1 Sitten on puhuttava epäjumalille uhratusta lihasta. Meillä kaikilla toki on tästä asiasta tieto. Mutta tieto tekee ylpeäksi, rakkaus sen sijaan rakentaa.

2 Jos joku luulee tietävänsä jotakin, hänellä ei vielä ole oikeaa tietoa.

3 Mutta jos joku rakastaa Jumalaa, hänet Jumala tuntee.

4 Epäjumalille uhratun lihan syömisestä sanon näin: Me tiedämme, ettei epäjumalia ole olemassa, on vain yksi ainoa Jumala.

5 Onhan tosin sekä taivaassa että maan päällä niin sanottuja jumalia, moniakin jumalia ja herroja, mutta

6 meillä on vain yksi Jumala, Isä. Hänestä on kaikki lähtöisin, ja hänen luokseen olemme matkalla. Meillä on vain yksi Herra, Jeesus Kristus. Hänen välityksellään on kaikki luotu, niin myös meidät.

7 Mutta kaikilla ei tätä tietoa ole. Tottumuksesta epäjumaliin jotkut lihaa syödessään edelleenkin ajattelevat, että se on epäjumalille uhrattua, ja tämä tahraa heidän epävarman omantuntonsa.

8 Ei ruoka vie meitä lähemmäs Jumalaa. Emme menetä mitään, jos jätämme syömättä, emmekä voita mitään, jos syömme.

9 Pitäkää kuitenkin huoli siitä, ettei tämä teidän vapautenne saa heikkoja kompastumaan.

10 Jos heikko veljesi näkee sinut, jolla on tietoa, aterialla epäjumalan temppelissä, eikö hänen omatuntonsa saa tästä tukea siihen, että hänkin voisi syödä uhrilihaa?

11 Näin sinun tietosi vie tuhoon tuon heikon, oman veljesi, jonka vuoksi Kristus on kuollut.

12 Kun te tällä tavoin teette syntiä veljiänne vastaan ja haavoitatte heidän horjuvaa omaatuntoaan, teette syntiä Kristusta vastaan.

13 Näin ollen: jos ruoka viettelee veljeni syntiin, en ikinä enää syö lihaa, jotta en viettelisi veljeäni.

1 Quanto às coisas sacrificadas aos ídolos, sabemos que todos temos ciência. A ciência incha, mas a caridade edifica;

2 se alguém pensa que conhece alguma coisa, não a conhece ainda como convém conhecer;

3 mas se alguém ama a Deus, esse é conhecido por ele.

4 Quanto, pois, ao comer das viandas sacrificadas aos ídolos, sabemos que um ídolo nada é no mundo, e que não há outro Deus senão só um.

5 Pois ainda que há os que se chamam deuses, quer no céu quer na terra (como há muitos deuses e muitos senhores),

6 para nós, contudo, há um só Deus, o Pai, de quem são todas as coisas, e para quem nós existimos; e um só Senhor, Jesus Cristo, por quem são todas as coisas, e nós outros por ele.

7 Todavia nem em todos há esse conhecimento; mas alguns, acostumados até agora com o ídolo, comem como de viandas sacrificadas a um ídolo; e a consciência deles, sendo fraca, é contaminada.

8 A comida, porém, não nos recomendará a Deus: não somos piores, se não comermos.

9 Mas vede que essa liberdade vossa não venha de alguma forma a ser pedra de tropeço para os fracos.

10 Pois se alguém te vir a ti que tens ciência, sentado à mesa em templo de ídolo, não será a consciência do tal, sendo ele fraco, animada a comer das coisas sacrificadas aos ídolos?

11 Pois pela tua ciência perece aquele que é fraco, teu irmão por quem Cristo morreu.

12 Assim pecando vós contra os irmãos e ferindo a sua consciência quando é fraca, pecais contra Cristo.

13 Por isso se a comida serve de pedra de tropeço a meu irmão, jamais comerei carne, para que eu não sirva de pedra de tropeço a meu irmão.