1 Do presbítero ao querido Gaio, a quem amo de verdade.
2 Meu querido amigo, tenho pedido a Deus que você vá bem em tudo e que esteja com boa saúde, assim como está bem espiritualmente. 3 Fiquei muito contente quando alguns irmãos chegaram e me contaram como você é fiel à verdade e como sempre vive na verdade. 4 Nada me alegra mais do que ouvir que os meus filhos vivem de acordo com a verdade.
5 Meu querido amigo, você tem sido fiel naquilo que faz pelos irmãos, mesmo quando são estrangeiros. 6 Eles têm falado à igreja daqui a respeito do amor de você. Por favor, ajude essa gente a continuar a sua viagem de um modo que agrade a Deus. 7 Pois eles começaram a sua viagem a serviço de Cristo sem aceitar nenhum auxílio dos pagãos. 8 Portanto, nós, os cristãos, precisamos ajudar essas pessoas, pois assim poderemos tomar parte no seu trabalho de anunciar a verdade.
9 Eu escrevi uma pequena carta à igreja , mas Diótrefes, que deseja ser o líder, não quer dar atenção ao que eu disse. 10 Portanto, quando eu chegar aí, vou chamar a atenção dele a respeito de tudo o que ele tem feito: as coisas horríveis que diz de nós e as mentiras que conta. Porém ele não fica satisfeito só em fazer isso; pois, quando os irmãos chegam aí, ele não os recebe. E, se alguma pessoa quer recebê-los, ele não deixa e até a expulsa da igreja!
11 Gaio, meu querido amigo, imite o que é bom e não o que é mau. Quem faz o bem é de Deus, e quem faz o mal nunca viu Deus.
12 Todos falam bem de Demétrio, e a própria verdade fala bem dele. Nós também falamos bem a respeito dele, e você sabe que o que dizemos é verdade.
13 Tenho ainda muitas coisas para contar a você, mas não quero fazer isso por carta. 14 Espero vê-lo em breve, e então conversaremos pessoalmente.
15 A paz esteja com você! Os seus amigos mandam saudações. Dê saudações, pessoalmente, a cada um dos nossos amigos.
1 Dr Älteschte an Gajus, den Lebi (Liebe), den i(ich) leb(lieb) habe in der Wohret.
2 Mi Lebi (Liebe), i(ich) wünsch, daß ses dir in ällei Dinge guet goht un dü gsund bisch, so we s dinere Seele guet goht.
3 Denn i(ich) ha mich arg gfreut, als d Breda kumme sin un Zignis ge hän vu dinere Wohret, we dü jo läbsch in dr Wohret.
4 Ich ha kei greßeri Fräid(Freud) als de, z härä, daß mini Kinda in dr Wohret läbä.
5 Mi Lebi (Liebe), dü handlesch treu in däm, was dü an d Breda doesch, zmol an fremde,
6 de dini Liebi bezige vor d Gmeinde; un dü wirscht guet dra doe, wenn dü sie witer undaschtitze doesch, we s recht isch vor Gott.
7 Denn wägä sinem Name sin sie üszoge un nähmä vu d Heide nigs a.
8 Solchi solle ma(mir) au ufnähme, dmit ma(mir) Helfa vu dr Wohret werde.
9 Ich ha dr Gmeinde kurz gschribe; aba Diotrephes, der unda dene dr Erschte sin will, nimmt uns(us) nit uf.
10 Drum will i(ich) nen, wenn i(ich) kumm, erinnere an sini Arbet, de na(er) doet; denn na macht uns(us) schlecht mit bese Wort un s längt däm noh nit dmit: er selba nimmt d Breda nit uf un hinderet au de, de s mache wen, un wirft sie üs dr Gmeinde.
11 Mi Lebi (Liebe), folg nit däm Bese nohch, sundern däm Guete. Wer Guetes doet, der isch vu Gott; wer Beses doet, der het Gott nit gsähne.
12 Demetrius het ä guets Zignis vu ällei un vu dr Wohret selba; un au ma(mir) sin Ziige, un dü weisch, daß unsa Zignis wohr isch.
13 Ich hätt dir noh viel z schribe; aba i(ich) will nit mit Tinte un Fädere an dich schribe.
14 Ich hoff aba, dich bald z sähne; dann(dnoh) den ma mitänander schwätze.
15 D Friede Gottes soll mit dir si! S greße dich d Freunde. Greß alli Freunde, alli mit däm Name.