1 A palavra que falou Jeová acerca de Babilônia, acerca da terra dos caldeus, por meio do profeta Jeremias.

2 Anunciai entre as nações e publicai, e arvorai um estandarte; publicai e não encubrais; dizei: Tomada está Babilônia, envergonhado Bel, espantado Merodaque; envergonhadas estão as suas imagens, espantados os seus ídolos.

3 Pois do norte vem contra ela uma nação, que tornará a sua terra em desolação, e ninguém habitará nela; tanto os homens como os animais já fugiram e se foram.

4 Naqueles dias e naquele tempo, diz Jeová, virão os filhos de Israel, juntamente com os filhos de Judá, seguirão o seu caminho chorando, e buscarão a Jeová seu Deus.

5 Tendo os seus rostos voltados para lá, indagarão acerca de Sião, dizendo: Vinde, e uni-vos a Jeová com uma aliança sempiterna que nunca será esquecida.

6 Ovelhas perdidas têm sido o meu povo; os seus pastores fizeram-nas errar, e voltar aos montes; do monte passaram ao outeiro, esqueceram-se do lugar do seu repouso.

7 Todos os que os acharam, os devoraram, e os seus adversários disseram: Não somos culpados; porque pecaram contra Jeová, morada de justiça, contra Jeová, esperança de seus pais.

8 Fugi do meio de Babilônia, e saí da terra dos caldeus, e sede como os bodes que vão adiante dos rebanhos.

9 Pois eis que suscitarei e farei vir da terra boreal contra Babilônia uma assembléia de grandes nações; por-se-ão em ordem contra ela, e dali será ela tomada. As suas flechas serão as de um valente perito que não tornará vazio.

10 Caldéia servirá de presa; e todos os que a despojaram, serão fartos, diz Jeová.

11 Porquanto vos alegrais, porquanto vos regozijais, ó vós que sequeais a minha herança, porquanto estais soltos como novilha que pisa o trigo, e rinchais como ginetes;

12 mui envergonhada será vossa mãe, confundida será a que vos deu à luz; eis que será a última das nações, erma, terra árida, e deserta.

13 Por causa do furor de Jeová não será habitada, mas será de todo desolada; todo o que passar por Babilônia, se espantará e assobiará por causa de todas as suas pragas.

14 Ponde-vos em ordem contra Babilônia ao redor, todos vós os que armais o arco; atirai-lhe, não poupeis as flechas; porque ela tem pecado contra Jeová.

15 Gritai contra ela ao redor; ela se submeteu, caídos estão os seus baluartes, derrubados os seus muros. Pois é vingança de Jeová; tomai vingança dela: como ela tem feito, assim fazei-lhe a ela.

16 Exterminai de Babilônia o que semeia e o que maneja a foice no tempo da ceifa; por causa da espada opressora tornarão cada um para o seu povo, e fugirão, cada um para a sua terra.

17 Israel é ovelha desgarrada que os leões afugentaram: devorou-o primeiro o rei da Assíria, e por fim este Nabucodonozor, rei de Babilônia, quebrou-lhe os ossos.

18 Portanto assim diz Jeová dos exércitos, Deus de Israel: Eis que castigarei o rei de Babilônia e a sua terra, como castiguei o rei da Assíria.

19 Farei voltar Israel para a sua morada, e pastará no Carmelo e em Basã, e a sua alma se fartará nos outeiros de Efraim e de Gileade.

20 Naqueles dias e naquele tempo, diz Jeová, buscar-se-á a iniqüidade de Israel, e não a haverá mais; e os pecados de Judá, e não se acharão: pois perdoarei aos que eu reservar.

21 Sobe à terra de Merataim, sobe contra ela e contra os habitantes de Pécode; mata e de todo destrói após eles, diz Jeová, e faze conforme tudo o que te ordenei.

