1 Minä onneton mies! Paljon olen kärsinyt, Herra on lyönyt minua vihansa sauvalla.
2 Hän kuljetti minua, hän vei minut pimeään, pilkkopimeään.
3 Hän on nostanut kätensä minua vastaan päivä päivältä yhä uudelleen.
4 Hän repi rikki ihoni, raateli lihani, murskasi kaikki luuni.
5 Hän rakensi varustuksia minua vastaan, ympäröi minut tuskan muurilla.
6 Keskelle pimeyttä hän pani minut asumaan, kuin kauan sitten kuolleitten joukkoon.
7 Hän sulki minun tieni, en pääse pakoon, hän pani minulle painavat kahleet.
8 Vaikka kuinka huudan ja valitan, hän ei kuule rukoustani.
9 Hän tukki tieni kivenjärkäleillä, antoi minun kulkea harhaan.
10 Hän väijyi minua kuin karhu, kuin leijona piilopaikassaan.
11 Hän eksytti minut tieltä, raateli minut, jätti hylättynä makaamaan.
12 Hän jännitti jousensa ja suuntasi nuolensa minua kohti.
13 Hän ampui minuun viinensä nuolet, lävisti rintani.
14 Minusta tuli kaiken kansan pilkka, ainainen ivan aihe.
15 Hän syötti minulle katkeria yrttejä, juotti karvasta juomaa.
16 Hän polki minut maan tomuun, pani hampaani jauhamaan soraa.
17 Minä kadotin onneni päivät, unohdin, millaista on elää rauhassa.
19 Kurjuuteni ja kodittomuuteni täyttää mieleni, kaikki maistuu myrkyltä ja koiruoholta.
20 Minä en voi unohtaa onnettomuuttani, en saa sitä mielestäni.
21 Kuitenkin minä toivon ja odotan, sillä minä ajattelen tätä:
22 Herran armoa on se, että vielä elämme, hänen laupeutensa ei lopu koskaan.
23 Joka aamu Herran armo on uusi, suuri on hänen uskollisuutensa.
25 Herra on hyvä sille, joka panee toivonsa häneen, sille, joka häntä etsii.
26 Hyvä on hiljaisuudessa toivoa apua Herralta.
27 Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
28 Istukoon hän yksin ja vaietkoon, kun Herra on pannut taakan hänen päälleen,
29 painakoon suunsa tomuun -- ehkä on toivoa vielä.
30 Kääntäköön hän poskensa lyöjäänsä kohti ja ottakoon vastaan pilkan.
31 Mutta Herra ei hylkää, ei hylkää iäksi.
32 Vaikka hän kurittaa, hän myös armahtaa, suuri on hänen laupeutensa.
33 Ei Herra iloitse siitä, että hän kurittaa ihmistä.
34 Kun kaikki vangiksi otetut murskataan jalkojen alle,
35 kun ihmisen oikeus vääristetään Korkeimman silmien edessä,
36 kun langetetaan väärä tuomio -- eikö Herra sitä näe?
37 Kenen sana toteutuu? Eikö kaikki tapahdu niin kuin Herra sanoo?
38 Eikö Korkeimman käskystä tule paha ja hyvä?
39 Mitä syytä eloon jääneellä on valittaa? Hän kärsii syntiensä tähden.
40 Tutkikaamme tietämme, tarkastelkaamme tekojamme ja palatkaamme Herran luo.
41 Kohottakaamme nyt kätemme, kohottakaamme sydämemme taivasta kohti, Jumalan luo.
42 Me olemme tehneet syntiä, kapinoineet sinua vastaan. Sinä et ole antanut anteeksi.
43 Sinä verhouduit vihaan ja vainosit meitä, surmasit säälimättä.
44 Sinä kätkeydyit pilveen, sen läpi ei rukous pääse.
45 Roskatunkioksi sinä teit meidät kaikkien kansojen keskelle.
46 Nyt kaikki vihollisemme irvistelevät meille.
47 Edessämme oli kauhu ja hauta, tuho kohtasi meidät.
48 Kyyneleet tulvivat silmistäni rakkaan kansani tuhon tähden.
49 Silmäni vuotavat lakkaamatta. Itkuni ei taukoa,
50 ennen kuin Herra katsoo taivaastaan ja näkee murheeni.
51 Kun katselen kaupunkini tytärten tuskaa, sieluuni koskee.
52 Viholliseni pyydystivät minua kuin lintua, kiihkeästi, ilman syytä.
53 He syöksivät minut elävänä kuoppaan, he kivittivät minua.
54 Kauhu tulvi pääni yli, minä ajattelin: loppuni on tullut.
55 Herra, kuopan syvyydestä minä huudan sinun nimeäsi.
56 Kuule ääneni! Älä sulje korviasi, kun anon apua ja pelastusta.
58 Herra, sinä ajat minun asiaani, sinä lunastat minut.
59 Kärsimäni vääryyden sinä näet, Herra. Hanki minulle oikeus.
60 Sinä näet vihollisteni kostonhimon, kaikki heidän juonensa.
61 Herra, sinä kuulet, kun he herjaavat minua, näet heidän juonensa.
62 Vastustajani ivaavat minua, puhuvat pahaa kaiket päivät.
63 Katso heitä: missä ikinä he istuvat tai seisovat, he laulavat pilkkalauluja minusta.
64 Herra, rankaise heitä heidän tekojensa mukaan.
65 Sokaise heidän järkensä, kiroa heidät.
66 Aja heitä takaa vihassasi, Herra, hävitä heidät taivaasi alta.
1 Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.
