1 Paulo e Timóteo, servos de Cristo Jesus, a todos os santos em Cristo Jesus que estão em Filipos, com os bispos e diáconos:

2 Graça a vós e paz da parte de Deus nosso Pai e da do Senhor Jesus Cristo.

3 Dou graças ao meu Deus por toda a lembrança que de vós tenho,

4 sempre em todas as minhas súplicas por todos vós rogando com alegria

5 pela vossa cooperação a favor do Evangelho desde o primeiro dia até agora;

6 estando eu persuadido disto mesmo, de que aquele que em vós começou a boa obra, a aperfeiçoará até o dia de Cristo Jesus;

7 como é justo que eu pense assim de todos vós, porque vos tenho no meu coração, porquanto todos vós sois participantes comigo da graça tanto nas minhas prisões como na defesa e confirmação do Evangelho.

8 Pois Deus é minha testemunha das saudades que tenho de todos vós na terna misericórdia de Cristo Jesus.

9 Isto rogo, que vosso amor cresça cada vez mais no pleno conhecimento e em todo o discernimento;

10 para que aproveis as coisas que são excelentes, a fim de que sejais sinceros e sem ofensa para o dia de Cristo;

11 cheios do fruto de justiça, que é por meio de Jesus Cristo, para glória e louvor de Deus.

12 Quero, porém, irmãos, que conheçais que as coisas que me aconteceram, têm antes contribuído para o progresso do Evangelho,

13 de maneira que as minhas prisões se tornaram manifestas em Cristo a toda a guarda pretoriana, e a todos os demais;

14 e que a maioria dos irmãos, animados no Senhor pelas minhas prisões, são muito mais corajosos em falar sem temor a palavra de Deus.

15 Alguns há, na verdade, que pregam a Cristo até por inveja e contenda, e outros o fazem de boa vontade:

16 estes por caridade, sabendo que estou posto para a defesa do Evangelho,

17 mas aqueles por discórdia anunciam a Cristo, não sinceramente, julgando suscitar-me tribulação nas minhas prisões.

18 Mas que importa? contanto que de qualquer modo, ou por pretexto ou por verdade, Cristo seja anunciado; nisto me regozijo, e me regozijarei;

19 porque sei que isto me resultará em salvação pela vossa súplica e pelo socorro do Espírito de Jesus Cristo,

20 segundo a minha ardente expectativa e esperança de que em nada serei envergonhado, antes com toda a ousadia, como sempre, assim agora Cristo será engrandecido no meu corpo, quer pela vida, quer pela morte.

21 Pois para mim o viver é Cristo, e o morrer é lucro.

22 Mas se o viver na carne resultar em fruto do meu trabalho, não sei então o que hei de escolher.

23 Porém de ambos os lados estou em aperto, porque tenho o desejo de partir e estar com Cristo, pois é muitíssimo melhor;

24 mas o permanecer na carne é mais necessário por vossa causa.

25 Persuadido disto, sei que ficarei e continuarei com todos vós para o vosso progresso e gozo da fé,

26 a fim de que o motivo da vossa glória cresça por mim em Cristo Jesus pela minha presença de novo convosco.

27 Somente portai-vos duma maneira digna do Evangelho de Cristo, para que, ou indo ver-vos, ou estando ausente, eu ouça dizer de vós que permaneceis em um só espírito, lutando com uma só alma pela fé do Evangelho;

28 e que em nada estais atemorizados pelos vossos adversários, o que para eles é uma prova de perdição, mas para vós de salvação, e isto da parte de Deus.

29 Pois vos foi concedido por amor de Cristo, não somente o crer nele, mas ainda o padecer por ele,

30 sofrendo o mesmo combate que vistes em mim, e agora ouvis que está em mim.

1 Παυλος και Τιμοθεος, δουλοι του Ιησου Χριστου, προς παντας τους αγιους εν Χριστω Ιησου τους οντας εν Φιλιπποις μετα των επισκοπων και διακονων.

2 χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.

3 Ευχαριστω τον Θεον μου οσακις σας ενθυμουμαι,

4 παντοτε εν παση προσευχη μου υπερ παντων υμων δεομενος μετα χαρας,

5 δια την εις το ευαγγελιον κοινωνιαν σας απο της πρωτης ημερας μεχρι του νυν,

6 βεβαιος ων εις αυτο τουτο, οτι εκεινος οστις ηρχισεν εις εσας καλον εργον θελει επιτελεσει αυτο μεχρι της ημερας του Ιησου Χριστου,

7 καθως ειναι δικαιον εις εμε να φρονω τουτο περι παντων υμων, διοτι σας εχω εν τη καρδια μου, και εισθε παντες σεις και εις τα δεσμα μου και εις την απολογιαν και εις την βεβαιωσιν του ευαγγελιου συγκοινωνοι μου της χαριτος.