22 Na terra há som de guerra, e de grande destruição.

23 Como está partido e quebrado o martelo de toda a terra! como se tornou Babilônia um espetáculo horrendo entre as nações!

24 Eu te enredei, e foste também tomada, ó Babilônia, e tu não o soubeste; estás surpreendida e também apanhada, porque tens provocado a Jeová.

25 Jeová acaba de abrir o seu arsenal, e tirar dele as armas da sua indignação; porque o Senhor, Jeová dos exércitos, tem que fazer na terra dos caldeus.

26 Vinde contra ela de todos os lados, abri os seus celeiros, fazei dela montões, e destruí-a de todo; não fique dela resto algum.

27 Matai a todos os seus novilhos; desçam eles ao degoladouro: ai deles! pois é chegado o seu dia, o tempo da sua visitação.

28 Eis a voz dos que fogem e escapam da terra de Babilônia para anunciar em Sião a vingança de Jeová, nosso Deus, a vingança do seu templo.

29 Convocai contra Babilônia os flecheiros, todos os que armam o arco; acampai-vos contra ela em redor; e não escape ninguém. Pagai-lhe conforme a sua obra; conforme tudo o que ela tem feito, assim lhe fazei a ela; porque se houve arrogantemente contra Jeová, contra o Santo de Israel.

30 Por isso os seus mancebos cairão nas suas ruas, e todos os seus homens de guerra serão reduzidos ao silêncio naquele dia, diz Jeová.

31 Eis que sou contra ti, ó orgulhosa, diz o Senhor, Jeová dos exércitos: pois é chegado o teu dia, o tempo em que te visitarei.

32 A orgulhosa tropeçará, e cairá, e ninguém a levantará; e acenderei fogo nas suas cidades, que devorará todos os que estão ao redor dela.

33 Assim diz Jeová dos exércitos: Os filhos de Israel e os filhos de Judá juntamente sofrem opressão; e todos os que os levaram cativos, os retêm; recusam deixa-los ir.

34 O redentor deles é forte; Jeová dos exércitos é o seu nome; certamente defenderá em juízo a causa deles, para dar descanso à terra, e para inquietar os habitantes de Babilônia.

35 A espada está sobre os caldeus, diz Jeová, e sobre os habitantes de Babilônia, e sobre os seus príncipes, e sobre os seus sábios.

36 A espada está sobre os paroleiros, e eles ficarão insensatos; a espada está sobre os seus valentes, e eles serão espantados.

37 A espada está sobre os seus cavalos, e sobre os seus carros, e sobre todo o povo misto que se acha no meio dela, e eles tornar-se-ão como mulheres; a espada está sobre os seus tesouros, e eles serão roubados.

38 A seca está sobre as suas águas, e elas secarão; pois é terra de imagens esculpidas, e pelos seus ídolos fazem-se loucos.

39 Portanto feras do deserto juntamente com lobos habitarão ali, e morarão nela avestruzes e nunca mais será habitada, nem servirá de moradia de geração em geração.

40 Como quando Deus subverteu a Sodoma e a Gomorra e as suas cidades vizinhas, diz Jeová, não habitará ali homem, nem nela peregrinará filho de homem.

41 Eis que um povo vem do norte; e uma grande nação e muitos reis serão suscitados dos últimos confins da terra.

42 Armam-se de arco e de lança; são cruéis, e não têm piedade; a voz deles brama como o mar, e montam em cavalos, cada um posto em ordem, como homem para a batalha, contra ti, ó filha de Babilônia.

43 Já ouviu o rei de Babilônia a fama deles, e desfalecem as suas mãos; dele se apoderou a angústia, e dores como as da mulher que está de parto.

44 Eis que subirá um inimigo, como leão, da soberba do Jordão contra a morada forte; mas de repente o farei correr dela; quem for escolhido, po-lo-ei sobre ela. Pois quem há semelhante a mim? quem me fixará um prazo? e quem é o pastor que me poderá resistir.

