1 Au maître-chantre. Maskil (cantique) de David;
2 Lorsque Doëg, l'Iduméen, vint avertir Saül, et lui dit que David s'était rendu dans la maison d'Achimélec.
3 Pourquoi te glorifies-tu de la malice, homme puissant? La bonté de Dieu dure toujours.
4 Pareille au rasoir affilé, ta langue médite la ruine, artisan de fraudes!
5 Tu aimes le mal plus que le bien, le mensonge plus que les paroles justes. Sélah (pause).
6 Tu n'aimes que les paroles de destruction, langue perfide!
7 Aussi Dieu te détruira pour toujours; il te saisira et t'arrachera de ta tente; il te déracinera de la terre des vivants. (Sélah.)
8 Les justes le verront, et ils craindront; et ils se riront de lui:
9 Le voilà, cet homme qui n'avait point pris Dieu pour mettait sa force dans sa méchanceté!
10 Mais moi, comme un olivier verdoyant dans la maison à perpétuité.
11 Je te louerai toujours, parce que tu auras fait cela; et j'espérerai en ton nom, car il est propice, en faveur de tes fidèles.
1 Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı, 2 Tanrının sadık kullarına karşı 2 Bütün gün dilin yıkım tasarlar 2 Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
3 İyilikten çok kötülüğü, 2 Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. |iSela
4 Seni hileli dil seni! 2 Her yıkıcı sözü seversin.
5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak, 2 Seni kapıp çadırından fırlatacak, 2 Yaşam diyarından kökünü sökecek. |iSela
6 Doğrular bunu görünce korkacak, 2 Gülerek şöyle diyecekler:
7 ‹‹İşte bu adam, Tanrıya sığınmak istemedi, 2 Servetinin bolluğuna güvendi, 2 Başkalarını yıkarak güçlendi!››
8 Ama ben Tanrının evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim, 2 Sonsuza dek Tanrının sevgisine güvenirim.
9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için, 2 Sadık kullarının önünde umut bağlarım, 2 Çünkü adın iyidir.