1 Chamou Jeová a Moisés, e disse-lhe da tenda da revelação:
2 Fala aos filhos de Israel e dize-lhes: Quando algum de vós oferecer uma oblação a Jeová, do gado, isto é, do gado vacum ou gado miúdo, oferecereis as vossas oblações.
3 Se a sua oblação for holocausto tirado do gado vacum, oferecerá ele um macho sem defeito; oferecê-lo-á à porta da tenda da revelação, para que seja aceito diante de Jeová.
4 Porá a mão sobre a cabeça do holocausto; e este será aceito a favor dele para lhe servir de expiação.
5 Ele matará o novilho diante de Jeová: os filhos de Arão, os sacerdotes, oferecerão o sangue, e o aspergirão ao redor sobre o altar que está à porta da tenda da revelação.
6 Então ele esfolará o holocausto, e o cortará em pedaços.
7 Os filhos de Arão, o sacerdote, porão fogo sobre o altar, e colocarão em ordem lenha sobre o fogo.
8 Os filhos de Arão, os sacerdotes, colocarão em ordem os pedaços, a saber, a cabeça e a gordura, sobre a lenha que está no fogo em cima do altar;
9 mas os intestinos e as pernas do novilho ele os lavará com água. O sacerdote queimará tudo isso sobre o altar como holocausto, oferta queimada, de suave cheiro a Jeová.
10 Se a sua oblação em holocausto for do gado miúdo, das ovelhas ou das cabras, oferecerá ele um macho sem defeito.
11 Matá-lo-á diante de Jeová ao lado do altar que olha para o norte, e os filhos de Arão, os sacerdotes, aspergirão o sangue sobre o altar em redor.
12 Então ele o cortará em pedaços; e juntamente com a cabeça e a gordura o sacerdote os porá em ordem sobre a lenha que está no fogo em cima do altar;
13 mas os intestinos e as pernas ele os lavará com água. O sacerdote oferecerá tudo isso, e o queimará sobre o altar; holocausto é, oferta queimada, de suave cheiro a Jeová.
14 Se a sua oblação a Jeová for holocausto tirado das aves, a sua oblação que oferecerá será de rolas ou de pombinhos.
15 O sacerdote a trará ao altar, e lhe destroncará o pescoço, e a queimará sobre o altar. O sangue dela ele fará correr sobre a borda do altar,
16 tirará o papo e seu excremento, e o lançará junto ao altar para o lado do oriente, no lugar da cinza.
17 Fendê-la-á perto das asas, porém não a partirá; o sacerdote a queimará sobre o altar, em cima da lenha que está no fogo; holocausto é, oferta queimada, de suave cheiro a Jeová.
1 Και εκαλεσε Κυριος τον Μωυσην και ελαλησε προς αυτον εκ της σκηνης του μαρτυριου, λεγων,
2 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Εαν τις απο σας προσφερη δωρον προς τον Κυριον, θελετε προσφερει το δωρον σας απο των κτηνων, απο των βοων η απο των προβατων.
3 Εαν το δωρον αυτου ηναι ολοκαυτωμα απο των βοων, αρσενικον αμωμον ας προσφερη αυτο· παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου θελει προσφερει αυτο, δια να ηναι δεκτον ενωπιον του Κυριου.
4 Και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην του ολοκαυτωματος και θελει εισθαι δεκτον υπερ αυτου, δια να γεινη εξιλεωσις περι αυτου.
5 Και θελουσι σφαξει τον μοσχον ενωπιον Κυριου· και οι υιοι του Ααρων, οι ιερεις, θελουσι φερει το αιμα και θελουσι ραντισει το αιμα κυκλω επι το θυσιαστηριον το παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.
6 Και θελουσιν εκδαρει το ολοκαυτωμα και θελουσι διαμελισει αυτο κατα τα μελη αυτου.
7 Και οι υιοι του Ααρων του ιερεως θελουσι βαλει πυρ επι το θυσιαστηριον και θελουσι στοιβασει ξυλα επι το πυρ.
8 Και οι υιοι του Ααρων, οι ιερεις, θελουσιν επιστοιβασει τα μελη, την κεφαλην και το στεαρ, επι τα ξυλα τα επι του πυρος, του επι του θυσιαστηριου·
9 τα δε εντοσθια αυτου και τους ποδας αυτου θελουσι πλυνει με υδωρ· και θελει καυσει ο ιερευς τα παντα επι του θυσιαστηριου· ολοκαυτωμα ειναι, θυσια γινομενη δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.
10 Εαν δε το δωρον αυτου δια το ολοκαυτωμα ηναι εκ των ποιμνιων, εκ των προβατων η εκ των αιγων, αρσενικον αμωμον θελει προσφερει αυτο.
11 Και θελουσι σφαξει αυτο εις τα πλαγια του θυσιαστηριου προς βορραν ενωπιον Κυριου· και θελουσι ραντισει οι υιοι του Ααρων, οι ιερεις, το αιμα αυτου επι το θυσιαστηριον κυκλω·
12 και θελουσι διαμελισει αυτο κατα τα μελη αυτου και την κεφαλην αυτου και το στεαρ αυτου· και θελει επιστοιβασει αυτα ο ιερευς επι τα ξυλα τα επι του πυρος του επι του θυσιαστηριου·
13 τα δε εντοσθια και τους ποδας θελουσι πλυνει με υδωρ· και θελει φερει τα παντα ο ιερευς και καυσει αυτα επι του θυσιαστηριου· ολοκαυτωμα ειναι, θυσια γινομενη δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.
14 Και εαν το δωρον αυτου προς τον Κυριον ηναι ολοκαυτωμα απο πτηνων, τοτε θελει προσφερει το δωρον αυτου απο τρυγονων η απο νεοσσων περιστερων.
15 Και θελει προσαγαγει αυτο ο ιερευς προς το θυσιαστηριον και θελει αποκοψει δια των ονυχων την κεφαλην αυτου και καυσει αυτο επι του θυσιαστηριου· και το αιμα αυτου θελει στραγγισει προς το πλαγιον του θυσιαστηριου·
16 και θελει εκβαλει τον προλοβον αυτου μετα της κοπρου αυτου και ριψει αυτα εις τα πλαγια του θυσιαστηριου κατα ανατολας, εις τον τοπον της στακτης·
17 και θελει διασχισει αυτο εκ των πτερυγων αυτου, πλην δεν θελει διαχωρισει και θελει καυσει αυτο ο ιερευς επι του θυσιαστηριου, επι των ξυλων των επι του πυρος· ολοκαυτωμα ειναι, θυσια γινομενη δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.