45 Portanto ouvi o conselho de Jeová, que tomou contra Babilônia, e os desígnios que formou contra a terra dos caldeus: certamente eles, os mais pequenos do rebanho, serão arrastados; certamente a sua habitação será espantada por causa deles.

46 Ao estrondo da tomada de Babilônia, estremece a terra; e ouve-se entre as nações o grito.

1 Verbum, quod locutus est Dominus de Babylone et de terra Chaldaeorum in manu Ieremiae prophetae:

2 " Annuntiate in gentibus et auditum facite,levate signum;praedicate et nolite celare, dicite:Capta est Babylon,confusus est Bel,victus est Merodach.Confusa sunt sculptilia eius,superata sunt idola eorum".

3 Quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone, quae ponet terram eius in solitudinem, et non erit qui habitet in ea ab homine usque ad pecus: et moti sunt et abierunt.

4 In diebus illis et in tempore illo, ait Dominus, venient filii Israel ipsi et filii Iudae simul; ambulantes et flentes properabunt et Dominum Deum suum quaerent.

5 De Sion interrogabunt, ad cuius viam facies eorum: "Venite, et apponamur ad Dominum foedere sempiterno, quod nulla oblivione delebitur".

6 Grex perditus factus est populus meus, pastores eorum seduxerunt eos feceruntque vagari in montibus; de monte in collem transierunt, obliti sunt cubilis sui.

7 Omnes, qui invenerunt, comederunt eos, et hostes eorum dixerunt: "Non delinquimus, pro eo quod peccaverunt Domino, habitaculo iustitiae et exspectationi patrum eorum Domino".

8 Recedite de medio Babyloniset de terra Chaldaeorum egredimini;et estote quasi haedi ante gregem.

9 Quoniam ecce ego suscito et adducam in Babylonemcongregationem gentium magnarumde terra aquilonis;et praeparabuntur adversus eam,et inde capietur:sagitta eorum quasi bellatoris electinon revertetur vacua.

10 Et erit Chaldaea in praedam;omnes vastantes eam replebuntur ",ait Dominus.

11 Dum exsultatis et magna loquiminidiripientes hereditatem meamdum effusi estis sicut vituli super herbamet hinnitis sicut equi fortes,

12 confusa est mater vestra nimis,et in opprobrium facta est, quae genuit vos;ecce novissima erit in gentibus,deserta, invia et arens.

13 Ab ira Domini non habitabitur,sed redigetur tota in solitudinem;omnis, qui transibit per Babylonem, stupebitet sibilabit super universis plagis eius.

14 Praeparamini contra Babylonem per circuitumomnes, qui tenditis arcum;debellate eam, non parcatis iaculis,quia Domino peccavit.

15 Clamate adversus eam;ubique dedit manum,ceciderunt fundamenta eius,destructi sunt muri eius,quoniam ultio Domini est;ultionem accipite de ea:sicut fecit, facite ei.

16 Disperdite satorem de Babyloneet tenentem falcem in tempore messis;a facie gladii saevientisunusquisque ad populum suum convertetur,et singuli ad terram suam fugient.

17 Ovis dispersa Israel;leones eiecerunt eum.Primus comedit eum rex Assyriae;iste novissimus exossavit eumNabuchodonosor rex Babylonis.

18 Propterea haec dicit Dominus exercituum, Deus Israel: " Ecce ego visitabo regem Babylonis et terram eius, sicut visitavi regem Assyriae;

19 et reducam Israel ad pascua sua, et pascetur Carmelum et Basan, et in monte Ephraim et Galaad saturabitur anima eius.

20 In diebus illis et in tempore illo, ait Dominus, quaeretur iniquitas Israel et non erit, et peccatum Iudae et non invenietur, quoniam propitius ero eis, quos reliquero.

21 Super terram Merataim ascendeet super habitatores Phacud.Dissipa et interfice persequens eos,ait Dominus,et fac iuxta omnia, quae praecepi tibi ".

