1 Oráculo no tocante a Nínive. Livro da visão de Naum o Elcosita.
2 Jeová é Deus zeloso e vingador; Jeová é vingador e cheio de indignação; Jeová toma vingança dos seus adversários, e reserva indignação para os seus inimigos.
3 Jeová é tardio em irar-se, e grande em poder, e de maneira alguma terá por inocente o culpado; Jeová tem o seu caminho no turbilhão e na tempestade, e as nuvens são o pó dos seus pés.
4 Ele repreende o mar, e fá-lo secar, e esgota todos os rios; Basã desfalece como também o Carmelo, e a flor do Líbano se murcha.
5 Os montes tremem por causa dele, e os outeiros se derretem; diante dele se subleva a terra, sim, o mundo e todos os que nele habitam.
6 Quem poderá subsistir na face da sua indignação? e quem poderá permanecer no furor da sua ira? o seu furor se derrama como fogo, e por ele as rochas estão fendidas.
7 Jeová é bom, uma fortaleza no dia da tribulação; ele conhece os que nele confiam,
8 Com uma inundação trasbordante acabará duma vez com o lugar dela, e perseguirá os seus inimigos até lançá-los nas trevas.
9 Que é o que projetais contra Jeová? ele vai destruir duma vez; não se levantará por duas vezes a angústia.
10 Pois ainda que eles são como os espinhos que se entrelaçam, e são ensopados no seu vinho, serão de todo consumidos como restolho seco.
11 De ti saiu quem planeja o mal contra Jeová, quem aconselha a maldade.
12 Assim diz Jeová: Embora sejam completos, e bem assim numerosos, ainda assim serão exterminados, e ele passará. Ainda que te hei afligido, não te afligirei mais.
13 Agora quebrarei o seu jugo de sobre ti, e romperei as tuas cadeias.
14 Jeová deu ordem a respeito de ti, que não haja mais semente do teu nome; da casa dos teus deuses exterminarei as imagens esculpidas e as imagens fundidas; farei a tua sepultura, porque és vil.
15 Eis sobre os montes os pés do que traz boas novas, que anuncia paz! Celebra as tuas festas, ó Judá, cumpre os teus votos, porque o ímpio não tornará mais a passar por ti; ele é de todo exterminado.
1 Η κατα της Νινευη προφητεια· βιβλιον της ορασεως Ναουμ του Ελκοσαιου.
2 Ζηλοτυπος ειναι ο Θεος και εκδικειται ο Κυριος· ο Κυριος εκδικειται και οργιζεται· ο Κυριος θελει εκδικηθη τους εναντιους αυτου και φυλαττει οργην κατα των εχθρων αυτου.
3 Ο Κυριος ειναι μακροθυμος και μεγας την ισχυν, και ουδολως θελει αθωωσει τον ασεβη· η οδος του Κυριου ειναι μετα ανεμοστροβιλου και θυελλης, και νεφελαι ο κονιορτος των ποδων αυτου.
4 Επιτιμα την θαλασσαν και ξηραινει αυτην και καταξηραινει παντας τους ποταμους· μαραινεται η Βασαν και ο Καρμηλος και το ανθος του Λιβανου μαραινεται.
5 Τα ορη σειονται απ' αυτου και οι λοφοι διαλυονται, η δε γη τρεμει απο της παρουσιας αυτου, ναι, η οικουμενη, και παντες οι κατοικουντες εν αυτη.
6 Τις δυναται να ανθεξη ενωπιον της αγανακτησεως αυτου; και τις δυναται να σταθη εις την εξαψιν της οργης αυτου; ο θυμος αυτου εκχεεται ως πυρ και οι βραχοι συντριβονται εμπροσθεν αυτου.
7 Ο Κυριος ειναι αγαθος, οχυρωμα εν ημερα θλιψεως, και γνωριζει τους ελπιζοντας επ' αυτον.
8 Πλην με πλημμυραν κατακλυζουσαν θελει καμει συντελειαν του τοπου αυτης, και σκοτος θελει καταδιωξει τους εχθρους αυτου.
9 Τι βουλευεσθε κατα του Κυριου; αυτος θελει καμει συντελειαν· θλιψις δεν θελει επελθει εκ δευτερου.
10 Διοτι ενω συμπεριπλεκονται ως ακανθαι και μεθυουσιν ως μεθυσται, θελουσι καταναλωθη ως καταξηρον αχυρον.
11 Απο σου εξηλθε διαλογιζομενος πονηρα κατα του Κυριου, συμβουλος πονηρος.
12 Ουτω λεγει Κυριος· Αν και ηναι εν τη ακμη αυτων και ετι πολλοι, θελουσιν ομως κουρευθη, οταν αυτος διαβη· αν και σε κατεθλιψα, δεν θελω σε καταθλιψει πλεον.
13 Διοτι τωρα θελω συντριψει τον ζυγον αυτου απο σου και θελω διαρρηξει τους δεσμους σου.
14 Και ο Κυριος εδωκε προσταγην περι σου, οτι δεν θελει σπαρθη πλεον εκ του ονοματος σου· απο του οικου των θεων σου θελω εκκοψει τα γλυπτα και τα χωνευτα· θελω καμει αυτον ταφον σου, διοτι εισαι βδελυκτος.
15 Ιδου, επι των ορεων οι ποδες του ευαγγελιζομενου, του κηρυττοντος ειρηνην. Εορταζε, Ιουδα, τας επισημους εορτας σου, αποδος τας ευχας σου, διοτι ο εξολοθρευτης δεν θελει διαβη πλεον δια σου· ολοτελως απεκοπη.