2 Sim, um lírio entre espinhos;assim é a minha querida,quando a comparo às outras. Ela:
3 O meu amado é como uma macieira no meio das árvores do pomar,quando comparado com outros rapazes. Sento-me à sua desejada sombra; seu fruto é doce ao meu paladar.
4 Leva-me até à sala do banquete,e toda a gente pode ver como me ama.
5 Sustem-me com fruta, com uvas, com maçãs,pois que estou desfalecendo de amor.
6 Põe-me a sua mão esquerda debaixo da cabeçae com a direita abraça-me.
7 Ó filhas de Jerusalém, conjuro-vos,pelas gazelas e cervas dos bosques,que não acordem o meu amado. Deixem-no dormir!
8 Já o ouço, o meu amor! Lá vem ele, galopando sobre os montes,saltando por cima das colinas.
9 O meu querido é como um gamo,ou o filho dum veado. Vejam, aí está ele, por detrás do nosso muro;agora, está já a olhar pelas janelas.
10 Disse-me o meu amor: - Levanta-te, querida, minha bela,e vem.
11 Porque já passou o Inverno;a chuva parou, foi-se.
12 As flores começam a brotar nos campos;é o tempo dos cantos dos pássaros. Sim, chegou a Primavera.
13 As árvores enchem-se de folhase os cachos começam a aparecer nas vinhas. Já começam a cheirar bem! Levanta-te, amor, minha linda,e vem. Ele:
14 Minha pomba,que te escondes pelas fendas das penhas,no fundo dos desfiladeiros. Faz-me ouvir a tua voz tão doce; mostra-me o teu rosto encantador.
15 As raposinhas andam correndo pelas vinhas. Apanhem-nas,porque os cachos estão já todos a desabrochar. Ela:
16 O meu amor é meu,e eu sou dele. Ele apascenta o seu rebanho entre os lírios!
17 Antes que refresque o diae que caiam as sombras, volta, meu querido; faz-te semelhante a um gamo, ou ao filho dum veado sobre os montes de Beter.
1 Minä olen Saaronin kukkanen, olen laaksojen lilja.
2 Niinkuin lilja orjantappurain keskellä, niin on minun armaani neitosten keskellä.
4 Hän on vienyt minut viinimajaan; rakkaus on hänen lippunsa minun ylläni.
6 Hänen vasen kätensä on minun pääni alla, ja hänen oikea kätensä halaa minua.
7 Minä vannotan teitä, te Jerusalemin tyttäret, gasellien tai kedon peurojen kautta: älkää herätelkö, älkää häiritkö rakkautta, ennenkuin se itse haluaa.
8 Kuule! Rakkaani tulee! Katso, tuolla hän tulee hyppien vuorilla, kiitäen kukkuloilla.
9 Rakkaani on gasellin kaltainen tai nuoren peuran. Katso, tuolla hän seisoo seinämme takana, katsellen ikkunasta sisään, kurkistellen ristikoista.
11 Sillä katso, talvi on väistynyt, sateet ovat ohitse, ovat menneet menojaan.
12 Kukkaset ovat puhjenneet maahan, laulun aika on tullut, ja metsäkyyhkysen ääni kuuluu maassamme.
13 Viikunapuu tekee keväthedelmää, viiniköynnökset ovat kukassa ja tuoksuavat. Nouse, armaani, sinä kaunoiseni, ja tule.
15 Ottakaamme ketut kiinni, pienet ketut, jotka viinitarhoja turmelevat, sillä viinitarhamme ovat kukassa.
16 Rakkaani on minun, ja minä hänen-hänen, joka paimentaa liljojen keskellä.
17 Kunnes päivä viilenee ja varjot pakenevat, kiertele, rakkaani, kuin gaselli, kuin nuori peura tuoksuisilla vuorilla.