8 Διοτι μαρτυς μου ειναι ο Θεος, οτι σας επιποθω παντας με σπλαγχνα Ιησου Χριστου.

9 Και τουτο προσευχομαι, να περισσευση η αγαπη σας ετι μαλλον και μαλλον εις επιγνωσιν και εις πασαν νοησιν,

10 δια να διακρινητε τα διαφεροντα, ωστε να ησθε ειλικρινεις και απροσκοποι μεχρι της ημερας του Χριστου,

11 πληρεις καρπων δικαιοσυνης των δια του Ιησου Χριστου εις δοξαν και επαινον Θεου.

12 Θελω δε να εξευρητε, αδελφοι, οτι τα συμβαντα εις εμε συνετρεξαν μαλλον εις προοδον του ευαγγελιου,

13 ωστε τα δια τον Χριστον δεσμα μου εγειναν φανερα εις ολον το πραιτωριον και εις παντας τους λοιπους,

14 και οι πλειοτεροι των εν Κυριω αδελφων πεποιθοτες εις τα δεσμα μου τολμωσι περισσοτερον να κηρυττωσιν αφοβως τον λογον.

15 Τινες μεν και δια φθονον και εριδα, τινες δε και απο καλης θελησεως κηρυττουσι τον Χριστον·

16 οι μεν κηρυττουσιν εξ αντιζηλιας τον Χριστον, ουχι εν καθαροτητι, νομιζοντες οτι προσθετουσι θλιψιν εις τα δεσμα μου·

17 οι δε εξ αγαπης, εξευροντες οτι ειμαι τεταγμενος εις απολογιαν του ευαγγελιου.

18 Τι λοιπον πλην κατα παντα τροπον, ειτε επι προφασει ειτε τη αληθεια, ο Χριστος κηρυττεται· και εις τουτο χαιρω αλλα και θελω χαιρει.

19 Διοτι εξευρω οτι τουτο θελει αποβη εις εμε προς σωτηριαν δια της δεησεως σας και δια της βοηθειας, του Πνευματος του Ιησου Χριστου,

20 κατα την σταθεραν προσδοκιαν και ελπιδα μου οτι δεν θελω αισχυνθη εις ουδεν, αλλα μετα πασης παρρησιας ως παντοτε και τωρα θελει μεγαλυνθη ο Χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου.

21 Διοτι εις εμε το ζην ειναι ο Χριστος και το αποθανειν κερδος.

22 Αλλ' εαν το να ζω εν σαρκι τουτο συμβαλλη εις καρποφοριαν του εργου μου, και τι να εκλεξω δεν γνωριζω.

23 Διοτι στενοχωρουμαι υπο των δυο, εχων μεν την επιθυμιαν να αναχωρησω και να ειμαι με τον Χριστον· διοτι ειναι πολυ πλεον καλητερον·

24 το να μενω ομως εν τη σαρκι ειναι αναγκαιοτερον δια σας.

25 Και τουτο εξευρω εν πεποιθησει οτι θελω μεινει και συμπαραμεινει μετα παντων υμων δια την εις την πιστιν προκοπην σας και χαραν,

26 δια να περισσευη δι' εμου το καυχημα σας εις τον Ιησουν Χριστον δια της εμης παλιν παρουσιας προς εσας.

27 Μονον πολιτευεσθε αξιως του ευαγγελιου του Χριστου, δια να ακουσω, ειτε οταν ελθω και σας ιδω ειτε ενω ειμαι απων, την καταστασιν σας, οτι στεκεσθε εις εν πνευμα, συναγωνιζομενοι εν μια ψυχη δια την πιστιν του ευαγγελιου,

28 και μη φοβιζομενοι εις ουδεν απο των εναντιων, το οποιον εις αυτους μεν ειναι ενδειξις απωλειας, εις εσας δε σωτηριας, και τουτο απο Θεου·

29 διοτι εις εσας εχαρισθη το υπερ Χριστου, ου μονον το να πιστευητε εις αυτον, αλλα και το να πασχητε υπερ αυτου,

30 εχοντες τον αυτον αγωνα, οποιον ειδετε εν εμοι και τωρα ακουετε εν εμοι.