67 Men Zakarja, far hans, vart fyllt av den Heilage Ande, og han tala profetord og kvad:

68 «Velsigna vere Herren, Israels eigen Gud! Til lyden sin han lydde, og løyste deim or band;

69 ei frelsarmagt vekt’ han oss upp, ei veldug, uti Davids ætt, som var hans trugne svein -

70 Som han frå fordom gjenom Heilag profetmunn sagde:

71 Frå fiendarne frelsa, frå kvar ei hatarhand!

72 Han vil federn’ våre vel, og kom i hug den heilage og støde pakti si,

73 den eid han hadde svore vår ættfar, Abraham.

74 Han vilde ut oss fria or fiendsmagt og fiendsvald, so me han utan rædsl’ og rygd,

75 i rettferd og med heilag hug kann tena all vår tid.

76 Du og, min son, skal kallast Allhøge Guds profet, skal fyre Herren fara, og rydja vel hans veg,

77 og læra lyden hans å sjå frelsa, dei finna skal når han all deira synd forlet.

78 For miskunnsam av hjarta er han, vår gode Gud, ei stjerna let han skina for oss frå himmelhøgd,

79 Lysa for deim som sit i myrkr og daudsens skodd, og styra inn på velferds-veg vår fot.»