22 Vox belli in terraet contritio magna.

23 Quomodo confractus est et contritusmalleus universae terrae?Quomodo versa est in desolationem Babylon in gentibus?

24 Illaqueavi te, et capta es, Babylon,et nesciebas;inventa es et apprehensa,quoniam Dominum provocasti.

25 Aperuit Dominus thesaurum suumet protulit vasa irae suae,quoniam opus est Domino Deo exercituumin terra Chaldaeorum.

26 Venite ad eam ab extremis finibus,aperite horrea eius;redigite eam in acervos lapidum quasi manipuloset interficite eam,nec sit quidquam reliquum.

27 Dissipate universos tauros eius,descendant in occisionem.Vae eis, quia venit dies eorum,tempus visitationis eorum!

28 Vox fugientiumet eorum, qui evaserunt de terra Babylonis,ut annuntient in Sionultionem Domini Dei nostri,ultionem templi eius.

29 Convocate in Babylonem sagittarios,omnes, qui tendunt arcum;consistite adversus eam per gyrum, et nullus evadat:reddite ei secundum opus suum,iuxta omnia, quae fecit, facite illi,quia contra Dominum erecta est,adversum Sanctum Israel.

30 " Idcirco cadent iuvenes eius in plateis eius,et omnes viri bellatores eius conticescent in die illa,ait Dominus.

31 Ecce ego ad te, Superbia,dicit Dominus, Deus exercituum,quia venit dies tuus,tempus visitationis tuae.

32 Et cadet Superbia et corruet,et non erit qui suscitet eam;et succendam ignem in urbibus eius,et devorabit omnia in circuitu eius ".

33 Haec dicit Dominus exercituum: " Calumniam sustinent filii Israel et filii Iudae simul; omnes, qui ceperunt eos, tenent, nolunt dimittere eos.

34 Redemptor eorum fortis, Dominus exercituum nomen eius, iudicio defendet causam eorum, ut quietem det terrae et conturbet habitatores Babylonis.

35 Gladius ad Chaldaeos,ait Dominus,et ad habitatores Babyloniset ad principes et ad sapientes eius!

36 Gladius ad divinos eius, qui stulti erunt!Gladius ad fortes illius, qui timebunt!

37 Gladius ad equos eius et ad currus eiuset ad omne vulgus, quod est in medio eius;et erunt quasi mulieres!Gladius ad thesauros eius, qui diripientur!

38 Siccitas super aquas eius erit, et arescent,quia terra sculptilium est,et in portentis insaniunt.

39 Propterea habitabunt dracones cum thoibus, et habitabunt in ea struthiones; et non inhabitabitur ultra usque in sempiternum nec exstruetur usque ad generationem et generationem.

40 Sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et vicinas eius, ait Dominus, non habitabit ibi vir, et non peregrinabitur in ea filius hominis.

41 Ecce populus venit ab aquilone, et gens magna et reges multi consurgent a finibus terrae.

42 Arcum et acinacem apprehendent, crudeles sunt et immisericordes; vox eorum quasi mare sonabit, et super equos ascendent sicut vir paratus ad proelium contra te, filia Babylon.

43 Audivit rex Babylonis famam eorum, et dissolutae sunt manus eius; angustia apprehendit eum, dolor quasi parturientem.

44 Ecce quasi leo ascendet de silva condensa Iordanis ad prata semper virentia, quia subito currere faciam eos ex illa et, qui erit electus, illum praeponam ei. Quis enim similis mei? Et quis vocabit me in iudicium? Et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo? ".

45 Propterea audite consilium Domini, quod mente concepit adversum Babylonem, et cogitationes eius, quas cogitavit super terram Chaldaeorum: certe abstrahent parvulos gregis, certe desolabuntur super eos pascua eorum.

46 A voce captivitatis Babylonis commota est terra, et clamor inter gentes auditus est.