2 Ele guiou-me e fez-me andar nas trevas e não na luz.
3 Certamente fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.
4 Gastou a minha carne e a minha pele, quebrou-me os ossos.
5 Levantou trincheiras contra mim e cercou-me de fel e de trabalho.
6 Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estão mortos para sempre.
7 Cercou-me de uma sebe, de sorte que eu não posso sair; agravou os meus grilhões.
8 Quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.
9 Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortas as minhas veredas.
10 Fez-me como urso de emboscada, como leão em esconderijos.
11 Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; tornou-me em desolação.
12 Armou o seu arco, e pôs-me como alvo à seta.
13 Meteu nos meus rins as flechas da sua aljava.
14 Estou feito um objeto de escárnio para todo o meu povo; e o assunto da sua canção o dia todo.
15 Encheu-me de amargura, fartou-me de absinto.
16 Quebrou-me os dentes com pedrinhas, cobriu-me de cinzas.
17 Alongaste da paz a minha alma; estou esquecido da prosperidade.
18 Eu disse: Já pereceu de Jeová a minha força e a minha espectação.
19 Lembra-te da minha aflição e do meu andar errante, do absinto e do fel.
20 A minha alma ainda os conserva na memória, e está abatida dentro de mim.
21 Torno a trazer isso a mente, portanto tenho esperança.
22 As misericórdias de Jeová são a causa de não sermos consumidos, porque não falham as suas misericórdias.
23 Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 A minha porção é Jeová, diz a minha alma; portanto esperarei nele.
25 Bom é Jeová para os que esperam por ele, para a alma que o busca.
26 Boa coisa é esperar e aguardar em silêncio a salvação de Jeová.
27 Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
28 Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porque Jeová o pôs sobre ele.
29 Ponha a sua boca no pó, a ver se há esperança.
30 Dê a sua face ao que o fere; farte-se de opróbrio.
31 Pois o Senhor não rejeitará para sempre.
32 Embora entristeça, contudo terá compaixão segundo a multidão das suas misericórdias.
33 Porquanto não aflige nem oprime os filhos dos homens.
34 O esmagar debaixo dos pés todos os presos da terra,
35 O perverter o direito de um homem diante do Altíssimo,
36 O subverter ao homem no seu pleito, não são do agrado do Senhor.
37 Quem é o que diz uma coisa que se realiza, quando o Senhor o não mandar?
38 Acaso não é da boca do Altíssimo que saem o mal e o bem?
39 Por que se queixa o vivente? por que se queixa o varão do castigo dos seus pecados?
40 Esquadrinhemos e provemos os nossos caminhos e voltemos a Jeová.
41 Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus que está nos céus.
42 Nós transgredimos e nos rebelamos; tu não nos perdoaste.
43 Cobriste-nos de ira e nos perseguiste; mataste-nos e não mostraste piedade.
44 Cobriste-nos de nuvens, para que a nossa oração não passe.
45 Puseste-nos como escória e refugo no meio dos povos.
46 Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.
47 O pavor e a cova são vindos sobre nós, a assolação e a destruição.
48 Dos meus olhos correm rios de água por causa da destruição da filha do meu povo.
49 Os meus olhos derramam lágrimas e não cessam, sem haver intermissão,
50 Até que Jeová olhe e veja lá do céu.
51 Os meus olhos afligem a minha alma por causa de todos os filhos da minha cidade.
52 Como ave me caçaram os que, sem causa, são os meus inimigos.
53 Cortaram-me a vida na masmorra, e puseram sobre mim uma pedra.
54 Correram águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55 Da mais profunda masmorra invoquei o teu nome, Jeová.
56 Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Chegaste-nos no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 Pleiteaste, Senhor, as causas da minha alma; remiste a minha vida.
59 Viste, Jeová, o mal que sofri; julga tu a minha causa.
60 Viste toda a sua vingança e todos os seus desígnios contra mim.
61 Ouviste, Jeová, o seu opróbrio e todos os seus desígnios contra mim;
62 Os lábios dos que se levantam contra mim, e a sua meditação contra mim o dia todo.
63 Observa-os, ao sentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64 Tu, Jeová, lhes darás a recompensa segundo a obra das suas mãos.
65 Dar-lhes-ás dureza de coração, dar-lhes-ás a tua maldição.
66 Em ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos céus de Jeová.