1 När du sitter till bords med en furste, så besinna väl vad du har framför dig,

2 och sätt en kniv på din strupe, om du är alltför hungrig.

3 Var ej lysten efter hans smakliga rätter, ty de äro en bedräglig kost.

4 Möda dig icke för att bliva rik; avstå från att bruka klokskap.

5 Låt icke dina blickar flyga efter det som ej har bestånd; ty förvisso gör det sig vingar och flyger sin väg, såsom örnen mot himmelen.

6 Ät icke den missunnsammes bröd, och var ej lysten efter hans smakliga rätter;

7 ty han förfar efter sina själviska beräkningar. »Ät och drick» kan han val säga till dig, men hans hjärta är icke med dig.

8 Den bit du har ätit måste du utspy, och dina vänliga ord har du förspillt.

9 Tala icke för en dåres öron, ty han föraktar vad klokt du säger.

10 Flytta icke ett gammalt råmärke, och gör icke intrång på de faderlösas åkrar.

11 Ty deras bördeman är stark; han skall utföra deras sak mot dig.

12 Vänd ditt hjärta till tuktan och dina öron till de ord som giva kunskap.

13 Låt icke gossen vara utan aga; ty om du slår honom med riset, så bevaras han från döden;

14 ja, om du slår honom med riset, så räddar du hans själ undan dödsriket.

15 Min son, om ditt hjärta bliver vist, så gläder sig ock mitt hjärta;

16 ja, mitt innersta fröjdar sig, när dina läppar tala vad rätt är.

17 Låt icke ditt hjärta avundas syndare, men nitälska för HERRENS fruktan beständigt.

18 Förvisso har du då en framtid, och ditt hopp varder icke om intet.

19 Hör, du min son, och bliv vis, och låt ditt hjärta gå rätta vägar.

20 Var icke bland vindrinkare, icke bland dem som äro överdådiga i mat.

21 Ty drinkare och frossare bliva fattiga, och sömnaktighet giver trasiga kläder.

22 Hör din fader, som har fött dig, och förakta icke din moder, när hon varder gammal.

23 Sök förvärva sanning, och avhänd dig henne icke, sök vishet och tukt och förstånd.

24 Stor fröjd har den rättfärdiges fader; den som har fått en vis son har glädje av honom.

25 Må då din fader och din moder få glädje, och må hon som har fött dig kunna fröjda sig.

26 Giv mig, min son, ditt hjärta, och låt mina vägar behaga dina ögon.

27 Ty skökan är en djup grop, och nästans hustru är en trång brunn.

28 Ja, såsom en rövare ligger hon på lur och de trolösas antal förökar hon bland människorna.

29 Var är ve, var är jämmer? Var äro trätor, var är klagan? Var äro sår utan sak? Var äro ögon höljda i dunkel?

30 Jo, där man länge sitter kvar vid vinet, där man samlas för att pröva kryddade drycker.

31 Så se då icke på vinet, att det är så rött, att det giver sådan glans i bägaren, och att det så lätt rinner ned.

32 På sistone stinger det ju såsom ormen, och likt basilisken sprutar det gift.

33 Dina ögon få då skåda sällsamma syner, och ditt hjärta talar förvända ting.

34 Det är dig såsom låge du i havets djup, eller såsom svävade du uppe i en mast:

35 »De slå mig, men åt vållar mig ingen smärta, de stöta mig, men jag känner det icke. När skall jag då vakna upp, så att jag återigen får skaffa mig sådant?»

1 Kiam vi sidiĝos, por manĝi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaŭ vi;

2 Kaj vi metu tranĉilon al via gorĝo, Se vi estas avidulo.

3 Ne deziru liajn bongustajn manĝojn; Ĉar ĝi estas trompa pano.

4 Ne penu riĉiĝi; Forlasu vian pripensadon.

5 Ĉu vi direktos viajn okulojn al ĝi? ĝi jam ne ekzistos; Ĉar riĉeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ĉielo.

6 Ne manĝu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn.

7 Ĉar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaŭ estas: Manĝu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.

8 La pecon, kiun vi manĝis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.

9 En la orelojn de malsaĝulo ne parolu; Ĉar li malŝatos la saĝecon de viaj vortoj.

10 Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.

11 Ĉar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraŭ vi.

12 Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.

13 Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.

14 Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de Ŝeol.

15 Mia filo, se via koro estos saĝa, Tiam ĝojos ankaŭ mia koro.

16 Kaj mia internaĵo ĝojos, Kiam viaj lipoj parolos ĝustaĵon.

17 Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaŭ la Eternulo ĉiutage.

18 Ĉar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdiĝos.

19 Aŭskultu vi, mia filo, kaj estu saĝa, Kaj direktu vian koron al la ĝusta vojo.

20 Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manĝas tro da viando;

21 Ĉar drinkemulo kaj manĝegemulo malriĉiĝos, Kaj dormemulo havos sur si ĉifonaĵojn.

22 Aŭskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malŝatu vian patrinon, kiam ŝi maljuniĝos.

23 Veron aĉetu, kaj ne vendu saĝon Kaj instruon kaj prudenton.

24 Grandan ĝojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saĝulo ĝojos pro li.

25 Via patro kaj via patrino ĝojos, Kaj via naskintino triumfos.

26 Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plaĉu miaj vojoj.

27 Ĉar malĉastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.

28 Ŝi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas ĉirkaŭ si perfidulojn.

29 Ĉe kiu estas ploro? ĉe kiu estas ĝemoj? ĉe kiu estas malpaco? Ĉe kiu estas plendoj? ĉe kiu estas senkaŭzaj batoj? Ĉe kiu estas malklaraj okuloj?

30 Ĉe tiuj, kiuj sidas malfrue ĉe vino, Ĉe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaĵon.

31 Ne rigardu la vinon, kiel ruĝa ĝi estas, Kiel ĝi brilas en la pokalo, kiel glate ĝi eniras:

32 En la fino ĝi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.

33 Viaj okuloj vidos fremdaĵojn, Kaj via koro parolos malĝustaĵojn.

34 Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.

35 Ili batis min, sed ĝi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekiĝos, mi denove tion serĉos.