1 Paul and Timothy, servants of Christ Jesus, To all the saints in Christ Jesus who are at Philip'pi, with the bishops and deacons:

2 Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

3 I thank my God in all my remembrance of you,

4 always in every prayer of mine for you all making my prayer with joy,

5 thankful for your partnership in the gospel from the first day until now.

6 And I am sure that he who began a good work in you will bring it to completion at the day of Jesus Christ.

7 It is right for me to feel thus about you all, because I hold you in my heart, for you are all partakers with me of grace, both in my imprisonment and in the defense and confirmation of the gospel.

8 For God is my witness, how I yearn for you all with the affection of Christ Jesus.

9 And it is my prayer that your love may abound more and more, with knowledge and all discernment,

10 so that you may approve what is excellent, and may be pure and blameless for the day of Christ,

11 filled with the fruits of righteousness which come through Jesus Christ, to the glory and praise of God.

12 I want you to know, brethren, that what has happened to me has really served to advance the gospel,

13 so that it has become known throughout the whole praetorian guard and to all the rest that my imprisonment is for Christ;

14 and most of the brethren have been made confident in the Lord because of my imprisonment, and are much more bold to speak the word of God without fear.

15 Some indeed preach Christ from envy and rivalry, but others from good will.

16 The latter do it out of love, knowing that I am put here for the defense of the gospel;

17 the former proclaim Christ out of partisanship, not sincerely but thinking to afflict me in my imprisonment.

18 What then? Only that in every way, whether in pretense or in truth, Christ is proclaimed; and in that I rejoice.

19 Yes, and I shall rejoice. For I know that through your prayers and the help of the Spirit of Jesus Christ this will turn out for my deliverance,

20 as it is my eager expectation and hope that I shall not be at all ashamed, but that with full courage now as always Christ will be honored in my body, whether by life or by death.

21 For to me to live is Christ, and to die is gain.

22 If it is to be life in the flesh, that means fruitful labor for me. Yet which I shall choose I cannot tell.

23 I am hard pressed between the two. My desire is to depart and be with Christ, for that is far better.

24 But to remain in the flesh is more necessary on your account.

25 Convinced of this, I know that I shall remain and continue with you all, for your progress and joy in the faith,

26 so that in me you may have ample cause to glory in Christ Jesus, because of my coming to you again.

27 Only let your manner of life be worthy of the gospel of Christ, so that whether I come and see you or am absent, I may hear of you that you stand firm in one spirit, with one mind striving side by side for the faith of the gospel,

28 and not frightened in anything by your opponents. This is a clear omen to them of their destruction, but of your salvation, and that from God.

29 For it has been granted to you that for the sake of Christ you should not only believe in him but also suffer for his sake,

30 engaged in the same conflict which you saw and now hear to be mine.

1 παυλος και τιμοθεος δουλοι ιησου χριστου πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις

2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου

3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων

4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος

5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο πρωτης ημερας αχρι του νυν

6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρις ημερας ιησου χριστου

7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας

8 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις ιησου χριστου

9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει

10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου

11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης των δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου

12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν

13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν

14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον λαλειν

15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν

16 οι μεν εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν επιφερειν τοις δεσμοις μου

17 οι δε εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι

18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι

19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου

20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου

21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος

22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω

23 συνεχομαι γαρ εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω μαλλον κρεισσον

24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας

25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως

26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας

27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου

28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις αυτοις μεν εστιν ενδειξις απωλειας υμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου

29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν

30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον {VAR1: ιδετε } {VAR2: ειδετε } εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι