1 De João, o ancião, ao querido Gaio, que eu amo verdadeiramente.
2 Querido amigo, a minha oração é para que tudo te corra bem, e que tenhas tanta saúde quanto ao corpo como tens quanto à tua alma.
3 Pois tive muita alegria quando os irmãos que aí estiveram me vieram falar acerca da tua fidelidade e de como te conduzes conforme a verdade do evangelho. Não poderia ter maior alegria do que a de saber que os meus filhos vivem de acordo com a verdade.
5 Meu querido amigo, é uma boa obra que fazes para Deus quando recebes carinhosamente os irmãos que viajam e que por aí passam, mesmo aqueles que tu não conheces.
6 Eles deram aqui, na presença da igreja, testemunho da tua generosidade. Fazes bem em continuar a prover ao prosseguimento das suas viagens de uma forma que dignifica Deus.
7 Porque é para anunciar o nome do Senhor que eles viajam, sem nada receber daqueles que não são cristãos.
8 Devemos, portanto, nós próprios tomá-los a nosso cargo para que sejamos cooperantes na expansão da verdade.
9 Escrevi sobre certos assuntos à igreja, mas Diótrefes, que tudo faz para ter o primeiro lugar entre os cristãos ali, recusa aceitar as nossas directivas.
10 Pelo que, quando aí for, hei-de lembrar-lhe todo o mal que tem feito e toda a linguagem imprópria que profere contra mim. E não contente com isto, recusa receber os missionários que chegam de viagem, indo ao ponto de impedir aqueles que querem recebê-los, excluindo-os da igreja.
11 Querido amigo, não imites o mal mas o bem. Quem faz o bem é de Deus; mas quem continua praticando o que é mau não conhece Deus.
12 Quanto a Demétrio, toda a gente testemunha muito favoravelmente a seu respeito; e a própria verdade o apoia. Nós próprios também dizemos o mesmo, e sabes bem que falamos verdade.
13 Teria muito mais a dizer, mas não quero fazê-lo por carta, pois espero ver-te em breve e então falaremos pessoalmente.
1 Vanhin rakkaalle Gaiukselle, jota minä totuudessa rakastan.
2 Rakkaani, minä toivotan sinulle, että kaikessa menestyt ja pysyt terveenä, niinkuin sielusikin menestyy.
3 Minua ilahutti suuresti, kun veljet tulivat ja antoivat todistuksen sinun totuudestasi, niinkuin sinä totuudessa vaellatkin.
4 Minulla ei ole suurempaa iloa kuin se, että kuulen lasteni vaeltavan totuudessa.
5 Rakkaani, sinä toimit uskollisesti kaikessa, mitä teet veljien, vieläpä vieraittenkin hyväksi.
6 He ovat seurakunnan edessä antaneet todistuksen sinun rakkaudestasi; ja sinä teet hyvin, kun autat heitä eteenpäin heidän matkallaan, niinkuin Jumalan edessä arvollista on.
7 Sillä hänen nimensä tähden he ovat matkalle lähteneet eivätkä ota pakanoilta mitään.
8 Me olemme siis velvolliset ottamaan semmoisia vastaan, auttaaksemme yhdessä totuutta eteenpäin.
9 Minä kirjoitin seurakunnalle; mutta Diotrefes, joka haluaa olla ensimmäinen heidän joukossaan, ei ota meitä vastaan.
10 Sentähden minä, jos tulen, muistutan hänen teoistansa, mitä hän tekee, kun pahoilla sanoilla meistä juoruaa; ja vielä siihenkään tyytymättä, hän ei itse ota veljiä vastaan, vaan estää niitäkin, jotka tahtovat sen tehdä, ja ajaa heidät pois seurakunnasta.
11 Rakkaani, älä seuraa pahaa, vaan hyvää. Joka hyvin tekee, se on Jumalasta; joka pahoin tekee, se ei ole Jumalaa nähnyt.
12 Demetrius on kaikilta, jopa itse totuudeltakin, saanut hyvän todistuksen; ja mekin todistamme hänestä samaa, ja sinä tiedät, että meidän todistuksemme on tosi.
13 Minulla olisi paljon kirjoittamista sinulle, mutta en tahdo kirjoittaa sinulle musteella ja kynällä,
14 sillä minä toivon pian näkeväni sinut, ja silloin saamme suullisesti puhella. (G1:15) Rauha sinulle! Ystävät tervehtivät sinua. Tervehdys ystäville, kullekin erikseen.