1 Minulle tuli tämä Herran sana:
3 Tehdäänkö sen puusta tarve-esineitä, veistetäänkö siitä edes nauloja, joihin voi ripustaa tavaroitaan?
4 Entä kun se on pantu nuotioon, kun tuli on polttanut sen molemmat päät ja keskiosa on kärventynyt -- onko sillä mitään käyttöä?
5 Silloinkaan, kun se oli ehyt, siitä ei veistetty esineitä, vielä vähemmän nyt, kun se on tulessa palanut ja kärventynyt. Mihin se enää kelpaa?
7 Minä käännän katseeni heihin, ja vaikka he pääsevät tulta pakoon, tuli lopulta koituu heidän tuhokseen. Niin te tulette tietämään, että minä olen Herra. Minä käännän katseeni heihin
1 Veio a mim a palavra de Jeová, dizendo:
2 Filho do homem, que se há de fazer do pau da vide em preferência ao de qualquer outro pau, do sarmento da vide que se acha entre as árvores do bosque?
3 Acaso tomar-se-á dela madeira para fazer alguma obra? ou fabricar-se-á dela uma estaca, para que se lhe pendure algum traste?
4 Eis que foi lançado no fogo para lhe servir de pasto; fogo devorou ambas as extremidades dele, e o meio dele está queimado; acaso presta ele para alguma obra?
5 Eis que quando ainda estava inteiro, não servia para obra alguma; quanto menos, quando o fogo o tiver devorado, e estiver queimado?
6 Por isso assim diz o Senhor Jeová: Bem como entre as árvores do bosque é o pau da vide, que dei ao fogo para lhe servir de pasto, assim darei os habitantes de Jerusalém.
7 Porei o meu rosto contra eles. Do fogo sairão, e o fogo os devorará; quando eu puser o meu rosto contra eles, sabereis que eu sou Jeová.
8 Farei da terra uma desolação, porque eles cometeram uma transgressão, diz o Senhor Jeová.