1 Fugit impius, nemine persequente;iustus autem quasi leo confidens.

2 Propter peccata terrae multi principes eius;et propter hominem intellegentem et sapientemrectus ordo longior erit.

3 Vir pauper et calumnians pauperessimilis est imbri vehementi, in quo paratur fames.

4 Qui derelinquunt legem, laudant impium;qui custodiunt, succenduntur contra eum.

5 Viri mali non intellegunt iudicium;qui autem requirunt Dominum, animadvertunt omnia.

6 Melior est pauper ambulans in simplicitate suaquam perversus in viis suis, quamquam dives.

7 Qui custodit legem, filius sapiens est;qui autem comissatores pascit, confundit patrem suum.

8 Qui coacervat divitias suas usuris et fenore,liberali in pauperes congregat eas.

9 Qui declinat aures suas, ne audiat legem,oratio quoque eius erit exsecrabilis.

10 Qui decipit iustos in via mala, in interitu suo corruet,et simplices possidebunt bona eius.

11 Sapiens sibi videtur vir dives,pauper autem prudens scrutabitur eum.

12 In exsultatione iustorum multa gloria est,et, cum exaltantur impii, abscondit se homo.

13 Qui abscondit scelera sua, non prosperabit;qui autem confessus fuerit et reliquerit ea,misericordiam consequetur.

14 Beatus homo, qui semper est pavidus;qui vero indurat cor suum, corruet in malum.

15 Leo rugiens et ursus esuriensprinceps impius super populum pauperem.

16 Dux indigens prudentia multos opprimet;qui autem odit avaritiam, longi fient dies eius.

17 Hominem, animae cuiusdam sanguine gravatum,si usque ad lacum fugerit, nemo sustineat.

18 Qui ambulat simpliciter, salvus erit;qui perversis graditur viis, subito concidet.

19 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus;qui autem sectatur otium, replebitur egestate.

20 Vir fidelis multum laudabitur;qui autem festinat ditari, non erit innocens.

21 Qui dignoscit in iudicio faciem, non benefacit;et pro buccella panis praevaricatur homo.

22 Festinat ditari vir invidus,ignorat quod egestas superveniet ei.

23 Qui corripit hominem, gratiam postea invenietmagis quam ille, qui lingua blanditur.

24 Qui abripit aliquid a patre suo et a matreet dicit: " Hoc non est peccatum ",particeps homicidae est.

25 Qui desiderium dilatat, iurgia concitat;qui vero sperat in Domino, impinguabitur.

26 Qui confidit in corde suo, stultus est;qui autem graditur sapienter, ipse salvabitur.

27 Qui dat pauperi, non indigebit;qui autem occultat oculos, abundabit maledictis.

28 Cum surrexerint impii, abscondentur homines;cum illi perierint, multiplicabuntur iusti.

1 Os perversos fogem, sem que ninguém os persiga; Mas os justos são ousados como o leão.

2 Pela transgressão da terra muitos são os príncipes; Mas por homens prudentes e entendidos será prolongada a sua existência.

3 O homem pobre que oprime os pobres, É como uma chuva impetuosa que não deixa pão.

4 Os que deixam a lei, louvam aos perversos; Os que, porém, guardam a lei, pelejam contra eles.

5 Os homens maus não entendem o que é justo; Mas os que buscam a Jeová, entendem tudo.

6 Melhor é o pobre que anda na sua integridade, Do que o perverso nos seus caminhos, embora seja rico.

7 Aquele que guarda a lei, é filho sábio; Mas o companheiro dos comilões envergonha a seu pai.

8 Aquele que aumenta a sua fazenda com juros e usura, Ajunta-a para aquele que se compadece dos pobres.

9 Quem desvia o seu ouvido para não ouvir a lei, Até a sua oração é coisa abominável.

10 O que faz os retos errarem num mau caminho, Esse mesmo cairá na cova que abriu; Mas os bons herdarão o bem.

11 O homem rico é sábio aos seus olhos; Mas o pobre que tem entendimento, o esquadrinha.

12 Quando os justos triunfam, há grande glória; Mas quando os perversos sobem, escondem-se os homens.

13 Aquele que encobre as suas transgressões, não prosperará; Mas quem as confessa e abandona, alcançará misericórdia.

14 Feliz é o homem que sempre está com medo; Mas quem endurece o coração, cairá na desgraça.

15 Como o leão que ruge e o urso que tem fome, Assim é o perverso que domina sobre um povo pobre.

16 O príncipe, falto de entendimento, é também grande opressor; Mas quem aborrece a avareza, prolongará os seus dias.

17 O homem, carregado do sangue de alguém, Fugirá para a cova; que ninguém o retenha.

18 Aquele que anda em integridade, será salvo; Mas o perverso nos seus caminhos cairá de repente.

19 Aquele que lavra a sua terra, terá fartura de pão; Mas quem segue a ociosos, será cheio de indigência.

20 O homem fiel abundará em bênção; Mas quem se apressa em enriquecer, não ficará impune.

21 Deixar-se levar de respeitos humanos não é bom, Nem que o homem transgrida para obter um bocado de pão.

22 O avarento apressa-se em enriquecer, E não sabe que há de vir sobre ele a falta.

23 Aquele que repreende a um homem, achará depois mais favor, Do que aquele que lisonjeia com a língua.

24 O que despoja a seu pai ou a sua mãe e diz: Isto não é transgressão; Esse é companheiro de quem destrói.

25 O cobiçoso excita contendas; Mas aquele que confia em Jeová, prosperará.

26 Aquele que confia no seu coração é tolo; Mas quem anda em sabedoria, escapará.

27 O que dá ao pobre, não terá falta; Mas quem tapa os seus olhos, terá muitas maldições.

28 Quando os perversos se elevam, escondem-se os homens; Mas quando eles perecem, multiplicam-se os justos.