidade e uma torre cujo topo chegue até os céus e tornemos célebre o nosso nome, para que não sejamos espalhados por toda a terra.

5 Então o Senhor desceu para ver a cidade e a torre, que os filhos dos homens estavam construindo. 6 E o Senhor disse:

— Eis que o povo é um, e todos têm a mesma língua. Isto é apenas o começo; agora não haverá restrição para tudo o que planejam fazer. 7 Venham, vamos descer e confundir a língua que eles falam, para que um não entenda o que o outro está dizendo.

8 Assim o Senhor os dispersou dali pela superfície da terra; e pararam de edificar a cidade. 9 Por isso a cidade foi chamada de Babel, porque ali o Senhor confundiu a língua de toda a terra e dali o Senhor os dispersou por toda a superfície dela.

Descendentes de Sem

10 São estas as gerações de Sem. Ele tinha cem anos de idade quando gerou Arfaxade, dois anos depois do dilúvio. 11 E, depois que gerou Arfaxade, Sem viveu quinhentos anos; e gerou filhos e filhas.

12 Arfaxade viveu trinta e cinco anos e gerou Salá. 13 E, depois que gerou Salá, Arfaxade viveu quatrocentos e três anos; e gerou filhos e filhas.

14 Salá viveu trinta anos e gerou Héber; 15 e, depois que gerou Héber, Salá viveu quatrocentos e três anos; e gerou filhos e filhas.

16 Héber viveu trinta e quatro anos e gerou Pelegue; 17 e, depois que gerou Pelegue, Héber viveu quatrocentos e trinta anos; e gerou filhos e filhas.

18 Pelegue viveu trinta anos e gerou Reú; 19 e, depois que gerou Reú, Pelegue viveu duzentos e nove anos; e gerou filhos e filhas.

20 Reú viveu trinta e dois anos e gerou Serugue; 21 e, depois que gerou Serugue, Reú viveu duzentos e sete anos; e gerou filhos e filhas.

22 Serugue viveu trinta anos e gerou Naor; 23 e, depois que gerou Naor, Serugue viveu duzentos anos; e gerou filhos e filhas.

24 Naor viveu vinte e nove anos e gerou Tera; 25 e, depois que gerou Tera, Naor viveu cento e dezenove anos; e gerou filhos e filhas.

26 Tera viveu setenta anos e gerou Abrão, Naor e Harã.

27 São estas as gerações de Tera. Tera gerou Abrão, Naor e Harã; e Harã gerou Ló. 28 Harã morreu na terra de seu nascimento, em Ur dos caldeus, estando Tera, seu pai, ainda vivo. 29 Abrão e Naor tomaram para si mulheres. A mulher de Abrão se chamava Sarai, e a mulher de Naor era Milca, filha de Harã, que foi pai de Milca e de Iscá. 30 Sarai era estéril, não tinha filhos.

31 Tera tomou Abrão, seu filho, e Ló, filho de Harã, filho de seu filho, e Sarai, sua nora, mulher de seu filho Abrão, e saiu com eles de Ur dos caldeus, para ir à terra de Canaã. Foram até Harã, onde ficaram. 32 E, havendo Tera vivido duzentos e cinco anos ao todo, morreu em Harã.

1 erat autem terra labii unius et sermonum eorundem

2 cumque proficiscerentur de oriente invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo

3 dixitque alter ad proximum suum venite faciamus lateres et coquamus eos igni habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro cemento

4 et dixerunt venite faciamus nobis civitatem et turrem cuius culmen pertingat ad caelum et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras

5 descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrem quam aedificabant filii Adam

6 et dixit ecce unus est populus et unum labium omnibus coeperuntque hoc facere nec desistent a cogitationibus suis donec eas opere conpleant

7 venite igitur descendamus et confundamus ibi linguam eorum ut non audiat unusquisque vocem proximi sui

8 atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras et cessaverunt aedificare civitatem

9 et idcirco vocatum est nomen eius Babel quia ibi confusum est labium universae terrae et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum

10 hae generationes Sem Sem centum erat annorum quando genuit Arfaxad biennio post diluvium

11 vixitque Sem postquam genuit Arfaxad quingentos annos et genuit filios et filias

12 porro Arfaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sale

13 vixitque Arfaxad postquam genuit Sale trecentis tribus annis et genuit filios et filias

14 Sale quoque vixit triginta annis et genuit Eber

15 vixitque Sale postquam genuit Eber quadringentis tribus annis et genuit filios et filias

16 vixit autem Eber triginta quattuor annis et genuit Faleg

17 et vixit Eber postquam genuit Faleg quadringentis triginta annis et genuit filios et filias

18 vixit quoque Faleg triginta annis et genuit Reu

19 vixitque Faleg postquam genuit Reu ducentis novem annis et genuit filios et filias

20 vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Sarug

21 vixitque Reu postquam genuit Sarug ducentis septem annis et genuit filios et filias

22 vixit vero Sarug triginta annis et genuit Nahor

23 vixitque Sarug postquam genuit Nahor ducentos annos et genuit filios et filias

24 vixit autem Nahor viginti novem annis et genuit Thare

25 vixitque Nahor postquam genuit Thare centum decem et novem annos et genuit filios et filias

26 vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram et Nahor et Aran

27 hae sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth

28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldeorum

29 duxerunt autem Abram et Nahor uxores nomen autem uxoris Abram Sarai et nomen uxoris Nahor Melcha filia Aran patris Melchae et patris Ieschae

30 erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos

31 tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi

32 et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum et mortuus est in Haran