Sansão põe fogo nos campos dos filisteus

1 Passado algum tempo, nos dias da colheita do trigo, Sansão, levando um cabrito, foi visitar a sua mulher. E dizia:

— Vou entrar no quarto da minha mulher.

Porém o pai dela não o deixou entrar 2 e lhe disse:

— Eu realmente pensei que você tinha muito ódio por ela e, por isso, a dei ao seu companheiro. Mas você não concorda que a irmã mais nova é mais bonita do que ela? Fique com ela em lugar da outra.

3 Mas Sansão disse:

— Desta vez sou inocente para com os filisteus, quando lhes fizer algum mal.

4 Então saiu, apanhou trezentas raposas e pegou um bom número de tochas. Amarrou as raposas duas a duas pela cauda e prendeu uma tocha em cada par. 5 Pôs fogo nas tochas e largou as raposas nas plantações dos filisteus. Assim, incendiou tanto os feixes como o cereal que ainda estava por ser colhido, além das vinhas e dos olivais. 6 Os filisteus perguntaram:

— Quem fez isso?

Responderam:

— Sansão, o genro do timnita, porque o sogro lhe tirou a mulher e a deu ao amigo dele.

Então os filisteus foram e queimaram a mulher e o pai dela. 7 E Sansão disse a eles:

— Se é assim que vocês fazem, não desistirei enquanto não me vingar.

8 E ele os atacou com fúria, matando muitos deles. Depois desceu e habitou numa caverna da rocha de Etã.

Os homens de Judá amarram Sansão

9 Então os filisteus subiram e acamparam em Judá, espalhando-se por Leí. 10 Os homens de Judá perguntaram aos filisteus:

— Por que vocês estão nos atacando?

Responderam:

— Viemos prender Sansão, para fazer com ele o mesmo que ele fez conosco.

11 Então três mil homens de Judá foram até a caverna da rocha de Etã e disseram a Sansão:

— Você não sabia que os filisteus dominam sobre nós? Por que, então, você nos fez isto?

Ele lhes respondeu:

— Assim como fizeram comigo eu fiz com eles.

12 Os homens de Judá disseram a Sansão:

— Viemos para amarrar você, para o entregar nas mãos dos filisteus.

Sansão disse:

— Jurem para mim que vocês não me matarão.

13 Eles lhe disseram:

— Não! Nós somente vamos amarrar você e entregá-lo nas mãos dos filisteus. Mas de maneira nenhuma vamos matar você.

Então o amarraram com duas cordas novas e o fizeram sair da caverna.

Sansão fere mil homens com uma queixada de jumento

14 Quando Sansão chegou a Leí, os filisteus foram gritando ao encontro dele. Mas o Espírito do Senhor de tal maneira se apossou de Sansão, que as cordas que ele tinha nos braços se tornaram como fios de linho queimados, e as amarras que ele tinha nas mãos se soltaram. 15 Achou uma queixada de jumento, ainda fresca, pegou-a na mão e com ela matou mil homens. 16 E disse:

Com uma queixada de jumento

um montão, outro montão.

Com uma queixada de jumento

matei mil homens.

17 Quando acabou de falar, jogou fora a queixada. E aquele lugar foi chamado de Ramate-Leí.

18 Sentindo muita sede, Sansão clamou ao Senhor e disse:

— Por meio de teu servo deste esta grande salvação. Será que agora vou morrer de sede e cair nas mãos desses incircuncisos?

19 Então o Senhor fendeu a cavidade que estava em Leí, e dela saiu água. Sansão bebeu, recobrou alento e reviveu. Por isso aquele lugar se chama En-Hacoré até o dia de hoje.

20 Sansão julgou Israel, nos dias dos filisteus, durante vinte anos.

1 post aliquantum autem temporis cum dies triticeae messis instarent venit Samson invisere volens uxorem suam et adtulit ei hedum de capris cumque cubiculum eius solito vellet intrare prohibuit eum pater illius dicens

2 putavi quod odisses eam et ideo tradidi illam amico tuo sed habet sororem quae iunior et pulchrior illa est sit tibi pro ea uxor

3 cui respondit Samson ab hac die non erit culpa in me contra Philistheos faciam enim vobis mala

4 perrexitque et cepit trecentas vulpes caudasque earum iunxit ad caudas et faces ligavit in medio

5 quas igne succendens dimisit ut huc illucque discurrerent quae statim perrexerunt in segetes Philisthinorum quibus succensis et conportatae iam fruges et adhuc stantes in stipula concrematae sunt in tantum ut vineas quoque et oliveta flamma consumeret

6 dixeruntque Philisthim quis fecit hanc rem quibus dictum est Samson gener Thamnathei quia tulit uxorem eius et alteri tradidit haec operatus est ascenderuntque Philisthim et conbuserunt tam mulierem quam patrem eius

7 quibus ait Samson licet haec feceritis tamen adhuc ex vobis expetam ultionem et tunc quiescam

8 percussitque eos ingenti plaga ita ut stupentes suram femori inponerent et descendens habitavit in spelunca petrae Aetham

9 igitur ascendentes Philisthim in terra Iuda castrametati sunt et in loco qui postea vocatus est Lehi id est Maxilla eorum est fusus exercitus

10 dixeruntque ad eos de tribu Iuda cur ascendistis adversum nos qui responderunt ut ligemus Samson venimus et reddamus ei quae in nos operatus est

11 descenderunt ergo tria milia virorum de Iuda ad specum silicis Aetham dixeruntque ad Samson nescis quod Philisthim imperent nobis quare hoc facere voluisti quibus ille ait sicut fecerunt mihi feci eis

12 ligare inquiunt te venimus et tradere in manus Philisthinorum iurate respondit mihi quod non me occidatis

13 dixerunt non te occidimus sed vinctum tradimus ligaveruntque eum duobus novis funibus et tulerunt de petra Aetham

14 qui cum venisset ad locum Maxillae et Philisthim vociferantes occurrissent ei inruit spiritus Domini in eum et sicut solent ad odorem ignis lina consumi ita vincula quibus ligatus erat dissipata sunt et soluta

15 inventamque maxillam id est mandibulam asini quae iacebat arripiens interfecit in ea mille viros

16 et ait in maxilla asini in mandibula pulli asinarum delevi eos et percussi mille viros

17 cumque haec canens verba conplesset proiecit mandibulam de manu et vocavit nomen loci illius Ramathlehi quod interpretatur elevatio Maxillae

18 sitiensque valde clamavit ad Dominum et ait tu dedisti in manu servi tui salutem hanc maximam atque victoriam et en siti morior incidamque in manus incircumcisorum

19 aperuit itaque Dominus molarem dentem in maxilla asini et egressae sunt ex eo aquae quibus haustis refocilavit spiritum et vires recepit idcirco appellatum est nomen loci illius Fons invocantis de maxilla usque in praesentem diem

20 iudicavitque Israhel in diebus Philisthim viginti annis