1 Lembra-te, Jeová, do que nos tem acontecido: Considera e olha para o nosso opróbrio.

2 A nossa herança passou a estrangeiros, As nossas casas a forasteiros.

3 Somos órfãos sem pai, Nossas mães são como viúvas.

4 A nossa água por dinheiro a temos bebido, A nossa lenha nos é vendida.

5 Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços, Estamos cansados e não temos descanso.

6 Submetemo-nos aos egípcios, E aos assírios, para sermos fartos de pão.

7 Nossos pais pecaram, e já não existem; E nós levamos as iniqüidades deles.

8 Servos dominam sobre nós, Não há quem nos livre da mão deles.

9 Com perigo das nossas vidas obtemos o nosso pão, Por causa da espada do deserto.

10 A nossa pele está abraseada como um forno, Por causa do calor ardente da fome.

11 Humilharam as mulheres em Sião, As donzelas nas cidades de Judá.

12 Foram pendurados pelas mãos os príncipes, As faces dos anciãos não foram honradas.

13 Os mancebos levaram a mó, E os meninos tropeçaram debaixo das cargas de lenha,

14 Os anciãos deixaram de se assentar nas portas, Os moços deixaram da sua música.

15 Desvaneceu-se o gozo do nosso coração; Converteu-se em lamentação a nossa dança.

16 Caiu da nossa cabeça a coroa, Ai de nós! porque temos pecado.

17 Portanto desmaia o nosso coração; Por isso se escurecem os nossos olhos.

18 Pelo monte de Sião, que está desolado, Os chacais andam por ele.

19 Tu, Jeová, permaneces para sempre; O teu trono subsiste de geração em geração.

20 Por que te esqueces de nós para sempre; E nos abandonas por tanto tempo?

21 Converte-nos a ti, Jeová, e seremos convertidos; Renova os nossos dias como dantes;

22 Se é que não nos tens de todo rejeitado, Se é que não estás sobremaneira irado contra nós.

1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?