1 Volta, ó Israel, para Jeová teu Deus; pois caíste pela tua iniqüidade.

2 Tomai convosco palavras e voltai para Jeová; dizei-lhe: Tira toda a iniqüidade, e aceita o que é bom; assim ofereceremos como novilhos as ofertas dos nossos lábios.

3 Assur não nos salvará; não montaremos em cavalos, nem diremos mais à obra das nossas mãos: Vós sois nossos deuses, porque em ti o órfão acha a misericórdia.

4 Curarei a sua apostasia, amá-los-ei voluntariamente; porque a minha ira está apartada deles.

5 Serei para Israel como o orvalho; ele brotará como o lírio, e lançará as suas raízes como o Líbano.

6 Estender-se-ão os seus ramos, e a sua formosura será como a oliveira, e o seu cheiro como o Líbano.

7 Os que habitam debaixo da sua sombra voltarão; reverdecerão como trigo e brotarão como a vide; e o seu cheiro será como o vinho do Líbano.

8 Efraim dirá: Que tenho eu mais com os ídolos? eu tenho respondido, e atentarei para ele; eu sou como cipreste verde; de mim acha-se o teu fruto.

9 Quem é sábio, e entenderá estas coisas? prudente, e as conhecerá? porque os caminhos de Jeová são direitos, e os justos andarão neles; mas os transgressores cairão neles.

1 Ισραηλ, επιστρεψον προς Κυριον τον Θεον σου, διοτι επεσας δια της ανομιας σου.

2 Λαβετε μεθ' εαυτων λογους και επιστρεψατε προς τον Κυριον· ειπατε προς αυτον, Αφαιρεσον πασαν ανομιαν ημων και δεχθητι ημας ευμενως, και θελομεν αποδωσει τον καρπον των χειλεων ημων·

3 ο Ασσουρ δεν θελει μας σωσει· δεν θελομεν αναβη εφ' ιππους· και δεν θελομεν ειπει πλεον προς το εργον των χειρων ημων, Εισθε θεοι ημων· διοτι εν σοι θελει ελεηθη ο ορφανος.

4 Θελω ιατρευσει την αποστασιαν αυτων, θελω αγαπησει αυτους εγκαρδιως· διοτι ο θυμος μου απεστραφη απ' αυτου.

5 Θελω εισθαι ως δροσος εις τον Ισραηλ· ως κρινον θελει ανθησει και θελει εκτεινει τας ριζας αυτου ως δενδρον του Λιβανου.

6 Οι κλαδοι αυτου θελουσιν εξαπλωθη και η δοξα αυτου θελει εισθαι ως ελαιας και η οσμη αυτου ως του Λιβανου.

7 Θελουσιν επιστρεψει και καθησει υπο την σκιαν αυτου· θελουσιν αναζησει ως σιτος και ανθησει ως αμπελος· η μνημη αυτου θελει εισθαι ως οινος Λιβανου.

8 Ο Εφραιμ θελει ειπει, Τι εχω να καμω πλεον μετα των ειδωλων; Εγω ηκουσα και θελω παραφυλαξει αυτον· εγω ειμαι εις αυτον ως ελατη ευθαλης· απ' εμου ο καρπος σου θελει προελθει.

9 Τις ειναι σοφος και θελει εννοησει ταυτα, συνετος και θελει γνωρισει αυτα; διοτι ευθειαι ειναι αι οδοι του Κυριου, και οι δικαιοι θελουσι περιπατει εν αυταις· οι δε παραβαται θελουσι πεσει εν αυταις.